Ga naar inhoud

Maureen

Leden
  • Aantal Items

    175
  • Registratie Datum

  • Laatst Bezocht

Over Maureen

  • Verjaardag 06-01-1973

Maureen's Prestaties

Collaborator

Collaborator (7/14)

  • First Post
  • Collaborator
  • Conversation Starter
  • Week One Done
  • One Month Later

Recente Badges

10

Reputatie

  1. Hallo allemaal, Hierbij wil ik me ook aansluiten op dit topic. Ik ben uitgerekend op 2 februari 2012 maar ben nu al uitgeteld. Na een afwezigheid van volgens mij meer dan 2 maanden op dit forum ben ik vandaag weer eens voorzichtig gaan kijken. Ik had het ff zo gehad met al dat zwangerschapsgedoe. Twee dagen na de TP werd ik zo overvallen door vermoeidheid dat ik niets meer kon. Nou ja, ik ging naar mijn werk, ik at en ik sliep. Daar bestond op dat moment mijn hele leven uit. Dit werd na een paar weken wel iets beter, maar dat ging langzaam. Toen ik bijna 10 weken was hadden we de intake bij de verloskundige. Dit vond ik erg confronterend. Want ondanks dat ik wist dat ik zwanger was, was ik er nog niet echt mee bezig. En dan zit je daar en dan wordt je wel bewust dat het toch echt zo is. “Heb je al kraamzorg geregeld?” "Wat.... nu al?" was mijn reactie, "en weet de huisarts het al?". Tenslotte kregen we ook nog een koffertje mee met o.a. een miniluier, sokjes, folders en een knuffel. Hmmmm......slik. En toen gebeurde het. Om 4 uur ‘s middags ging in naar het toilet, ik was op mijn werk, toen bleek ik een behoorlijke bloeding te hebben. Ik had niets gemerkt. Ik had een witte broek aan en het was zelfs daardoor. Vette paniek natuurlijk. In de spiegel gekeken of ik met fatsoen naar mijn plek terug kon, maar dat ging gelukkig nog. Mijn collega ingelicht en in de kamer ernaast naar de verloskundige gebeld. Gelukkig kom ik meteen terecht en ben dus meteen gegaan. Gelukkig was alles nog goed en was ukkie lekker druk. Maar 's nachts werd ik in paniek wakker en stortte ik volledig in. Waar was ik in vredesnaam mee bezig. De intake bij de verloskundige heeft me eindelijk doen beseffen dat ik echt in verwachting was. En ik ben alleen maar aan het stressen op het werk. Het was al een paar maanden tering druk (sorry voor het taalgebruik), sinds een paar dagen hadden we een nieuwe medewerker die ingewerkt moest worden, fijn voor ons, maar dat zorgde ervoor dat ik helemaal uit mijn doen was. De bedrijfsleider zat me al weken op de hielen en daar werd ik ook knettergek van. Al meer dan een maand kregen mijn collega en ik ons werk niet gedaan en daar hadden niet alleen wij last van, maar onze medewerkers en onze opdrachtgevers begonnen het ook te merken. ’s Ochtends om 6 uur belde ik mijn collega en heb in tranen verteld dat ik het niet meer kon opbrengen om te komen werken. Ik hield het gewoon niet meer vol. Ik was volledig ingestort. Ik ben nog wel even naar het werk geweest om het met de directie te bespreken. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dit via een ziektemelding bij de receptioniste af te doen. Ik heb veel plezier in mijn werk en ik kan best tegen werkdruk, maar de combinatie met ineens beseffen dat je zwanger bent, de bloeding en oververmoeid zijn werd me even te veel. In tranen heb ik mijn verhaal gedaan. Daarna heb ik nog met mijn collega gesproken en heb het werk overgedragen wat direct moest worden opgepakt. En zo gebeurde het dat ik dus anderhalve week eerder vakantie had. Niet dat het zo voelde, want ik heb heel veel geslapen en heb vooral heel veel NIETS gedaan. En dat is normaal niet mijn stijl. Ik had me voorgenomen om vooral te gaan genieten van de zwangerschap. Maar zoiets kan je jezelf niet toe dwingen heb ik gemerkt. De afgelopen weken, tijdens mijn vakantie, ben ik eindelijk meer gaan genieten. Soms schiet me een leuke naam te binnen of kreeg ik een oprecht geïnteresseerde vraag die me ook voldoening gaf te beantwoorden. Het is leuk als mensen met je meeleven. Het enige wat ik miste tijdens mijn vakantie waren de echo’s, die ik al aardig wat had gehad ivm de bloeding en andere controles. Gisteravond zaten mijn man en ik op de bank en toen bedacht ik me ineens dat mijn man een doppler