Toetoet

Ik had de hoop al opgegeven, dacht dat we zeker voor IVF moesten gaan, daarom had ik me ook op deze site aangemeld, maar ik heb positief getest dus ik mag eindelijk zeggen dat ik ook zwanger ben, na 32 pogingen en 8 IUI's! Ik ben zo blij, maar tegelijk ook zo ontzettend bang, ren steeds naar het toilet om te kijken of het echt niet misgaat. Ik zou morgen 5 weken zwanger zijn. Ik hoop maar dat alles goed gaat, ik heb pas op 18 mei een echo, dus dan weet ik pas zeker of het er goed uit ziet, maar nu ben ik even gewoon blij.

Oh, ik kan het lijstje niet invullen omdat we deze maand geen IUI hebben gehad (waren op vakantie), of moet de NOD er ook op?

Bedankt voor jullie welkom meiden. Nicole, inderdaad een vergelijkbare situatie. Willen jullie zelf niet overstappen op IVF of willen de artsen dat nog niet? Bij ons gaf de arts aan dat we ons mochten inschrijven voor IVF, maar juist omdat het toch met de laatste IUI was gelukt wilden wij nog een paar IUI pogingen doen. We hebben echt wel goed moeten praten om die te krijgen want de arts vond het niet zinvol, maar uiteindelijk besloot ze ons er nog maximaal 2 te geven, daarna moeten we overstappen op IVF. Enerzijds vind ik het heel vervelend dat een arts dat zomaar voor je beslist, maar anderzijds zijn we er ook wel klaar voor om de volgende stap te zetten. Na de volgende poging zal het dat dus ook worden, maar nu eerst nog die laatste IUI de kans geven.

Hallo allemaal, Mag ik met jullie meeschrijven? Ik zal mij even kort voorstellen. Wij zijn inmiddels in ronde 31 aangekomen, alle onderzoeken gehad, maar geen afwijkingen gevonden. We hebben nu 7 IUI's gehad en we zouden na de 6de eigenlijk overstappen op IVF, maar na de 6de IUI hadden we eindelijk een positieve test in handen, wat helaas van korte duur was, maar ons wel het gevoel gaf dat het dus toch met IUI kon. Daarom hebben we toen besloten nog 2 IUI's te doen, daar hebben we er nu 1 van gehad en dus nog 1 tegoed voordat we de stap naar IVF moeten maken. Ik hoop natuurlijk dat dat niet nodig is :duimen draaien:

Hallo, Wij hebben nog 1 IUI tegoed, al is er weinig hoop dat deze nog gaat lukken. Daarna moeten wij ons aanmelden voor IVF, dus zijn we ons een beetje aan het oriënteren naar welk ziekenhuis we zouden willen. We twijfelen tussen Maastricht en Nijmegen, maar nu lees ik overal dat een nadeel van Maastricht is dat ze strict volgens protocol werken en daar niet van afwijken. Tegen dat probleem zijn we in het huidige ziekenhuis met de IUI's ook aangelopen. Mijn lichaam reageert niet volgens het boekje, follikels rijpen namelijk tot max 18 mm en dan heb ik een eisprong. In het ziekenhuis kreeg ik bij 18 mm iedere keer pas 3 dagen later de inseminatie, dus steeds 3 dagen te laat. Uiteindelijk kwamen we bij een arts die wel verder nadacht en iets afweek van protocol met als gevolg dat de afgelopen 2x wel op tijd was (daarvan was 1 geslaagde poging, maar liep helaas verkeerd af). Het feit dat er niet geluisterd werd naar ons omdat zij alleen volgens het boekje wilden werken heeft heel veel frustratie, verdriet en stress veroorzaakt en dat willen we tijdens de IVF niet weer tegenkomen in een ander ziekenhuis. Zoals ik dus al zei lees ik dat in Maastricht ook niet van protocol afgeweken wordt, de reden zou zijn omdat het een academisch ziekenhuis is. Onze andere optie zou Nijmegen zijn, maar dat is ook een academisch ziekenhuis. Is jullie ervaring hetzelfde als de mensen die in Maastricht onder behandeling zijn? Werken ze in Nijmegen ook alleen volgens protocol of wijken ze daar ook vanaf als jou lichaam anders reageert dan wordt verwacht? Het is een heel verhaal geworden, maar ik zou erg veel waarde hechten aan jullie ervaringen want de ellende die wij hebben gehad tijdens de IUI's alleen omdat artsen niet luisteren wil ik tijdens de kostbare IVF behandelingen absoluut niet meer meemaken. Ik hoop dat jullie mij jullie ervaringen op het gebied van wel/niet protocolair werken in Nijmegen willen delen, ik zou jullie erg dankbaar zijn.

Hallo, Ik zal mij ook even voorstellen en vertellen waar we staan in de behandelingen. Ik woon samen met mijn man in Brabant, samen met onze 3 katten en 2 cavia's. Na 14 jaar samen zijn wij in 2008 getrouwd. En dan komen de vragen: "wanneer komen de kinderen"? Helaas waren wij toen wij trouwden al heel lang aan het proberen zwanger te raken, dus dat heeft voor ons niks met trouwen te maken, maar ja, dat ga je mensen niet aan de neus hangen. Aangezien de onzekerheid toenam en ik ook al een paar jaar de hele maand door veel buikpijn had en me daar best wel zorgen om maakten zijn we toen naar de huisarts gestapt en deze verwees ons door naar het ziekenhuis. We hebben alle onderzoeken gehad, sommige zelfs 2x, maar er werd niks gevonden, dus luidde de diagnose: onbegrepen infertiliteit. En dat vind ik nog wel het meest frustrerende, hoe kan het dan toch niet lukken als we helemaal gezond zijn? Tja, we zullen het waarschijnlijk nooit weten, maar het idee dat je kansen iets groter worden met behandelingen maakt dat je steeds weer vol goede moed ervoor gaat. De 6de en tevens laatste IUI behandeling leek even geslaagd, maar na tig positieve testen kwam na 5 dagen overtijd te zijn geweest alsnog die hele grote teleurstelling. De gynaecoloog stelde voor ons aan te melden voor IVF, maar die geslaagde IUI behandeling, al was het maar voor heel even, maakte ons enorm aan het twijfelen want het was dus blijkbaar toch mogelijk met IUI. De gynaecoloog vond het niet zinvol dat we nog meer IUI's zouden ondergaan, maar wilde ons tegemoet komen en beloofde ons nog maximaal 2 behandelingen, waarvan we er nu 1 hebben gehad, helaas zonder resultaat. Nu heben we dus nog 1 IUI in het vooruitzicht, maar om eerlijk te zijn is mijn hoop niet zo groot meer en komt IVF dus steeds dichterbij. En daarom ben ik op deze site terecht gekomen, omdat ik info zocht over IVF in de verschillende ziekenhuizen. Nu maar hopen dat ik hier ooit positief nieuws mag komen melden.:duimen draaien: