Bianca

Hahaha Petra... Jose, dat je dat nog weet! Wat is Anne-Meya ook een stoere meid geworden zeg, ik zag net je profielfoto! Hoe gaat het met haar? En beau, met jouw twee meiden ook alles goed? Met Marissa gaat het echt super. Ze is heeeel ziek geweest in maart dit jaar. Vorig jaar in het najaar zijn de neusamandelen al verwijderd, ze dachten dat ze daardoor steeds ziek was (echt heel veel ziek... 3 weken koorts, 2 dagen koortsvrij en weer 2 a 3 weken hoge koorts...) Het ging toen even beter, maar in december begon de ellende weer. Continu behoorlijke koorts etc. Meteen na haar 3e verjaardag (5 mrt) werd ze heel ziek en ik maar aankaarten dat ik dacht dat het de keelamandelen waren. Maar de huisarts, kinderarts en zelfs de KNO arts vonden dat het daar niet naar uit zag. Tot dat ze in kritieke toestand naar het ziekenhuis moest. Heb de huisarts hier met spoed moeten laten komen (was al vier dagen lang bij hem geweest, iedere dag, om de kuur er in te krijgen, Marissa is zo'n eigenwijze dame en neemt de antibiotica echt niet in. De huisarts moest me helpen om het onder dwang erin te krijgen, maar dat ging zelfs niet eens.) De huisarts vermoedde een zware longontsteking (ze had die ochtend 43 graden koorts en was amper aanspreekbaar...) Meteen naar het ziekenhuis en daar zei de kinderarts: Mevrouw, uw kindje is echt heel ziek, haar keelamandelen zullen er ws meteen uitgehaald moeten worden, ze zijn echt enorm groot en ernstig ontstoken... Ik werd me toch boos! Al met al heeft Marissa een week aan het infuus gelegen om de antibiotica binnen te krijgen en het duurde erg lang voordat dat begon aan te slaan, ze wilden eerst proberen of ze het zo wat rustiger konden krijgen in de keel en zou ze 6 weken later geopereerd worden. Daarna weer naar huis, maar twee dagen later weer erg hoge koorts en toen werd ze meteen geopereerd. Een dag na de ingreep mocht ze al naar huis, terwijl wij zelf en de kinderarts dit niet verwacht hadden omdat ze altijd al zo'n slechte drinker was. Maar ze pakte het super op en begon flink te eten en te drinken. Eenmaal thuis ging het herstel ook super. We hebben echt verbaasd staan te kijken, wat een opluchting, weer een gezonde meid in huis! Kun je zien he, blijf je gevoel als moeder (en vader) zijnde gewoon volgen! Maar nu gaat het echt super hoor! Marissa is een lekker eigenwijs tutje en al een hele dame. Morgen begint de peuterspeelzaal weer, ze heeft er weer veel zin in na de grote vakantie. Ze heeft enorm veel zin in de basisschool. Maar Joos, wat is er met jou precies aan de hand meid? Waarom kreeg je die MRI? Toch niets ernstigs? Het is weer een heel verhaal geworden, hahahaha. Tot gauw weer hier! Gr Bianca

Hey meiden, Eindelijk, na een hele lange tijd ook weer een berichtje van mij... Was even benieuwd of er alweer eens wat geschreven was en hoe het met iedereen gaat. En zie dat er ondertussen, na mijn laatste bezoek in december (foei, haha), toch weer een aantal meiden wat intensiever aanwezig zijn op het forum. leuk om te lezen hoe het met iedereen gaat! Wat worden onze kindjes toch snel groot he. Ik geniet iedere dag van ons grote wonder Marissa en het gaat super met ons. Nog een half jaartje en dan gaat onze dochter al naar de basisschool. Vier jaar geleden kwebbelden we heel wat af over zwangerschapskwaaltjes, dikke buiken en noem maar op! Haha, bijna niet te beseffen he. Nog iedere dag ben ik zo dankbaar en blij dat we dit grote wonder mochten verwelkomen en mogen begeleiden bij de weg naar op eigen benen staan (snik snik...) Groetjes Bianca. PS, ik kom zeker weer snel eens langs om te lezen hoe het met iedereen gaat! Wil nu ook ff verder lezen, lees dat er een aantal meiden afscheid hebben genomen van het forum...

Ik wens iedereen een ontzettend gelukkig, goed en gezond 2010 toe! En natuurlijk dat alle wensen mogen uitkomen! Liefs Bianca

Eerst een poging moeten afbreken, niet voldoende reactie op de hormonen. 1e ICSI --> 1 embryo teruggeplaatst --> niet zwanger 2e ICSI --> 1 embryo teruggeplaatst --> niet zwanger Cryo-poging, alle vijf cryo's niet goed ontdooid... 3e ICSI --> 2 embryo's terg laten plaatsen --> Zwanger, ons wondertje wordt in maart alweer drie jaar!

Ja meiden, eindelijk weer eens een berichtje van me! Had ineens weer de behoefte om hier weer eens wat te lezen... Zo kom ik tijden niet op het forum en zo ineens begint het weer te kriebelen, hoe zal het met iedereen gaan?... Ben ff weer wat aan het bij-lezen (proberen om een beetje op de hoogte te blijven...) Hier gaat alles super! Met Marissa gaat het prima en met ons verder ook. Marissa is een heerlijke peuter, lekker aan het peuterpuberen en lekkere driftbuien. Soms moeilijk om hier mee om te gaan, maar ach ook deze moeilijke fase zal ooit weer voorbij zijn, haha. Verder is het een heerlijke meid, ze geniet volop op de peuterspeelzaal en alles gaat verder goed met haar. Neusamandelen zijn in september verwijderd, ze had er flink last van, steeds ziek en koorts. Dat gaat nu een stuk beter. Volgende week weer met haar naar de kinderarts en dan gaan we bespreken of ze toch nog een maagonderzoek zal krijgen. Ze heeft eigenlijk nog altijd last van reflux. Zo vervelend. Tijden gaat het redelijk en zo ineens slikt ze constant het opkomende maagzuur weer door. Ze vraagt dan zelf al om Zantac... Verder gaat het met eten en drinken (na alle problemen die we met haar voedingsprobleem hebben meegemaakt) redelijk goed. Het is een tenger poppetje, bijna 12 kilo nu. Maar ze is verder kerngezond en een lekker pittig ding, haha. Ik zal eens even verder lezen, hierbij jullie allemaal de groetjes van mij en zal beloven vaker langs te komen hier, hahahahaha. Groetjes, Bianca

Lis, Het schiet al aardig op he. Fijn om te lezen dat je zo lekker geniet! Beseft Ebbe het ook al dat er straks nog een babietje bij komt? Liefs Bianca

Amanda, wat een gedoe met Len op de psz zeg... Kan me voorstellen dat het toch wel een heel dubbel gevoel is. Je weet dat je kind niet met tegenzin naar de psz moet gaan, maar je weet ook dat hij het er toch ook wel naar zijn zin kan hebben. Moeilijk hoor. Marissa is nu drie keer naar de psz geweest. De eerste en tweede keer zei ze: doei en speelde meteen verder. Maar gisterochtend begon ze te huilen toen ik weg ging, ze keek me zo zielig aan... Oh, mijn hart brak echt... Mijn verstand zei: Doorlopen, komt wel goed. Maar mijn gevoel zei heel wat anders: Oh, ik wil mijn meisje troosten en desnoods neem ik haar weer mee... Zo moeilijk he. Heb gezwaaid, ben naar huis gegaan en toen ik haar weer op kwam halen, zei de juf: je was nog niet van het plein af en Marissa speelde al. Pfff, ik weet dat ze het er naar haar zin heeft, maar toch had ik het ff moeilijk hoor... Nou ja, ff doorzetten en dan komt het allemaal goed. Groetjes Bianca

Het beste is om de eerste zes tot acht weken alleen de borst te geven.Daarna kun je beginnen met het introduceren van een flesje (afegkolfde melk). In het geval van Nora zou ik de tweede borst kolven als Isis de tweede borst niet wil. Dan meteen nadat ze heeft gedronken. Maar onthoudt wel dat alles wat je kolft ook weer opnieuw aangemaakt wordt, dus houdt het wel in de gaten dat je geen overproductie krijgt. Want je stimuleert het proces natuurlijk wel als je regelmatig kolft. Maar in dit geval kun je de borstvoeding mooi op gang houden als ze 1 borst per voeding drinkt. Misschien wil ze over een tijdje toch ook wel de tweede borst. Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust (ben kraamverzorgende). Groetjes Bianca

Bij onze laatste poging hebben ze de embryootjes een dag eerder teruggeplaatst. Op woensdag had ik de punctie en op vrijdag de tp. Bij de eerdere pogingen zat er nog een dag langer tussen. Bij de laatste poging hadden we twee mooie 4 cellige embryootjes. En uit eentje daarvan is een prachtig wonder ontstaan, onze twee jarige dochter.

Hoi Dilara, en de andere meiden natuurlijk ook! Mijn vriend heeft op zeer jonge leeftijd teelbalkanker gehad, 1 bal is toen weggehaald en ook de lymfeklieren in zijn buik zijn toen verwijderd. Het laatste is waarschijnlijk de oorzaak waardoor het zaad niet naar buiten komt, maar waarschijnlijk naar de blaas stroomt. Maar goed, 34 jaar geleden wisten ze niet dat het uit voorzorg verwijderen van de lymfeklieren dus op latere leeftijd wel consequenties met zich mee zou kunnen brengen. De uroloog gaf ons weinig hoop na onderzoek, maar bij de TESE stond de uroloog ook verbaasd te kijken dat er zoveel goed en geschikt zaad was gevonden. We hebben gewoon puur geluk gehad. Toen wij de behandelingen gedaan hebben, was het in Nederland nog niet toegestaan. Ik blijf binnen deze topic jullie verhalen volgen hoor, want hoop zo dat iedereen hetzelfde wonder mag beleven als ons. Toi toi toi meiden! Groetjes Bianca

Hoi meiden, Wil jullie allemaal heel veel geluk en succes wensen en hopelijk mogen jullie allemaal een wondertje in jullie armen sluiten! Wij hebben zelf na een heeeeel lang traject ICSI-TESE (vijf pogingen in Gent, Belgie) een prachtige dochter gekregen, ze is nu net twee jaar. Het is een zwaar en emotioneel traject, maar wij vonden UZ Gent een prima ziekenhuis. De follikelmetingen, bloedonderzoeken werden wel in een Nederlands ziekenhuis gedaan. Voor de TESE, eicelpunctie, bevruchting en tp moesten we naar Gent. Wel fijn om te lezen dat het nu in een paar zh in NL wel toegestaan is (TESE). Maar hoe zit het dan met de vergoeding, word het wel vergoed door de zorgverzekeraar? Wij hebben alle behandelingen zelf moeten betalen. Nou meiden, ik wens jullie nogmaals heel veel geluk en succes! Groetjes Bianca

Ik ben de gehele zwangerschap extreem misselijk geweest en ook ondervoed geweest (en daardoor opgenomen geweest) door het vele spugen... Bij mij werkten medicijnen helaas niet... Ik heb wel wat baat gehad bij acupunctuur, maar dat was best pittig. Moest iedere dag voor de acupunctuur naar het ziekenhuis, mijn gyn was zelf acupuncturtist. Na vier weken mocht ik langzaam gaan afbouwen naar om de dag. Maar al met al bracht het bij mij wel wat verlichting. Het ging niet helemaal over, maar het ging wel beter! Groetjes, Bianca

Roos, Gefeliciteerd met Milan zijn 2e verjaardag, zag een leuke taart op je Hyves, echt geweldig mooi! Hoop dat jullie een leuke dag hebben gehad. Gr Bianca

Tijdens de behandelingen lukte het mij tot een paar dagen voor de punctie nog te werken, daarna ging het echt niet meer door erg pijnlijke eierstokken, overstimulatie enz enz. Heb alle controles etc, puncties etc in eigen tijd moeten doen en kreeg ook weinig ruimte hiervoor op het werk. Er was totaal geen begrip van mijn leidinggevende... Wat ik er op dat moment echt niet bij kon hebben. Ik moest volgens mijn leidinggevende de punctie maar een dag uitstellen, want dat kon echt niet op die dag ivm personeelstekort, haha... Heb toen maar ff uitgelegd dat dat echt niet gaat en dat ICSI of IVF in dit stadium echt niet te plannen valt. Al met al was ik na de punctie echt niet in staat om te werken, kwam ook door de overstimulaties die ik drie keer heb gehad. Heb in een jaar tijd al mijn vakantiedagen van dat jaar moeten gebruiken voor het hele ICSI gebeuren. Geen echte vakantie dus voor ons zelf kunnen hebben, jammer, maar dat hadden we er wel voor over hoor. Het was niet anders... Bianca

Tijdens de behandelingen lukte het mij tot een paar dagen voor de punctie nog te werken, daarna ging het echt niet meer door erg pijnlijke eierstokken, overstimulatie enz enz. Heb alle controles etc, puncties etc in eigen tijd moeten doen en kreeg ook weinig ruimte hiervoor op het werk. Er was totaal geen begrip van mijn leidinggevende... Wat ik er op dat moment echt niet bij kon hebben. Ik moest volgens mijn leidinggevende de punctie maar een dag uitstellen, want dat kon echt niet op die dag ivm personeelstekort, haha... Heb toen maar ff uitgelegd dat dat echt niet gaat en dat ICSI of IVF in dit stadium echt niet te plannen valt. Al met al was ik na de punctie echt niet in staat om te werken, kwam ook door de overstimulaties die ik drie keer heb gehad. Heb in een jaar tijd al mijn vakantiedagen van dat jaar moeten gebruiken voor het hele ICSI gebeuren. Geen echte vakantie dus voor ons zelf kunnen hebben, jammer, maar dat hadden we er wel voor over hoor. Het was niet anders... Bianca