heeft. Het schijnt dat vanaf 12 weken je de hartslag van je kind kunt horen. Dus we zijn meteen gaan proberen. Het was even zoeken maar we hebben hem gevonden. Echt super om de hartslag van je kindje te horen. Ik heb nog een paar dagen vakantie en dan begin ik maandag weer. De periode na de vakantie is bij ons het meest hectisch. Eigenlijk zou ik vandaag al beginnen om structuur in de vakantie chaos te gaan brengen maar ik begin pas maandag. Ik ben benieuwd hoe chaotisch het wordt en ik moet zeggen dat ik er nu al erg tegenop zie. Sorry voor mijn lange verhaal, maar ik moest het ff kwijt. Hopelijk kan ik het opbrengen de komende tijd vaker dit topic te bezoeken. Tijdens de ICSI heb ik er veel aan gehad. Groetjes, Maureen
  2. Hallo allemaal, Vandaag hebben we onze eerste echo gehad. We hebben een mooi kloppend hartje gezien. Ukkie is 10 mm groot en vandaag 7 weken precies. Over twee weken hebben we nog een echo. De laatste bij de kliniek waar alles tot stand is gekomen. Ik ben wel blij met de bevestiging dat het goed is. Want ook al had ik er vertrouwen in dat het nog steeds goed was, afgelopen woensdag had ik ineens een bloeding. Ik lag net een uurtje op bed toen ik er wakker van werd. Het was heel helder bloed zonder slijm of weefsel. Dit heb ik een paar maanden geleden ook gehad, en toen was er een adertje in mijn baarmoederhals gesprongen. Dit duurde toen meer dan een week, maar nu was het maar eenmalig. Vandaag belde mijn moeder. Ze zat weer in standje "moeilijk". Mijn moeder heeft moeite met zich te uiten en als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft is het er moeilijk uit te krijgen. Op een gegeven moment was ik het hele negatieve gesprek zat en heb de telefoon maar aan mijn man gegeven. Ik hoop nog wel dat ze bij trekt en dat ze tegen de tijd dat de kleine geboren wordt ze er wel mee om kan gaan. Groetjes, Maureen
  3. Hallo allemaal, Vandaag hebben we dus de echo gehad. Ik had al het gevoel dat het nog goed was, ook na de bloeding van afgelopen woensdag, en het is goed. Ukkie is 10 mm en is vandaag precies 7 weken. @ Pulltje: wel fijn dat je het allemaal wel mee vindt vallen. Ik vond de punctie echt verschikkelijk. Zo zie je maar weer dat het voor iedereen weer anders is. Groetjes, Maureen
  4. Hallo allemaal, Ik heb even de fut en de tijd om weer op het forum rond te struinen. Ik heb nog steeds erg last van vermoeidheid. Ook heb ik enorme last van een droge mond, keel en ogen. En dit terwijl ik me suf drink. Als ik een nacht doorslaap omdat ik eens niet eruit moet om te gaan plassen sta ik op met een kater. Een kater zonder een druppel alcohol te hebben aangeraakt, maar wel enorme hoofdpijn door vochtgebrek. Dan heb ik dus de dag ervoor te weinig gedronken. Ook heb ik last van gevoelige borsten en mijn rug. Lang staan is geen pretje. Al met al voldoende klachten om er nog vanuit te gaan dat het nog goed is. Ik hoop wel dat met name de vermoeidheids klachten binnenkort gaan verminderen. Anders zal ik mijn vakantieplannen aan moeten gaan passen. En daar heb ik meer dan anderhalf jaar naartoe gewerkt, dus ik zou dat heel erg jammer vinden. Gister ben ik eerder van mijn werk naar huis gegaan omdat ik me zo ontzetten moe voelde. Thuis gekomen ben ik meteen mijn bed in gekropen. Dit doe ik eigenlijk alle dagen in het weekend en op de twee dagen dat ik alleen 's ochtends werk. Ik had net een uurtje geslapen toen ik wakker werd en iek voelde dat ik vloeide. Op het toilet aangekomen was dus mijn hele ondergoed al doordrenkt met bloed en terwijl ik zat kwam er nog meer. Damn.......... wat is dit nu? Een aantal maanden geleden heb ik een aantal dagen last gehad dat er een adertje was gesprongen in de baarmoedermond. Deed leek precies hetzelfde. Dun, helder rood, geurloos, geen slijm of weefsel en geen krampen. Ik heb een maandverbandje ingedaan en ben gewoon weer gaan slapen. Het is gestopt. En mijn zwangerschapskwaaltjes zijn ook niet minder geworden. Ik heb er alle vertrouwen nog in dat het goed zit. Nu ik het verhaal van Nofje lees, denk ik dat ik waarschijnlijk hetzelde heb gehad. Morgen gaan we het zien, want dan heb ik de echo. Ik vind het nu wel spannend worden. Ik denk dat ik vannacht best slecht zal slapen. Groetjes, Maureen
  5. Hallo allemaal, Ik ben even een week niet op het forum geweest en er is zoveel geschreven dat ik het niet allemaal kan bijlezen of reageren. Ik ben donderdag met hemelvaartsdag op kamp gegaan (met nog 1600 andere) en zondag terug gekomen. Ik zat enorm in dubio of ik het tegen mijn medestaf moest vertellen dat ik zwanger was en heb het wel gedaan. Anders moest ik er de hele tijd zo omheen draaien en daar ben ik niet goed in. Ik ben eigenlijk iedere dag 's middags een paar uur gaan slapen en heb het heeeeel rustig aan gedaan. Ik ben op handen gedragen door mijn mede staf. Als ze vonden dat ik teveel deed stuurde ze me gewoon weg. Super toch. Desondanks was het best vermoeiend. Ik kreeg het zelfs voor elkaar om tiijdens de sluiting op zondagmiddag waarbij dus duizenden mensen stonden te springen en dansen op snoeiharde muziek op een houten bankje van nog geen 30 cm breed op mijn rug liggend in slaap te vallen. En bij het afbreken, opruimen en het afscheid nemen van de jeugd heb ik alleen maar op een lijstje staan bijhouden wie zich had afgemeld en of ze alles bij hadden. Mijn tent werd door andere afgebroken en al mijn spullen zijn in de aanhanger gelegd. Ik heb echt niets hoeven doen. Ik ben nog steeds best moe. Al wordt het gelukkig wat minder. Ook heb ik best wel last van mijn rug. Ik kan niet heel lang staan. Mijn eetlust is aan het afnemen, en dingen die ik eerst lekker vond vind ik nu niet meer lekker. Gelukkig komt er een lang weekend aan en is mijn man niet thuis zodat ik op mijn tempo de chaos in huis op kan ruimen. Nu ik zo moe ben blijft er veel liggen. Vrijdag 17 juni heb ik een echo bij GG. Ik ben best benieuwd. Groetjes, Maureen
  6. @ Jeanine: Wat super dat je positief hebt getest. Geniet ervan. Groetjes, Maureen
  7. Gabrielle, de tranen schieten in mijn ogen van je woorden. Ik heb even geen idee wat ik moet zeggen. Veel liefs, Maureen
  8. @ Terry: Wat een teleurstelling. Ik kan me voorstellen dat je moeite hebt met in het forum schrijven. Ik wens jullie heel veel sterkte en liefs toe met het verwerken van dit grote verdriet. @ Freggel: Wat een heftig verhaal zeg. Zoiets is niets niks. Ik krijg de kriebels als ik het lees. @ Corina: Wat wordt jullie geduld op de proef gesteld. Ik hoop dat jullie binnenkort echt een match hebben. @ Lizzy: Dapper van je om iedere dag te testen. Maar de vermoeidheid en de pijnlijke borsten kunnen ook best betekenen dat je in verwachting bent. Hier had ik ook last van, en nog steeds. En bij de eerste TP die ik had kan ik me niet herinneren dat ik dat had. Dus wellicht is het een goed teken. @ Nofje: Sterkte met de laatste wachtdagen. Maar volgens mij komt dat wel goed. @ Pulletje: Bij mij was het spuiten ook best gevoelig. De ene dag wat meer dan de andere. Ik heb altijd in mijn buik gespoten. Ik zou niet in mijn been durven spuiten, maar je kan het altijd proberen. Alle andere dames: veel liefs en knuffels........ Ik ben zoals de afgelopen dagen nog steeds erg moe. Vrijdag 17 juni krijg ik mijn eerste echo in GG. Ik ben wel heel benieuwd. Vandaag kwam mijn man thuis met een doppler, zo'n apparaatje waar je de hartslag van de baby mee kan horen, maar er is natuurlijk nog niets te horen. Toch diende ik al als proefkonijn al was het maar om mijn eigen hartslag te horen. Vandaag kreeg ik van de mannen op mijn werk een hele mooie bos bloemen. Toch wel leuk dat er mensen zijn die zo oprecht met je meeleven. Mijn dag kon niet meer kapot. Maar was ik maar niet zo moe, dan zou ik er meer van kunnen genieten. Zo ik moet verder. Ik heb nog heel veel te doen en mijn tempo is tergend laag..... Groetjes, Maureen
  9. Oh Gabriella, wat een treurig nieuws. Veel sterkte gewenst. Veel liefs, Maureen
  10. Hallo Elke, Ik heb geen idee wanneer ik de eerste echo heb. Eerlijk gezegd heb ik me nog niet verdiept in het traject dat komt nadat je een positieve test hebt. Ik bel morgen de kliniek waar we in behandeling zijn. Ik heb ook geen idee of ik daar nog een controle krijg of dat ik nu meteen een verloskundige moet zoeken. Hmm, ik realiseer me ineens dat ik hier niet echt op voorbereid ben................ zucht. Wie had ook gedacht dat het zou lukken ;-)) Groetjes, Maureen
  11. Hallo allemaal, Ik kom ook op het 12 weken wachtbankje plaatsnemen. Vandaag was mijn testdatum maar we hebben gister al getest omdat ik het gevoel kreeg dat ik ongesteld zou worden. Gelukkig was het positief. Vanochtend toch maar nog een keer getest en gelukkig was er niets veranders. Ik zal me even kort voorstellen. Na jaren van teleurstelling bleek een jaar geleden bij een TESE dat mijn man geen zaad heeft en dus geen kinderen kan krijgen. Mijn wereld storte in. Gelukkig zijn er andere mogelijkheden en zijn we gestart met ICSI met donorzaad. De eerste poging was een zware teleurstelling en leverde geen TP op. Bij de tweede poging heb ik wel een TP gehad, maar dat is niets geworden. De twee cryo's die we hadden hebben het niet overleefd. De derde poging starte met heel lang wachten. Ineens was mijn cyclus precies dubbel zo lang als normaal. Op vrijdag de 13e mei heb ik de punctie gehad en gezien het mindere resultaat als de vorige keren waren wij vooral verbaasd toen we maandag 16 mei een TP kregen van één embryo. Twee dagen daarna storte ik in. Ik was ontzettend moe. Na het werk ging in meteen naar bed en kwam er alleen uit om te eten. De dagen daarna gingen precies hetzelfde al werd ik wel met de dag minder moe. Nu hebben we dus een positieve test in handen en durf ik met zekerheid te zeggen waar de vermoeidheid en de gevoelige borsten vandaan komen. De komende tijd zal ik op dit bankje mee willen kletsen. Ik wil eerst de 12 weken afwachten en me daarna aansluiten bij een uitgerekend topic. Groetjes, Maureen
  12. Sinds donderdag heb ik testjes in huis en het begon aardig te jeuken. Vandaag werd ik voor de verandering eens NIET moe wakker. Een paar uur later kreeg ik ook ongesteldheidsbuikpijnjtes. Al mijn hoop ging verloren. Ik was bijna gaan testen maar durfde het niet aan omdat mijn man niet thuis was en ik erg bang was voor een teleurstelling. Zojuist dan toch maar getest, samen aan keukentafel. En wat denk je.............. POSITIEF.......................... we zijn zwanger. Groetjes, Maureen
  13. Sinds donderdag heb ik testjes in huis en het begon aardig te jeuken. Vandaag werd ik voor de verandering eens NIET moe wakker. Een paar uur later kreeg ik ook ongesteldheidsbuikpijnjtes. Al mijn hoop ging verloren. Ik was bijna gaan testen maar durfde het niet aan omdat mijn man niet thuis was en ik erg bang was voor een teleurstelling. Zojuist dan toch maar getest, samen aan keukentafel. En wat denk je.............. POSITIEF.......................... we zijn zwanger. Groetjes, Maureen
  14. Testen: Danielle..: 1 Mei Ivfsh: 3 mei Sissy81: 4 mei Dee: 9 mei Andreana 9 mei Daantje:14 mei Essie: 16 mei Mijnbaby 17 mei testen Laloutje; 18 mei Jellybean: 18 mei Daisydoo: 18 mei Amy81: 18 mei Tijgertje: 18 mei Nes73: 19 mei Mo74: 20 mei Gabriella: 23 mei Louise: 23 mei Marie10: 24 mei Tulpie: 25 mei Wannabemom: 25 mei Jett: 25 mei Meezie: 26 mei Hoopvol: 26 mei Benbri: 27 mei Sharon: 28 mei Maureen: 29 mei Jeanine: 1 juni Eef: 1 juni Yes, ik mag mijn naam ook groen maken.
  15. Hallo dames, Even een kort berichtje van deze zijde. De vermoeiheid is nog steeds aanwezig, alleen niet meer zo erg als vorige week (gelukkig). Gister heb ik een test gekocht. En dat jeukt toch wel, wetende dat je het in huis hebt. Ik moet me bedwingen om niet eerder te testen. Nog twee dagen wachten tot ik mag testen. Ik ben zo benieuwd. En Terry, hoe is het met jou? Wel vervelend wat er is gebeurd op je werk. Zeker nu je zo kwetsbaar bent. Mag jij ook op de 29ste testen, of was het de 30ste? Zojuist ben ik ook even bij mijn acupuntuurist geweest. Volgend weekend heb ik samen met hem (en nog 1598 andere) een heel groot kamp. En hij heeft me gewaarschuwd dat hij erop toeziet dat ik op tijd mijn rust neemt. Wel lief, maar wat zal ik het moeilijk aan krijgen om toe te geven aan mijn vermoeidheid. Groetjes, Maureen
×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden