Ga naar inhoud

Klaagzang aan de wachtweek


Jessi79

Aanbevolen Berichten

Vandaag wachtdag 9. Ik had me weer zó voorgenomen om deze wachtweken relaxed te blijven. De vorige keren kwamen al mijn kwaaltjes door de stomme bollen. Dit keer heb ik een cryo in eigen cyclus, dus geen bollen die me voor de gek houden. Nee, dit keer zijn het gewoon mijn eigen hersens die me gek maken, nog erger. Op wachtdag 7 en 8 kwamen de felle steken in mijn tepels, alsof iemand er hete breinaalden in stak. Vannacht hield het ook de hele nacht aan. Wat is dit nu weer? Ik heb geen nieuwe bh aan gehad, en de kat heeft zijn nagels er ook niet in gezet. Had ik dit 3,5 jaar geleden ook toen het bij de 1e ICSI raak was? Ik weet het niet meer. Ik zoek het forumarchief van het wachtbankje uit 2011 erbij. Nee, ik heb niks geschreven over zere tepels toen. Wel over misselijkheid, moeheid en de kou. Daar heb ik nu geen last van. Of toch? Heb ik nu kippenvel? Zou het dan echt? Nee, het komt vast omdat ik moe ben. Niet gek na een driedaagse stedentrip en gezellige avonden in de bar. Met cola in plaats van een wijntje.... Vanmorgen was de pijn in mijn tepels ineens weg. Doen mijn borsten nog zeer? Lijken ze nu groter? Ik vrees van niet. Ik breng mijn peuter naar de crèche en fiets terug naar huis. Onderweg irriteert de riem van mijn spijkerbroek in mijn onderbuik. Zwellen mijn darmen nu al op? Of heb ik de afgelopen weken gewoon teveel pepernoten en chocoladeletters gehad? Ik ben de afgelopen dagen ook 3x uit eten geweest, komende dagen maar even op rantsoen denk ik. Mijn maag knort en ik voel me een beetje weeïg. Straks thuis eerst wat eten denk ik. Oh nee, ik heb nog geen 20 minuten geleden twee boterhammen gehad, dus honger kan ik niet hebben.

 

Ik word gek denk ik... Wat is het toch gemeen hè van die artsen? Zouden ze het expres doen? De wetenschap kan zó ontzettend veel. Ze kunnen microchips implanteren in wilde dieren, de mens kan naar de maan vliegen en zelf schapen worden gekloond. Waarom kunnen ze niet gewoon een microchip in een cryo stoppen, die na 4 dagen automatisch een whatsappje stuurt als hij goed ingenesteld is? En waarom smeren ze geen secondelijm aan die cryo zodat hij zeker weten blijft plakken? We maakten er nog grapjes over bij de terugplaatsing, de arts vond het maar een raar voorstel van ons.

 

Ik ben inmiddels weer thuis en open de laptop om een klaagzang te typen aan de wachtweek. Pling! Eer komt een emailtje binnen van mijn vriendin. Ze vraagt hoe het gaat,en of ik het wachten volhoudt. Ze weet zeker dat het dit keer goed komt. Tja, dat zei ze bij de andere 4 terugplaatsingen dit jaar ook. Ze mailt dat ik maar moet zorgen voor veel afleiding en dat ik er dan misschien minder aan denk. Trut denk ik stiekem, jij was op je 38e bij de allereerste ronde zwanger, en nu op je 40e is het weer in één keer raak. Je leeft met me mee, toont interesse maar je snapt het niet écht. Misschien maar goed ook. Gelukkig heb ik op dit forum 3,5 jaar geleden een heel fijne groep meiden leren kennen die me wel begrijpen, ze slepen me door alle rondes en de vreselijke wachtweken heen. En schrijven op het wachtbankje is ook fijn, alle meiden maken nu hetzelfde door. De positieve testen van de anderen op het bankje geven hoop. Zou dit weer net zo'n knalgroen bankje worden als drie jaar geleden? Ik gun het iedereen zó. Maar wat doet het elke keer toch pijn als je weer van een wachtbankje afkukelt. Dan neem ik mezelf voor om de volgende ronde niet op een wachtbankje te gaan zitten, maar pas op het forum te kijken bij een positieve test, en me dan aan te melden bij een 'uitgerekend in' topic. Wanneer zou ik eigenlijk uitgerekend zijn als het nu wél lukt? Nee, ik ga het niet uitrekenen! Dit keer niet, het is te confronterend om 9 maanden vooruit te denken en dan weer teleurgesteld te worden. Pas ná een positieve test ga ik dit keer de uitgerekende datum berekenen. Nog even geduld...

 

Ik krijg zin in koffie. Ik kijk op de klok en realiseer me dat ik al twintig minuten niet aan mijn borsten gevoeld heb, en niet naar de wc ben geweest om te broekloeren. Is deze klaagzang over de wachtweek toch nog ergens goed voor ;-)

 

*sorry voor deze lange lap tekst, en knap als je het helemaal gelezen hebt! *

Link naar reactie
Delen op andere sites

Onwijs herkenbaar. De onrust komt direct over me heen zo goed kan ik me in jouw tekst verplaatsen. Wat een pokke traject is het ook!

Ook de goedbedoelde adviezen zijn oozo herkenbaar en frustrerend.

Zet m op jessi!! Ik duim.

Liefs moes

 

 

Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi jessi,

 

wat je schrijft is herkenbaar, en niemand snapt echt hoe jij je voelt. Ook meiden van het forum bedoelen het goed, maar snappen het soms ook niet echt. Het enige wat erop zit is toch het wachten op de testdag pffff.

succes lieverd. En als je klaagzang schrijven je helpt om 20 min ff niet aan je borsten te voelen of broek te loeren, moet je dat vooral lekker blijven doen.

hebben wij wat leuks om te lezen;-)

Liefs Hope&Faith

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden