Lieve Annemiek,
Op de achtergrond lees ik nog steeds mee en nu ik jouw verhaal lees, wil ik toch even reageren. Ik kan me je gevoelens zo ontzettend goed voorstellen. Toen wij nog volop in de medische molen zaten, was ik soms zo vreselijk jaloers wanneer ik 'goede' berichten van anderen las. Ik heb al eerder geschreven dat ik er niet trots op was maar die gevoelens maakten het traject voor mij extra zwaar. Wanneer je met mensen spreekt die hetzelfde meemaakten hoor ik dat zij hetzelfde voelden maar veel vrouwen vinden het lastig om hier eerlijk over te zijn. Je gunt iedereen een kind, maar jezelf het allermeest.
Ik heb tijdens mijn zwangerschap altijd geprobeerd terughoudend te zijn in het etaleren van de zwangerschap. Dus geen foto's op Facebook van mijn buik en geen juichende berichten na een echo, maar ook daar is niet iedereen hetzelfde in. Een collega van mij is ook lang bezig geweest, maar zij kende geen schroom: alles kwam overal uitgebreid voorbij. Het stoorde mij enorm (ik word al misselijk van zo'n ticker sorry dames ;-) , maar ik realiseerde me later dat mijn obsessieve 'ik wil niemand pijn doen' niemand helpt om zwanger te worden. De medische molen speelt nog steeds een grote rol in mijn leven, terwijl ik ook enorm geniet van ons meisje.
Je zou ervoor kunnen kiezen om lid te worden van het besloten forum van Freya. Mijn ervaring is wel dat daar de meeste vrouwen naar het buitenland gaan. De laatste maanden zie ik daar ook vooral veel weinigzeggende mailtjes voorbij komen van vrouwen die elkaar succes wensen. Je zou wel zelf een topic kunnen openen die aansluit bij jouw specifieke situatie. De kans is groot dat daar vrouwen reageren die in dezelfde situatie zitten. Het is daar ook vrij gemakkelijk om informatie na te zoeken.
Ik wens je ontzettend veel succes en mij hielp afstand nemen soms echt om even tot emotionele rust te komen. Alle andere meiden die nog volop bezig zijn: sterkte. De zwangere meiden: geniet ervan!
Dikke knuffel,
Djanne