Ga naar inhoud

umcg Groningen de iui


robert

Aanbevolen Berichten

Wij hadden ook een kinder wens.

Dus zijn wij door verwezen naar het UMCG te Groningen.We dachten we zijn in goede handen.

Nou dat werd een bijna nachtmerrie.Je kreeg een intake gesprek heel vriendelijk gesprek.

Maar wat heb je aan een vriendelijk gesprek vraag ik me nog af.

Er werd een plan opgesteld en gekeken of er iets engs was.

Mijn vrouw heeft een schildklier aandoening.Ow dat geeft niets zeiden ze.(vreemd)

Voor de rest werden er geen testen gedaan.Ook geen vitaliteitstest test

Er werd gekeken naar soa ze had een negatieve soa dus anti soa zeiden ze.

Ze kreeg een kijk operatie om te kijken naar verkleving.Dat was allemaal in order.

Maar er werd wel een slagader door geprikt.Met gevolg dat ze dag moest blijven.

Toen werd er gekeken wanneer de eisprong was.Waar de assistente in de darmen keek naar eitjes.

Ik wees haar er een paar keer op dat ze de inwendige scanner verkeerd richtte.Toen ik bijna ontploft riep ze toch maar een zaal arts.

Daarna de eerste keer moest ik doneren in een bakje thuis.Niet zo'n probleem maar moest wel 15 km rijden naar het umcg.

S'middags werd het bij me vrouw ingebracht.Ze moest van de oudere arts 10 minuten blijven liggen.

Dat voelde toen goed aan.Bijna zwanger.

Daarna weer opnieuw de 2de.

Ik kreeg te horen dat ik me zaad ook mocht doneren in het ziekenhuis.Oef gelukkig.

En ze moest zelf met een ovulatie test testen.En dan afspraak maken om te kijken naar de eisprong.

Weer een arts in opleiding.Je word er moe van.Maar gelukkig er was nu iemand bij.2 eitjes elke keer.

Daarna moest ik doneren en werd het ingebracht door jawel een arts in opleiding.

De iui werd gedaan en zegt ze mevrouw het is klaar u kunt weer gaan.

Zegt me vrouw moet ik niet even blijven liggen?Nee hoor dat hoeft nooit.

Dus dat namen we maar aan.We gingen weg zegt me vrouw zegt ,het loopt me af.Ik moet even naar de toilet wat er aan de hand is.

Zegt ze dat haar ondergoed nat is.Dan kan je al nagaan dat er iets mis was.Maar goed we wisten ook niet anders.

De 3d ging de telling verkeerd van het ziekenhuis.

Dus kreeg bijna woorden met de arts.Maar toch je houd je fatsoen.En het vergt nogal wat van je geestelijk.

Dus wilden we ons niet boos maken.

De 4de weer zo'n studentje ik moest zelfs vertellen waar de eitjes zich bevonden.

Ik werd er bijna moe van.Waarvoor studeren ze?

Met de inseminatie, weer een student Mevrouw u kunt gaan. We vragen weer.Nee hoor dat was onzin.

Mijn vrouw ging nu heel voorzichtig staan.

Maar bij de uitgang het mocht weer zo zijn.Natte onderbroek.

Er is nog meer gebeurd maar dan word het verhaal zo lang.

Zo ging het tot de laatste behandeling.We dachten dan gaan we voor de IVF.

Het mocht niet zo zijn het kabinet had besloten de hele behandeling moest je zelf betalen.

En we waren al op leeftijd toen.En we konden het geestelijk niet meer volbrengen.Alle ellende van het UMCG.

Nu kijken we terug wat er allemaal gebeurd is dan zeg ik Het UMCG is aan het rotzooien en onkunde.

Het enigste wat ik kan zeggen de mensen zijn wel aardig.Maar ze hebben ons kinderwens verknalt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weken later...

Ik kwam deze topic toevallig tegen en ik wil er graag even op reageren!

Ik ben zelf ook samen met mijn man in een IUI traject. En als ik het zo lees dat komt de behandeling gewoon overeen met wat ik heb meegemaakt!

 

Uiteraard ben ik het eens dat co-assistenten en art i.o. vaak niet handelen zoals jij het zelf denkt.... Maar dat ze eitjes enzo niet kunnen vinden is wel heel raar!

 

Maar 1 puntje klopt echt niet in je verhaal: als jouw zaad in de baarmoeder van je vrouw is ingebracht, kan het er nooit zomaar uitlopen. Er zit namelijk een slijmprop in de baarmoedermond, die ervoor zorgt dat wat in de baarmoeder wordt ingebracht niet eruit kan komen.

Die natte onderbroek is dan ook van de slijmprop, die door het inbrengen van het zaad een beetje is losgekomen (doordat er een slangetje door de slijmprop de baarmoeder wordt ingebracht, komt dat slijm een beetje los). Ik had het ook na mijn IUI behandeling, ik moest 2 minuten blijven liggen en toen ik erna opstond, werd het ook nat tussen mijn benen. Dit was dus slijm van de slijmprop en NIET de zaadjes van mijn man.

 

Helaas ben ik 2 weken later gewoon ongesteld geworden en ben ik nu aan het wachten voor onze 2e poging.

 

Ik vind het voor jullie echt heel vervelend dat jullie op deze manier nooit kinderen hebben kunnen krijgen :-(....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden