Joyce1988

Hallo, Ik zag deze discussie alweer wat ouder is, maar ik zit in mijn 3e ICSI poging. De follikels willen maar niet groeien!!! Zit op spuitdag 27 en voel me een mislukte voodoopop. Maar de dokter heeft me nu behalve Gonal F 225 ook Menopur 75 voorgeschreven. Ik was al een week goed moe van de hormonen, maar nu met de Menopur erbij ben ik helemaal een wandelende zombie. Over 4 dagen de laatste echo en als het nog steeds niet genoeg gegroeid is dan stoppen we (voor de 2e keer) met deze spuitpoging. Zijn er nog meer mensen die de combinatie hebben gehad en waarbij goede resultaten kwamen? Voelen jullie je ook zo moe? Groetjes, Joyce

Ik heet Joyce, ben 28, samen met mijn man nu 2 jaar bezig met ICSI. We komen allemaal goed uit de testen maar tot nu toe mooie embryo's maar geen plakkers. Erg frustrerend. Nadat onze 2e volledige ICSI poging mislukt was hebben we even gezeten met de dokter. Ze had het over veel verschillende opties waar we over moesten denken. Maar ook over assisted hatching. Ze gaf ons papieren mee voor een onderzoek wat gaande is in Rotterdam. We zitten nu in Tilburg, wat voor ons ook dichterbij huis is. We waren van plan mee te doen aan het onderzoek. Ondanks dat we dat een 50/50 kans zouden hebben dat we uitgeloot zouden worden om daadwerkelijk mee te doen. Dit vonden we wel wat minder, maar er was ons door buitenaf geadviseerd om er op aan te dringen dat we de assisted hatching procedure wilde. Bij een vervolg gesprek bleek dat we niet naar Rotterdam hoefde en we in Tilburg konden blijven omdat daar 1 iemand werkt die assisted hatching kan toepassen zonder dat we mee hoeven te doen aan een één of ander onderzoek. Overmorgen ga ik praten met de dokter om me maar weer eens helemaal te laten onderzoeken om te kijken of we iets gemist hebben. En dan gaan we aan onze 3e poging beginnen met assited hatching. Omdat dit nog niet veel gedaan wordt in Nederland of er valt in ieder geval nog niet veel over te lezen, behalve dat het in een testfase zit, wat dus niet meer is. Ga ik alles hierover bijhouden. Ik verwacht geen verandering in gevoel of procedure voor ons, maar dus wel voor embryo'tje. Ik hoop dat dit werkt. Anders weten wij en onze doktoren, het ook niet meer.

Hallo dames en heren. Na een korte pauze ga ik overmorgen terug naar de dokter voor een begin aan de 3e ICSI ronden. Laatste ronde, laatste kansen. Een aantal weken geleden hebben we het over assisted hatching gehad. Het is niet als onderzoek of test. Ik heb het een en ander erover gelezen, uiteraard. En ook veel uit het buitenland en ik ben erg positief. Het geeft mij hoop waar ik dacht dat ik alle hoop verloren had. Ik zal alles posten omdat ik begrepen heb dat er in Nederland nog niet zoveel over te lezen valt.

Wie weet. Hoop doet leven, zeggen ze toch? Verstuurd vanaf mijn SM-G925F met Tapatalk

Antwoord is niet meer nodig, had net bruine afscheiding. Zal geen innesteling meer zijn en zal morgen waarschijnlijk volledig ongesteld worden

Ik hoop dat iedereen een leuke kerst heeft gehad! Vraagje. Ik zit nu op wd 9 en mag op wd 13 bloedprikken, ik moet dan ook ongesteld worden als het niet gelukt is. Ik heb een ingevroren teruggeplaatst en heb geen extra hormonen. Wat toch ook wel lekker is hoor. Alleen ik heb allerlei kwaaltjes ontwikkeld in de afgelopen dagen. Allemaal van de zwangerschapssymptomen, andere of geen eetlust, maagzuur/misselijk, veel hoofdpijn en lage rugpijn. Ik heb, vrij onverstandig snap ik wel, maar toch, op wd 7 een thuisttest gedaan en toen had ik een lichtstreepje. Heb gisternacht geen oog dicht gedaan, van de rugpijn en omdat ik constant droomde dat ik zwanger was. Vanochtend nog een keer getest (nog steeds veel te vroeg natuurlijk), maar nu was dat vage streepje nergens meer te vinden. Ik dacht: Nou zal ik wel wakker schudden en zullen die 'valse' symptomen ook wel ophouden. Maar helaas, dat gaat gewoon lekker door. Heeft iemand ook weleens wisselende testen gehad of toch niet zwanger, maar met toch aanhoudende zwangerschapskwaaltjes? Normaal kon ik de schuld geven aan alle hormonen, maar nu zit het allemaal tussen m'n oren.

Hallo allemaal, Wilde even van me afschrijven. Zit voor de 4e keer dit jaar op het wachtbankje. Ik heb weinig hoop dat deze lukt. Het is de laatste van de 2e poging, Dus hierna nog maar 1 ronde te gaan. Mijn "inner-circle" heeft al wel begrepen dat ik het niet leuk vind om iedere dag de vraag te krijgen hoe het allemaal gaat. Maar ondertussen vind ik mezelf weer iedere minuut van de dag denken en voelen. Vooral veel voelen. Ik heb het idee dat er van alles met mijn lichaam aan de hand is. Maar ik weet ondertussen ook wel dat een hele hoop tussen m'n oren zit. En omdat ik zo graag iets wil voelen, ik dan daadwerkelijk wat ga voelen. 30 december is het bloedprikken. Lekker de kerstdagen door met familie die je er toch over gaat bombarderen, zonder dat ik mezelf mag sussen met een paar glazen wijn, en allemaal voor niks. Naja, met oud en nieuw gaan we met een grote vriendengroep feesten, die er uiteraard ook allemaal van weten, en als ze me dan een fles rum soldaat zien maken hoop ik dat ze zo wijs zijn om er maar even niet over te beginnen. Maar ik blijf stiekem natuurlijk wel hopen dat het allemaal goed gaat

Hier ook aan het wachten. Zaterdag tp gehad. Dit is de laatste ingevroren van de tweede ronde. Ik baal een beetje van mezelf dat ik dit met de feestdagen heb gedaan, maar ja, de 30e bloedprikken. Heb er weinig vertrouwen en ben eigenlijk uit het kijken naar de de laatste ronde die we in Rotterdam gaan laten doen met assistive hatching. Tot nu toe gaat alles iedere keer goed. Lichaam doet het goed, mooie cryo's maar ze blijven nooit plakken. Verwacht dan ook niet veel van deze poging. En toch aan het duimen!!! Iedereen zegt dat het misschien juist wel lukt omdat je denkt dat het niet lukt. We zullen het de 30e horen!

Hallo allemaal, Ik vroeg me af of er meerdere mensen zijn die Pregnyl gebruiken in plaats van Utrogestan. Ik heb dit veranderd omdat ik veel bijwerkingen kreeg van de mutsenbollen zowel lichamelijk als emotioneel. De verpleegkundige adviseerde mij toen om over te stappen op de Pregnyl. Dan moet je om de 3 dagen een spuit zetten ipv 3x per dag die bollen. En ik heb me toch een last van die Pregnyl! Misschien ligt het wel aan mijn lichaam, want die is ook al niet al te dol op de Decapeptyl met de GonalF en de Menupur was al helemaal niks. Ik had een punctie met complicaties, waar de eerste keer zo vlekkeloos ging, ging het deze keer goed mis. Ik had heel veel pijn en veel bloedverlies. De dokter schrok er zelf van. Dus ik heb tot 4 dagen daarna geen broek meer aangekunnen omdat het leek en voelde of ik een luchtballon had ingeslikt en ik kon niet lopen van de pijn. Ik kon alleen stil zitten en stil liggen. Ben hier niet mee terug naar het ziekenhuis gegaan uit angst dat de terugplaatsing dan geen doorgang kon vinden. Misschien achteraf niet zo'n goed idee. En toen begonnen de bijwerkingen van de Pregnyl: zooooo moe, darmen die van slag zijn, wel dorst maar weinig plassen, minder eetlust, opvliegers en ijskoud, misselijk bij de gedachte aan sommige dingen of misselijk na het eten, en daarna vooral misselijk in de nacht tot ochtend en heel veel en druk dromen.. De opgezette buik is gebleven al pas ik nu wel weer in m'n broeken. Ik ben een beetje gaan googlen, uiteraard, en las al snel dat ik niet de enige ben die hier last van heeft. Maar in het ziekenhuis zeggen ze er niks van dat je er zoveel bijwerkingen van krijgt en dar meerdere mensen hier last van hebben. Ik kan het ergens wel begrijpen, het zijn toch zwangerschapshormomen die je je lichaam inspuit, maar ik had nooit verwacht dat het zo heftig zou zijn. De laatste spuit was 2 dagen terug. De dokter vertelde me dat het geen nut had om thuis te testen tot aan het bloedonderzoek omdat de Pregnyl een aantal dagen in je systeem blijft zitten en je dan een grote kans hebt op een valse uitslag. Nog een week wachten en de uitslag maar afwachten. Ik blijf hoop houden, maar ben ondertussen mezelf aan het voorbereiden op weer een teleurstelling.

Hey Liantje, Voel me natuurlijk vreselijk. En het zal wel weer even duren voordat ik er bovenop kom. Maar dan gaan we weer gewoon door. Vond de natuurlijk cyclus wel heel erg fijn. Dat maakt de boel toch minder zwaar. Veel succes! Verstuurd vanaf mijn SM-G925F met Tapatalk

Ik heb mijn antwoord al. Toch ongesteld geworden. Op dag 3 na de terugplaatsing. Weer terug naar de spuiten. Verstuurd vanaf mijn SM-G925F met Tapatalk

Hallo, Ik vroeg me af of er misschien iemand is met ervaring met vroege afscheiding. We hebben in maart een 1e 'verse' poging gehad en die is helaas mislukt. Afgelopen donderdag 2 juni hebben we een cryo terugplaatsing gehad. Wat overigens heel fijn was zonder al die hormonen! (Vond mijn man ook). Nu is het 2 dagen later en ik merkte net dat ik bruine afscheiding had. Normaal is dit een voorbode dat ik ongesteld word, maar dat zou dan wel heel vroeg zijn. Ik heb ook gelezen in de forums dat sommige dames bruine afscheiding van de innesteling, maar is het daar ook niet een beetje vroeg voor? In mijn hoofd heb ik eigenlijk al weer de hoop opgegeven, maar mijn hart blijft hopen. Is er toevallig iemand die dit ook heeft meegemaakt of misschien iets meer kan vertellen? Groetjes!