Ga naar inhoud

Op het werk vertellen of niet?


Twinklestar

Aanbevolen Berichten

Ik vroeg me af hoe jullie dit hebben aangepakt.

Aangezien wij straks naar Dusseldorf gaan voor de behandelingen ben ik zo een dag kwijt om op en neer te reizen (ik werk fulltime). Ik denk dus dat ik er niet onderuit kom om dit bij mijn baas te melden.

Maar eigenlijk wil ik niet dat het hele bedrijf het straks weet (heb geen zin in vragen). Mijn baas kan nooit iets voor zich houden dus dat gaat heel lastig worden.

 

Wat zouden jullie doen? Wel of niet vertellen?

Momenteel weten alleen twee hele naaste collega's ervan.

 

Mijn vriend zal eerst nog een Tese moeten ondergaan. Als dit allemaal goed verloopt zal ik sowieso pas meer kunnen vertellen. Tot nu toe heb ik vrij genomen voor de intake e.d.

Hoe zit dat straks? Kost het je vakantiedagen of zijn dit ziektedagen?

 

Hoe is dit bij jullie gegaan? Had je baas er begrip voor? Kon je makkelijk vrij krijgen? En hoe werd dit gedaan? Voor degene die ver moeten reizen....namen jullie dan een hele dag vrij (ook voor echo's e.d)?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmmm, lastig. Ik heb het zelf uiteindelijk wel verteld (ook DD), omdat ik idd hele dagen vrij moest nemen op hele korte termijn. Ik vond dat wel lastig omdat ik nog geen vast contract had (jaarcontract liep januari af, poging in dd liep eind nov-half dec). Wij hebben een klein bedrijf en ik sta op goede voet met de directeur, maar toch had ik het liever nog even voor me gehouden. Uiteindelijk heb ik het verteld én is mijn contract verlengd, dus dat is goed gegaan.

Het kostte me wel vrije dagen (hoewel Freya aanbeveelt iig voor de punctie verlof te geven). Gelukkig werk ik drie dagen daar, dus ik kon nog wat schuiven en heb zoveel mogelijk gepland op de dagen dat ik niet in het bedrijf werk. Het was ook redelijk makkelijk om op korte termijn vrij te krijgen. Maar dat ligt ook aan het werk dat je doet. Ik kan me voorstellen dat als je bv ingeroosterd wordt, of er vervanging geregeld moet worden als jij er niet bent, dat het dan moeilijker is.

Ook voor de echo's nam ik de hele dag vrij: DD is voor mij meer dan 2 uur rijden, en ik werk 1 uur rijden van huis (de andere kant op). Ik heb geloof ik wel nog thuis gewerkt na één van de echo's.

 

Misschien kun je proberen om de echo's etc dichterbij te laten maken. Misschien wel in een kliniek waar er ook avondspreekuren zijn (zoals Geertgen in brabant)? Dan hoef je alleen voor de intake, de start, punctie en tp naar DD.

 

Wat lastig dat je baas geen geheimen kan bewaren... Dat maakt het nog moeilijker! want ik denk zelf dat je er bijna niet onder uit komt. Tenzij je bv een week vrij kunt nemen oid voor laatste echo, punctie en tp.

Link naar reactie
Delen op andere sites

de werkgever mag de kans op zwangerschap niet tegen houden

ze zijn niet verplicht om je hiervoor vrij te geven, maar ze moeten wel mee werken

zo staat dit iig bij ons (zorg) in de cao

heb voor alle echo's en onderzoeken mijn dagen moeten ruilen of een vrije dag moeten nemen

na de punctie ben ik een weekje in de ziektewet geweest omdat ik door de punctie niet instaat was om te werken

dit valt onder ziek na aanleiding van een medische ingreep dus recht op ziektewet

hier kan nog wel eens moeilijk over gedaan worden ben zelf ook hiermee anderhalf jaar bezig geweest voor ik mijn recht kreeg

bij sommige werkgevers krijg je 50/50 vergoed van alle ziekehuis bezoeken

ligt er ook aan hoe mee werken je werkgever is

in de wet of cao staat niks beschreven over vruchtbaarheidsbehandelingen

wij zitten daar allen nog met smart op te wachten

 

ik heb trouwens wel verteld dat we ivf/icsi ondergingen

wij moesten voor elke echo controle en behandeling een dik uur heen reizen en een dik uur terug

 

het begrip op mijn werk was per dag verschillend, heb het wel als erg vervelend ervaren dat ik iedere keer iets moest regelen als ik weer naar het ziekenhuis moest

voelde me soms zelfs schuldig

 

maar laat sit je niet tegen houden het is het allemaal waard

heb nu een wonder van een klein meisje in de box liggen waarvoor ik nog 1000x voor heen en weer zou reizen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi,

 

Ten eerste balen dat je baas niet z'n mond kan houden, en sluit ik mij aan bij wat de rest heeft geschreven.

 

In de eerste 2mnd heb ik op mijn werk niets verteld om eerst te bekijken hoe het allemaal liep.

Toen er een cyste werd ondekt en ik daarbij complicatie's kreeg en in de ziektewet kwam heb ik alles eerlijk verteld waar we mee bezig zijn ( ECD ) en ik kreeg/ krijg begripvolle en belangstellende reactie's van mijn collega's en locatiemanager.

Ik werk in de zorg en soms kan ik ruilen, neem een vakantiedag op of ben ik vrij dus daar is altijd een mouw aan te passen.

 

Maar meis ik wil je succes/ sterkte wensen met de keuze die maak om het wel of niet te vertellen, en met de aankomende behandeling.

 

Liefs Corina.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben open geweest naar mijn baas en enkele collega's en ik heb het wel erg getroffen. Ik heb nog geen dag vrij hoeven nemen, hoewel ik dat volgende week wel doe als mijn vriend de tese ondergaat. Los hiervan ben je onder behandeling van een specialist en is het volgens mij zo dat je daar vrij voor MOET krijgen, als je tenminste full-time werkt zoals ik.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben er zelf altijd open over geweest naar mijn leidinggevende. Collega's wisten ook wel van de ivf, maar niet van alle ins and outs, data e.d. Volgens mij spelen er twee dingen:

- heb je recht op ziekdagen

- je baas kan zijn mond niet houden

 

Het eerste hangt van je cao af en als daar niks in staat (of als je die niet hebt), van de willekeur van je baas, p&O of arbo. Bij mijn eerste werkgever heeft de p&O adviseur Freya gebeld en hun advies opgevolgd om ziektedagen toe te kennen. Bij mijn tweede werkgever had ik heel veel vrije dagen en heb ik twee keer vrij genomen, maar me ook een keer ziek gemeld voor de punctie. Als ik vrij nam wist mijn manager er ook niks van, toen ik me ziek meldde wist hij wel waarom. Bij mijn huidige werkgever heb ik het nog niet bij de hand gehad. Mijn advies zou zijn om het te bespreken, maar ja, dan kom je bij punt twee: je baas kan zijn mond niet houden. Erg kwalijk eerlijk gezegd, zeker als het om zulke persoonlijke dingen gaat. Is er geen p&o adviseur, of vertrouwenspersoon ofzo die je in kunt schakelen? En anders bij je baas aangeven dat jij echt niet wil dat iemand het weet, dat hij de enige is die het nu weet, dus dat je er van anderen geen vragen of opmerkingen van verwacht? Impliciet geef je dan toch aan dat je weet dat het van hem komt als hij z'n mond voorbij praat. Niet dat je daar iets mee opschiet, maar je kunt hem er dan wel op aanspreken. He bah, lastig zeg!!!

 

Ziek melden kan natuurlijk altijd, maar meestal willen ze dan wel weten wat er is. Ik heb de laatste keer aangegeven dat het om een poliklinische ingreep ging, waarvoor ik onder lichte narcose ging en dat ik dus niet kon werken die dag en dat ik na twee dagen terug moest naar het ziekenhuis voor controle (=tp maar tenslotte ook controle van vocht, overstimulatie enzo). Het ís een beetje eromheen lullen, maar het werd wel geaccepteerd. Enige is dat je het van de meeste ingrepen wel eerder vantevoren weet, dus daar kán moeilijk over gedaan worden.

 

Als je er echt niet met je baas over kunt praten zou ik me voor de punctie in ieder geval ziekmelden (is tenslotte een ingreep) en kijken hoe het valt. Succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor alle reacties. We hebben geen CAO dus wat dat betreft kunnen ze alles maken wat ze willen. Op het gebied van andere dingen proberen ze altijd zoveel mogelijk in hun eigen voordeel te handelen (minimale aantal vakantiedagen die wettelijk mogelijk zijn, direct minder betaald krijgen bij ziekte...ook bij een griep dus, etc etc.). Het ligt dus aan de houding van mijn baas en medewerker P&O (laatste is meestal niet zo schappelijk). Ik zou er wel van balen als dit me heel veel vakantiedagen gaat kosten aangezien we er maar zo weinig hebben. Aan de andere kant werk ik vaak genoeg over en doe daar ook nooit moeilijk over.

Ik heb er ook al over gedacht om de echo's hier te laten doen. Maar hier lees ik ook weer hele wisselende verhalen over. Ik ga in ieder geval eens informeren bij ziekenhuizen hier in de omgeving. Voor de gesprekken die we in het AMC hadden heb ik ook een keertje een halve dag verlof moeten opnemen. Hier werd toen helemaal niet moeilijk over gedaan (wel ruim van te voren aangegeven).

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Hallo Twinklestar,

 

Wat een dilemma’s allemaal, zeker met de houding die je baas heeft. Ik kan me er iets bij voorstellen.

 

Ik heb het ook pas laat tegen mijn leidinggevende verteld omdat ik ook twijfelde over hoe hij zou reageren. Ik werk (officieel) 32 uur (2 middagen vrij) en ik heb niemand die mijn werk over kan nemen als ik er niet ben. Ik heb veel plezier in mijn werk, werk meer dan 8 uur op een dag en ben niet te beroerd om op mijn vrije middagen te werken als dat nodig is. Voor mijn gevoel is het dus heel lastig om “vrij” te nemen voor afspraken etc.

 

Toch ben ik blij dat ik het verteld heb. Dat maakt het toch wat gemakkelijker als je verder in het traject komt.

 

Binnen mijn bedrijf heb ik het steeds meer mensen verteld waar wij mee bezig zijn. Maar enkele ook niet omdat ik daar geen behoefte aan heb omdat ik het gevoel heb dat ze niet oprecht zijn en alles rondbazuinen. De receptioniste die, waar ik moet melden als ik snipperuren opneem of als je ziek bent, valt onder de laatste categorie. Maar omdat ik niet om haar heen kan draai ik er wel eens omheen.

 

In onze CAO heb je een aantal dagen kort verzuim (betaald) voor o.a. doktersbezoek. Dit moet de receptioniste ook weten maar omdat ik haar niet uit wil leggen waarvoor heb ik zoveel ik kon snipperuren of compensatie (overuren) opgenomen. Gelukkig kon ik veel afspraken laat op mijn vrije middag of laat in de middag kunnen plannen.

 

Mijn man heeft ook een TESE ondergaan. Ik heb toen verteld dat mijn man een ingreep had en dat hij gebracht en gehaald moet worden ivm de narcose. Hier heb ik gewoon snipperdagen voor opgenomen. Volgens de wet heb je volgens mij geen recht op betaald verlof dus dit zijn snipperuren of onbetaald verlof. Uiteindelijk liep het niet allemaal zoals het moest en ben ik op een halve dag na een hele week niet op het werk geweest. Achteraf heb ik dit wel recht kunnen praten bij de receptioniste. Mijn leidinggevende en directe collega’s wisten wel de echte rede.

 

Het wordt pas echt moeilijk als je met de ICSI start. Je cyclus is niet te plannen en dan moet je vaker op controle. Toevallig vielen bij mij deze afspraken ook gunstig. Voor de punctie en terugplaatsing heb ik snipperdagen opgenomen. De dag tussen de punctie en de terugplaatsing (die uiteindelijk niet door ging) ben ik gaan werken. Dit was een halve dag voor mij en dit was eigenlijk nog te lang. Ik was helemaal gebroken. De terugplaatsing was op een vrijdag, dus dit was ook gunstig.

 

Toen we wisten dat we voor een tweede poging zouden gaan en ik alles toch als heel zwaar heb ervaren heb ik ook de loonadministratie en degene die het ziekteverzuim behandeld op de hoogte gesteld. Met hun heb ik afgesproken dat ik bij de receptioniste doorgeef dat ik snipperuren op neem voor een afspraak e.d. en hun laat ik weten wat het echt is zodat de juiste dagen worden verwerkt.

 

Zoals het er nu naar uit ziet heb ik volgende week weer een punctie en terugplaatsing. Dit valt precies op de dagen dat ik hele dagen werk. Daarbij is het nu superdruk na de vakantie en is het raar dat ik “vrij” neem. Nu is er afgesproken dat ik me de dag van de punctie ’s ochtends ziek meld (griepje of zo). En deze dagen mag ik ook als ziek schrijven. Zo houd ik mijn kort verzuim dagen over voor als ik een keer op controle moet.

 

Mijn advies is om tot je weet of de TESE positief is en je start met de ICSI nog niets te vertellen en deze dagen vrij te nemen. Hoe erg je er ook tegenop ziet, er komt een moment dat je wel moet vertellen. Dan moet je zo vaak op controle dat dit heel moeilijk wordt om er omheen te draaien.

 

Benadruk vooral dat dit heel veel van je lichaam vergt en dat je afspraken niet kan plannen omdat bepaalde dingen op bepaalde dagen moet gebeuren. Je kan zeggen dat je je best doet om waar dat wel kan afspraken wel gunstig te plannen. Als ze moeilijk doen dan laat je hun weten dat jij ook niet moeilijk doet over de extra uren die je werkt. Probeer je loyaliteit, de extra uren, in te zetten zodat je geen snipperdagen kwijt raakt.

 

Bespreek goed met de arts waar je in behandeling bent voor de ICSI of het verstandig is om in verband met het werk controles bij je in de buurt te doen. Hoe betrokken je je ook voelt bij je werk, jullie kinderwens moet je voorop stellen. Het voelt misschien niet goed of zelfs egoïstisch, maar kies voor jezelf. Bespreek dit goed met de arts of dit slim is.

 

Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt en ik wens je veel sterkte.

 

Groetjes, Maureen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Maureen, wat een verhaal. Het lijkt me inderdaad lastig om er steeds om heen te moeten draaien of smoezen te moeten verzinnen. Gelukkig zijn we met meerdere collega's en valt er vaak wel iets te regelen. Het is vooral lastig dat het niet te plannen valt. Maar ik ga inderdaad pas iets vertellen na de Tese (als die positief is).

 

Fijn weekend.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 5 jaar later...

Ik ben me inderdaad ook aan het bedenken wat ik moet ten opzichte van mijn collega's. Mijn teamleider weet wel dat we bezig zijn voor een zwangerschap. Ik moet hem alleen nog even bijpraten over de IVF, maar ik zie hem niet zo vaak en wil ook niet alles via de mail of telefoon gaan doen. Maar komt goed.

Op ons werk tillen we veel zware tassen (afhankelijk van de hoeveelheid post) maar dat tillen daar wil ik me dus wat minder mee bezig houden. Alleen vraag ik me wel af of ik mijn collega's in moet gaan lichten waarom ik niet meer zoveel wil tillen als we echt in een poging zitten. Er is één collega die het wel weet (daar ga ik privé ook mee om) maar de rest weet nog van niets.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi maite,

 

wil je Zoiezo dat je collega's het weten? Dat is de eerste belangrijke vraag. Anders kan je met je leidinggevende ook tegen de collega's zeggen dat je bijvoorbeeld rugklachten hebt en van de dokter niet teveel mag tillen.je hoeft ze niet het hele verhaal te vertellen...maar ligt aan je relatie met leidinggevende en collega's. Bij mij wist mijn baas het niet en een enkele collega die ik vertrouwde wel...ik had alleen geen beperkingen voor mijn werk en kon via mijn parttimedagen en enkele wisselingen naar mijnarts in Gent.

 

ik heb ook bij mijn eerste gewacht tot ik echt voor het blok gezet zou worden en er geen smoes meer voor kon verzinnen om het te vertellen omdat het vaak toch je toekomstperspectief voor je baan kan beïnvloeden. Bij beiden zwangerschappen heb ik nooit over het hele traject met mijn baas gesproken. Soms heb ik wel door laten schijnen dat een zwangerschap bij mij lang duurt en niet vanzelfsprekend is...

 

succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Voor het toekomstperspectief van mijn baan was ik ook wel bang aangezien ik vorig jaar een jaarcontract had. Maar dat is nu omgezet naar een contract voor onbepaalde tijd, dus daar ben ik natuurlijk heel blij mee.

Het hebben van rugklachten is wel een goede eigenlijk, daar had ik nog niet eens aan gedacht. Dat ga ik denk ik gebruiken tegenover mijn collega's. Ik zie ze namelijk enkel op het depot en af en toe op straat, maar dan zwaaien we naar elkaar haha. En op het depot worden nou ook niet echt de meest persoonlijke dingen gedeeld, dus rugklachten vind ik wel een goede.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb bij mijn oude werkgever open kaart gespeeld en gevraagd of er mogelijkheden waren voor verlof uren, ik kreeg 5 bijzondere verlof uren per maand daar had ik geluk mee.

Probeerde wel altijd de echo's in mijn eigen tijd te doen. Nou had ik wel het geluk dat de kliniek 15 min van mijn werk was dus was in totaal een uur tot anderhalf van me werk weg met reistijd er in. En na de punctie melde ik me ziek omdat ik echt niet kon lopen door de hoge aantal eitjes.

Nou had ik ook een lieve bedrijfsleidster en kon ik altijd weg.

 

 

 

Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het zal er bij mij ook voornamelijk om gaan om vrij te hebben op de dag van de punctie en de terugplaatsing. Maar dat zal geen probleem zijn. De echo's zijn 's morgens heel vroeg, en dan is de post er nog niet haha. En in het KID traject gaf mijn teamleider al aan graag mee te werken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden