Dag lieve meiden, Hier een verdrietig bericht. Met 8 weken hadden we een echo. Het vruchtje was te klein, er klopte wel een klein hartje, maar te traag. De arts was heel lief en heel duidelijk. Dit was niet goed. Als er een groot wonder zou gebeuren kon de kleine nog een inhaalslag maken, maar die kans was zo klein. Twee dagen daarna was de spanning op m’n borsten ineens weg, ik voelde aan m’n lichaam dat t voorbij is. Vandaag is de miskraam begonnen en verlies ik bloed. Een afscheid van een zo gewenst kindje. Maandag hadden we al een afspraak staan in t ziekenhuis, om te kijken hoe het met het kleintje is. Die kunnen we nu gebruiken om te kijken of m’n baarmoeder helemaal schoon is. Ik ben zo verdrietig. En ik voel me ook dankbaar dat we toch een paar weken heel gelukkig zijn geweest. Ik vind het ook fijn dat we toch een kloppend hartje hebben gezien. Alsof die kleine het volhield tot we hem/haar hebben gezien op de echo en daarna het leven losliet. Heel fijn ook dat ik hier m’n verhaal kan delen.