Ga naar inhoud

Engeltje


Moon74

Aanbevolen Berichten

Eerder deze week ontdekt dat ik spontaan zwanger was. Na 14 jaar huwelijk en jaren MMM. Na 3 X IUI, 4 x IVF/ICSI met de nodige complicaties. Na 1 x een wonder; onze prachtige, geweldige peuter dochter! Nu dit wonder. Totaal flabbergasted was ik. Vk gebeld en gelukkig mocht ik 's avonds komen.

 

Echo liet zien dat groei overeen kwam met 9 weken, maar ook dat er geen hartactiviteit meer was. Engeltje...

Gleed van me af, drong niet door.

Het enige dat ik confronterend vond was de echo foto die de VK naar me toe schoof met de vraag of ik hem mee wilde nemen. Ja, maar o wat hard en wreed (van de natuur, zij was heel steunend en begripvol).

 

Nu ben ik thuis en zit ik onwerkelijk verdrietig te zijn. We waren niet bezig met zwanger willen raken. Ik wist niet dat ik zwanger was... Dat was nog niet eens doorgedrongen toen ik hoorde dat er geen hartactiviteit was en het wachten is op een miskraam.

Dat is nu nog zo. Wat een zwaar verdriet, ook omdat we al zoveel mee hebben gemaakt en nu weer ervaren (op een andere manier) dat zwanger worden en blijven niet vanzelfsprekend is. Ik wil dit verdriet nu niet weer, maar het is er wel. Zo verwarrend allemaal...

 

Engeltje, je bent er even geweest. Hoe kon ik dat niet weten? Ik ben immers je moeder... Zo moeilijk.

(eindelijk kan ik nu even om je huilen)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank jullie voor het medeleven... Ook mijn man is erg verdrietig. We hebben veel meegemaakt de laatste jaren (en nog). Het enige dat daar écht positief uitsprong was en is onze dochter! Zo aan rustig vaarwater toe, maar ja...

Ik ben nu in afwachting van wel/niet krijgen van miskraam. Anders naar ziekenhuis. Ga topics daarover maar eens lezen. Vind het moeilijk om te gaan met dit onwerkelijke verdriet en zie op tegen wat (wel/niet vanzelf) komen gaat.

 

Raar/naar idee dat ik nog iets bij me draag wat ons kindje had kunnen/moeten zijn, maar wat nu niet meer leeft. Ik weet nog niet zo goed hoe 'tijd nemen om dit te verwerken' er uit moet zien...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Es,

Dank je, je lieve berichtje doet me goed.

Andersom vind ik het echt geweldig dat Gerard en jij nu wel het geluk mogen meemaken om vader en moeder te gaan worden! Het is zo enorm genieten, zo'n klein wijffie van samen... Zoo lief. Daar ben ik blijf ik zo dankbaar voor; dat we wel eerst een gezonde dochter hebben mogen ontvangen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lief van je om dit nu te plaatsen. We zijn ook heel erg blij, dankbaar en elke dag nog verwonderd dat ons dit is overkomen.

Bijzonder dat jullie dit ook idd hebben mogen ontvangen maar ik kan me gewoon niet voorstellen hoe het dan nu voor jullie moet voelen om erachter te komen dat jullie weer in verwachting zijn en er tegelijkertijd achter moeten komen dat jullie dit kindje af moeten staan. Afschuwelijk, niet te bevatten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat lief dat jullie zo meeleven!

@Linda: op de dag dat ik naar het ziekenhuis zou gaan heb ik de miskraam gehad. De afspraak is dus afgezegd.

Op de pers weeën na vond ik het verloop net een bevalling. Toch kijk ik er uiteindelijk goed op terug. Dit heb ik op eigen kracht voor ons engeltje gedaan nog. Niet levend en volgroeid helaas, maar ik heb 'm toch een soort van 'gebaard'. Gevoelsmatig heb ik nu toch 2 kindjes: eentje is hier bij ons (gelukkig!) en de ander is bij opa en oma in de hemel.

We hebben een lief klein doosje met engeltje in graf van oma en opa bijgestopt... Niet leuk om te doen, maar volgens ons/voor ons de enige juiste plek... Op dit moment overheerst de opluchting dat het achter de rug is, de rust en de onwerkelijkheid...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve, lieve Moon,

 

Ik kreeg een brok in mijn keel bij het lezen van je bericht.....

 

Spontaan zwanger geworden van een wonder, een heel groot wonder,

maar helaas is dit wonder niet bij jullie kunnen blijven.

 

Ik wil jullie heel veel sterke toewensen en een hele, hele dikke knuffel geven!

 

Weet niet hoe ik dit moet omschrijven, maar ik vind het een bijzonder en mooi gebaar om jullie engeltje bij opa en oma te leggen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Thanks en ja... Altijd jammer. Leeg, raar gevoel...

 

Hoe verliep verwerkingsproces bij jou, Niki/anderen? En hoeveel tijd nam je voor je alles weer deed? Of deed je direct weer alles?

Ik werk nu even minder. Heb er ook totaal geen zin in (wat niks voor mij is) en weet nu eigenlijk niet hoe ik dit weer op wil bouwen zonder over mijn grenzen te gaan. (Nu moet ik wel zeggen dat dit in mijn geval de druppel is die een emmer narigheid van jaren doet overlopen)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lieve Moon,

 

Ja wat doe je ermee.... Niet jezelf verwijten iig.... Je kan nietvalles weten/voelen... Door al die behandelingen, is op je lichaam letten ook iets raars geworden, signalen lezen kan volgens mij heel verwarrend zijn weten we maar al te goed na alle wachtweken... Het is die onmacht die zo erg is hè... Zo'n lief klein leventje wat dan zo welkom is en uit je handen is geglipt... En dan... Mij helpt het heel erg om kaarsen te branden.. Ik heb kaarsen gevonden die 9 dagen aaneen branden, en die staat in de tuin op de plek waar puk en kleintje liggen. Nu hoeft er niets te liggen hoor, gewoon ergens een gedenkplekje aan wat er was kan je wat helpen. Soms ga ik ook naar een kapelletje, ik ben wat spiritueel ingesteld, niet echt gelovig ofzo, maar ik vind dat maria wel een mooi symbool is voor de moeder der moeder en bij haar een kaarsje branden geeft wel wat troost. Verder heelt helaas de tijd het beste... En nieuw leven... Maar ja, dat laatste is niet zomaar iets wat je helaas kan dwingen. Ook bid ik... Naar de engeltjes om mij heen, mijn jonge leventjes die er misschien nog zijn. Of ze voor ins willen zorgen, of misschien kunnen zorgen dat er nog een kindje mag komen. Het klinkt allemaal wat zweverig misschien, maar het valt best enigzins mee... Ik zie het meer als het richten der energie. En huilen helpt... En lief zijn voor jezlef, erkennen wat je ècht weer wat verloren hebt... Erover praten... Erover schrijven... Dichten inderdaad... Maar vooral de tijd... Soms sneller, soms langzaam... Jammer hè dar het weer zo heeft moeten gaan... Een afscheidsritueeltje kan ook fijn zijn met mooie bloemetjes, kaarsen, wierook, enzo... Kijk maar wat er bij jou past. En hou hoop, want blijkbaar wil er toch nog een kindje komen, en wie weet...

 

En als je merkt zoals jij dat je even 'op' bent, neem dan ècht even de tijd voor jezelf zo mogelijk. Dat is dan waarschijnlijk even nodig. Het komt sneller weer goed, als je jezelf dat ook ècht even gunt.

 

X niki

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden