Ervaring met IVM?

[sunlight]

Ik vraag me af of er mensen op dit forum zijn die ervaring hebben met IVM. Ik ben een low responder en ik vraag mij af of het beter is een behandeling te ondergaan zonder stimuleren met hormonen.

Ik heb geen idee of deze methode ook op low responders kan worden toegepast.

In het ziekenhuis (OLVG) zijn we uitbehandeld. Ik hoop dat we ergens anders nog terecht kunnen.

Ik ben benieuwd of iemand meer kan vertellen over IVM....

[elliebellie]

Hoi Sunlight, ik moest eerst even googelen hoor, waar IVM voor staat ;-) Oke, ik ben bijgelezen. Freya heeft er een artikel over gepubliceerd waarin ze niet bijzonder enthousiast zijn ivm een verhoogd risico op geboorte-afwijkingen, maar dat dateert van 2009 en de wetenschap gaat zo snel, dus misschien is dat al achterhaald.

Een aantal Amerikaanse en Britse websites zijn wel enthousiast, maar promoten het echt als een vrouwvriendelijk alternatief voor ICSI/IVF voor vrouwen onder de 35 met een normale eicelvoorraad.

 

Je schrijft dat je een low responder bent, je hebt dus weinig eitjes. Hoeveel liggen er meestal klaar bij je uitgangsecho? Wordt daarnaar gekeken? Met andere woorden, heeft deze procedure, voor zover die al wordt toegepast in NL, voor jou wel zin?

 

Zou IVF in eigen cyclus zonder hormonen niet meer iets voor jou zijn? Ik weet dat ze daar in Groningen mee werken, er is zelfs een topic over in dit forum, maar zij stellen een leeftijdsgrens en geen vruchtbaarheidsproblemen bij de vrouw als eis...

 

Ik ben zelf ook een low responder en heb 't wel eens voorgesteld in mijn eigen ziekenhuis waar ze zeiden dat sowieso bespreekbaar zou zijn, maar dat een milde vorm van stimulatie + decapeptyl nog steeds toegediend zou moeten worden. Mijn argument was: Waarom volpompen met dure hormonen als ik er hooguit 1 eitje extra bij krijg (afgezien van m'n eigen eitje). Uiteindelijk ben ik naar Dusseldorf gegaan dus is het niet meer van toepassing.

 

Als ik naar je handtekening kijk, snap ik eigenlijk niet zo goed waarom je in het OLVG bent uitbehandeld, je hebt toch pas 2 cycli gehad? Waarom ga je niet eens praten in het VU? Het hoofd van de IVF afdeling daar heeft een enorme staat van dienst en volgens mij halen ze goede scores. Ik ben er alleen geweest voor mijn terugplaatsingen maar vond het er erg prettig, zelfs voor die tien minuutjes ;-))

 

Succes!

[sunlight]

Hoi Sunlight, ik moest eerst even googelen hoor, waar IVM voor staat ;-) Oke, ik ben bijgelezen. Freya heeft er een artikel over gepubliceerd waarin ze niet bijzonder enthousiast zijn ivm een verhoogd risico op geboorte-afwijkingen, maar dat dateert van 2009 en de wetenschap gaat zo snel, dus misschien is dat al achterhaald.

Een aantal Amerikaanse en Britse websites zijn wel enthousiast, maar promoten het echt als een vrouwvriendelijk alternatief voor ICSI/IVF voor vrouwen onder de 35 met een normale eicelvoorraad.

 

Je schrijft dat je een low responder bent, je hebt dus weinig eitjes. Hoeveel liggen er meestal klaar bij je uitgangsecho? Wordt daarnaar gekeken? Met andere woorden, heeft deze procedure, voor zover die al wordt toegepast in NL, voor jou wel zin?

 

Zou IVF in eigen cyclus zonder hormonen niet meer iets voor jou zijn? Ik weet dat ze daar in Groningen mee werken, er is zelfs een topic over in dit forum, maar zij stellen een leeftijdsgrens en geen vruchtbaarheidsproblemen bij de vrouw als eis...

 

Ik ben zelf ook een low responder en heb 't wel eens voorgesteld in mijn eigen ziekenhuis waar ze zeiden dat sowieso bespreekbaar zou zijn, maar dat een milde vorm van stimulatie + decapeptyl nog steeds toegediend zou moeten worden. Mijn argument was: Waarom volpompen met dure hormonen als ik er hooguit 1 eitje extra bij krijg (afgezien van m'n eigen eitje). Uiteindelijk ben ik naar Dusseldorf gegaan dus is het niet meer van toepassing.

 

Als ik naar je handtekening kijk, snap ik eigenlijk niet zo goed waarom je in het OLVG bent uitbehandeld, je hebt toch pas 2 cycli gehad? Waarom ga je niet eens praten in het VU? Het hoofd van de IVF afdeling daar heeft een enorme staat van dienst en volgens mij halen ze goede scores. Ik ben er alleen geweest voor mijn terugplaatsingen maar vond het er erg prettig, zelfs voor die tien minuutjes ;-))

 

Succes!

Hoi elliebellie,

dank je voor je antwoord! Ja IVM is inderdaad niet van mij op toepassing denk ik, ik ben ook al 37...

IVF in eigen cyclus heb ik eigenlijk voor vandaag nooit overwogen maar ik denk wel dat het beter zou zijn.

Ik snap ook nog niet goed waarom we zijn uitbehandeld in het OLVG. Wij dachten dat we voor een uitleg kwamen over de mislukte ICSI-poging maar het bleek (eigenlijk realiseerde ik me dat daarna pas) een exitgesprek te zijn. We hebben ons laten overrompelen, ik was voor het eerst niet echt voorbereid op het gesprek en liet het zo voorbij gaan zonder heel kritisch door te vragen of het echt niet mogelijk was om door te gaan.

We hebben eerst een afgebroken IVF-poging gehad, daarna dus deze ICSI dus verzekeringstechnisch dachten we nog 2 pogingen over te hebben.

Goed dat je over het VU begint, dat geeft een beetje moed. We hebben daar namelijk in juli een second opinion laten doen en we hebben op 25 aug de uitslag van alle onderzoeken (is net als een intake). Misschien zien zij er wel heil in om door te gaan.

Het is wel zo dat ik er behoorlijk slecht voor sta omdat ik heel weinig follikels aanmaak (had er laatste keer 3 waarbij 2 eitjes werden gevonden, dit was voor mij al goed...) en de bevruchting van de twee eitjes is wel gelukt maar daarna is het niet doorgedeeld. Weet jij of dit dan zeker duidt op slechte kwaliteit of kan het ook zijn dat er een volgende poging wel een betere kwaliteit is?

Ik heb dus nog nooit een tp gehad, ik denk dat daarom de gynaecoloog niet verder wil gaan.

Mag ik vragen waarom jullie voor Dusseldorf hebben gekozen? Misschien heb ik het al gelezen maar ik ben even de draad kwijt.

Weet jij of een ziekenhuis (bijvoorbeeld het VU) door kan gaan met behandelen terwijl het OLVG zegt uitbehandeld te zijn?

Ik zie dat jij even pauze hebt. Heel goed denk ik, geniet ervan voor zover dat kan!

[elliebellie]

Hoi! Ik had ondertussen al in een ander topic gelezen dat je al bij het VU bent geweest voor een second opinion en onderzoek. Heel goed. Ik vind het maar een stelletje horken bij het OLVG. Zijn ze bang dat mislukte pogingen slecht zijn voor de slagingspercentages of zo? Het klopt dat je nu nog 2 pogingen te gaan hebt (een punctie telt als poging voor de verzekering) en geen enkel ziekenhuis heeft formeel het recht je die pogingen te weigeren. Ze kunnen je negatief adviseren, allemaal best, ze mogen op hun kop gaan staan maar als jij nog een poging wilt doen, of twee, dan moet je die kans krijgen. Wie zijn zij om dat voor jou te bepalen? Maar wat betreft het OLVG: Ik zou zeggen toedeledoki, daar ga ik dus nooit meer heen.

 

Een ander ziekenhuis, zoals het VU, kan inderdaad doorgaan met jouw behandeling. de criteria van het ene ziekenhuis hoeven niet per se voor het andere te gelden. Wat jij wilt, is een second opinion en als een ander ziekenhuis wel mogelijkheden ziet, kun je daar gewoon verder.

 

Ik heb altijd dezelfde scores gehad als jij (40 jaar, low responder, zeer laag AMH). In NL voel ik mezelf uitbehandeld, haha. Daarom ga ik naar Dusseldorf. Vooral omdat ze daar het protocol aanpassen aan de vrouw ipv andersom. Als je het hier slecht doet op deca, bijvoorbeeld, ligt dat aan jou 'want bij de anderen gaat dat wel goed'. Die houding werd ik een beetje, nou ja, behoorlijk zat. En dat is daar beslist anders.

 

De gyn in DD ziet er nog wel heil in met mij, maar wel in combinatie met Chinese kruiden en acupunctuur. Ik ga daarvoor naar Gilles Stoop. Hoewel nooit wetenschappelijk bewezen, ziet mijn gyn in de dagelijkse praktijk dat het kan werken.

 

Wat betreft je vraag of een verbetering van de opbrengst mogelijk is, dwz kan verschillen per keer... Ja, dat kan, in principe is alles mogelijk, maar zoals Henne hier op het forum het ooit mooi heeft omschreven: als je iedere keer een taart bakt met hetzelfde recept en hij mislukt of smaakt voor geen meter, dan moet je het recept wijzigen.

Keer op keer hetzelfde protocol, dezelfde hormonen, zullen vaker wel dan niet tot hetzelfde resultaat leiden, en mettertijd steeds minder omdat je leeftijd ook een steeds grotere rol gaat spelen.

 

Maar zover hoeft het nog lang niet te zijn. Houd moed, laat je niet afschepen en sta op je strepen want nogmaals: Niemand heeft het recht jou een kans op een kind te ontzeggen.

 

Hou je taai xxx

[sunlight]

Elliebellie, wat ben ik blij met je bericht! Zo fijn om iemand te horen die meedenkt!! Er komt toch weer wat licht in de duisternis :-)

Dank je!!!

Wij gaan eerst even een weekje weg en ik ga proberen het verhaal EVEN los te laten om me er daarna weer helemaal in te storten..

Jij hebt ook even niks toch, behalve waarschijnlijk de acupunctuur? Ik ga naar een kinesioloog. Weet nog niet of het helpt, mijn cyclus werd wel weer langer. Acupunctuur heb ik ook gedaan maar ik merkte er niets van. Sta er natuurlijk open voor om naar een andere acupuncturist te gaan.

Hou jij je ook taai en ik hoop dat we elkaar op de hoogte kunnen houden

xx

[elliebellie]

Heel graag gedaan, lieverd. Ik kan me er zo kwaad om maken om hoe sommige meiden behandeld worden in ziekenhuizen en zonder bijzonder veel uitleg de deur worden gewezen, dus ik help waar ik kan :-)

 

IVF en ICSI zijn lichamelijk en emotionele belastende procedures, en al helemaal als het niet naar wens verloopt.

 

Wat betreft acupunctuur, of het werkt moeten we maar afwachten, maar ik heb alle vertrouwen in Gilles, hij is gespecialiseerd in vruchtbaarheidsproblemen. Als jij je prettig voelt bij kinesologie: vooral mee doorgaan. Alles wat je maar ontspant en een goed gevoel geeft, is prima.

 

Succes met alles en ik blijf je zeker volgen

[sunlight]

Hi Elliebellie, ik ben er een weekje tussenuit geweest. Dat doet erg goed. Hoe is t met jou?

Ik heb morgen een gesprek in t Vu. Ook uitslag AMH-waarde. En hopelijk een ingang voor verdere behandeling.

Jij ook succes!

[elliebellie]

Hoi! Ben heel benieuwd hoe het morgen gaat in het VU, laat je wat van je horen? Succes!

[sunlight]

Hoi Elliebellie, hoe is t? Wanneer start je in DD?

Ik zou nog even laten horen hoe het was gegaan bij het Vu... nou, het was teleurstellend. Slechte uitslagen AMH en andere waarden, maar die waren hoogstwaarschijnlijk beinvloed door de hormonen die ik al prikte voor de ICSI in het OLVG. Het Vu had besloten ons niet te behandelen, dat was niet gebaseerd op deze waarden maar op de hele voorgeschiedenis.

Weer een grote teleurstelling want ik had gehoopt dat een academisch ziekenhuis het wel nog kans zou geven.

Ondertussen zijn we ook naar UZ Gent terug geweest, daar hadden we namelijk ook al een second opinion gedaan met onderzoeken erbij. Daar hebben we wel beter nieuws gekregen: ze willen wel nog behandelen. Het was Prof dr de Sutter, had ik ook al over gelezen op dit forum. De waarden waren wat beter dan bij het Vu. Nog steeds weinig kans dat het lukt maar wel weer een ingang. Daar zijn we heel blij mee.

Ik had altijd nog DD in mn hoofd als 'laatste troef'. Weet jij het verschil tussen UZ Gent en DD? Waarom hebben jullie voor DD gekozen?

Veel succes met de start van de nieuwe behandeling!

[elliebellie]

Hoi! Wat naar dat het VU je niet wil behandelen. Mag ik vragen wat je AMh waarde was?

Er zijn diverse actieve topics over Gent, ik denk dat je daar veel info zult vinden.

Ik heb Gent nooit overwogen dus kan er niks zinnigs over zeggen, sorry!

Wij kozen voor DD omdat het wat dichterbij is en, lekker Hollands, goedkoper dan België, haha.

Ik ga 10 sept weer prikken.... Brrr.

[sunlight]

hoi! Spannend joh dat je weer bijna gaat prikken. Ik snap dat je voor DD hebt gekozen. Maar je krijgt toch wel een deel vergoed of niets?

Mn AMH was 0,3 bij t VU maar het kan beinvloed zijn doordat ik toen al hormonen prikte. In Gent was mijn AMH 0,94 mg/l maar ik geloof dat de waarden niet hetzelfde worden genoteerd dus ik kan het nu niet vergelijken. Sowieso lage AMH dus, dat wel. Het schijnt dat normaal gesproken een vrouw van 30 tussen 2 en 4 zit. Ik ben net 37.

Ik ben zoooo blij dat we nog doorkunnen. Wel gek want als ik realistisch ben weet ik dat blijdschap nog wel heel voorbarig is. Maargoed er is weer kans en dat lucht op.

Hoe kijk jij tegen je volgende behandeling aan? En hoe gaat het bij jou met omgang man/vrienden/collega's? Ik merk wel dat ik echt verander door deze situatie. Niet verbitterd of treurig maar omgang met meeste anderen is anders geworden.

[elliebellie]

Hoi, nee dit is onze vierde poging dus helaas, alles zelf betalen. Hmmm, je AMH is inderdaad wat aan de lage kant, maar altijd nog hoger dan de mijne ;-) en niets is onmogelijk. Het is fijn dat je weer doorkunt en daardoor opgelucht bent. Hoop doet leven, ja toch?

 

Als ik heel eerlijk ben: Ik sta met een half been in de behandeling. Twee weken geleden wilde ik 'm helemaal afblazen. Gewoon echt geen zin meer in. Mijn vriend heeft moeten praten als Brugman om deze laatste kans nog aan te pakken. Ik weet dat sommige meiden hier op dit forum jaren en jaren bezig zijn, en chapeau voor ze, maar ik ben dat niemandsland beu. Niet kunnen plannen, ik heb er leuke banen voor laten schieten omdat ik dacht dat ik dan toch zeker wel zwanger zou zijn, ons aanstaande huwelijk wordt op de lange baan geschoven (we willen in het buitenland trouwen) enz enz enz. Sorry als ik overkom als een zeur hoor, maar zo zit 't. Ik wil na 5 jaar verplicht stilstaan - inclusief het eerste 'zelf proberen-jaar' door met m'n leven, met of zonder kind en ik ben nu op het punt dat ik van beide uitkomsten de positieve kanten zie. Hmmm. Niet echt een motiverend verhaal voor je, sorry, hahaha.

 

Wat betreft mijn omgang met anderen: Nee, die is niet noemenswaardig veranderd. Een heleboel mensen in onze omgeving weten niet van de IVF. Dat heb ik bewust zo gewild. Ik wilde mezelf vrijwaren voor goedbedoelde adviezen (al dan niet onzinnig ;-) en vooral: Heel veel vragen. En dan bedoel ik ook echt: Heel veel vragen. Iedere dag. Hoe is het nou? Voel je al wat? En? En? En? En die vragen kwamen dan nog alleen van het handjevol mensen die er wel van wisten, kun je nagaan als iedereen het wist. Daarbij komt dat je bij iedere mislukte poging die al k*t genoeg is, dan ook weer aan iedereen moet vertellen dat het mislukt is, en dan krijg je weer goedbedoelde (onzinnige) adviezen, via-via verhalen van mensen bij wie het wel gelukt is omdat ze blah blah blah... Enfin. Je snapt wat ik bedoel. Ik koos ervoor om rustig de pogingen door te gaan en dat zo prive mogelijk te doen. Scheelt ook dat ik absoluut geen last had van de hormonen dus niemand die iets aan me merkte. Maar... iedereen is anders en je moet doen wat voor jou werkt. Ik heb er altijd voor gewaakt om mijn leven niet te laten beheersen door de ivf.

 

Hoe merk jij dat jouw omgang met anderen veranderd is, dan? En wanneer start je behandeling? Gaat dr Sutter bijvoorbeeld het protocol aanpassen? Ik ga nu nml op een combi van puregon en luveris en geen decapeptyl maar cetrotide. Ik denk dat dat ook nog het verschil kan maken.

[sunlight]

Wat knap dat je toch hebt doorgezet ondanks je twijfel. Ik snap helemaal wat je bedoelt met het niemandsland en het verplicht stilstaan. Ik ervaar het precies hetzelfde. Ik wil ook door met mijn leven en niet nog meer kansen laten schieten naast alle teleurstellingen in dit proces. Je komt niet over als een zeur! Ik denk ook dat het gezond is af en toe verder te denken over andere mogelijkheden en dat je ook ziet hoe het anders zou kunnen (of moeten).

Ook goed dat je zo bewust bent omgegaan met de omgeving. Ik heb eerder de keuze gemaakt om open te zijn over de behandelingen, daar ben ik wel van terug gekomen. Ik vertel het nu ook nog aan weinig mensen. Heel vermoeiend inderdaad steeds die vragen en uitleg. En ik merk dat zelfs mensen die het echt goed met je bedoelen zulke vreemde dingen kunnen zeggen.

Ik merk dat ik soms andere reacties had verwacht van zussen of goede vriendinnen en het steekt als ik die reactie of het begrip niet krijg. Ik wil absoluut niet 'een moeilijk geval' worden en luister nog steeds graag naar anderen over hun leven en moeilijkheden. Maar andersom lijkt het wel alsof we elkaar niet meer begrijpen, alsof we in twee verschillende werelden leven.

Ik wil er net als jij wel voor waken dat IVF niet alles gaat beheersen, maar pfffff wat is dat lastig! Lukt soms wel goed hoor en ben vaak vrolijk en ik kan wel nog steeds van veel dingen genieten. Mijn kijk op vriendschap is wel veranderd, ik ben niet bitter maar misschien minder naief.

 

Ik weet nog niet wanneer we in Gent kunnen starten maar er is geen wachtlijst. Ik wil het zo snel mogelijk. Volgens mij wil ze werken met Gonal F. Ik weet het niet precies, stom, want ik schrijf altijd alles op en juist dit is me ontgaan in het gesprek terwijl het heel belangrijk is. Ik geloof wel dat ze het over cetrotide heeft gehad. Ik zou ook wel een combi willen hebben. Is luveris goed voor low responders dan? En heb jij dan aan het eind pregnyl?

 

Ik ben nu bezig met het uitzoeken van de vergoeding. En ik heb bij het OLVG alle gegevens van lab opgevraagd. We hadden wel een kopie van ons dossier maar die info was erg summier.

 

Ik duim voor jullie. Goed van je vriend dat hij zo actief meedenkt. Dan doe je het echt samen. Ik ben heel blij dat mijn vriend nog verder wil in Gent.

Hou nog even vol dan doe ik dat ook;)