Hallo Anne-Marie,
Wat een rot situatie, heel herkenbaar! Wij zijn voor de PESA ook in Nijmegen geweest. Over het ziekenhuis zijn we erg tevreden, heel fijn en kundig personeel. Wel waren de wachttijden in 'onze tijd' (twee jaar geleden) erg lang. Achteraf vonden wij de periode totaan de PESA het zwaarst. Het idee dat er misschien geen zaad gevonden zou worden maakte ons soms erg verdrietig... Toen we eenmaal wisten dat er zaad gevonden was, kregen we weer hoop. Ik vond het zelf fijn om regelmatig te informeren naar de wachttijden, dat gaf weer wat duidelijkheid. Het was soms ook wel nodig om te bellen of bijvoorbeeld ons dossier al op de juiste afdeling was aangekomen. Mocht de wachttijd in Nijmegen erg lang zijn, dan kun je altijd overwegen om naar een ander ziekenhuis te gaan voor de PESA. Voor ons was het gunstig dat we voor Nijmegen hadden gekozen, want uiteindelijk was er een TESE-behandeling nodig voor voldoende zaad voor de ICSI en dat doen ze alleen in Nijmegen en Amsterdam (tenzij dat inmiddels veranderd is...).
Bij mijn vriend waren de bloedwaarden ook goed, dat is zeker gunstig. In Nijmegen kijken ze ook naar het volume van de ballen, dat schijnt ook mee te kunnen spelen. Na de intake bij de uroloog kunnen ze meestal wel wat meer zeggen over de kansen.
Je schrijft ook benieuwd te zijn naar hoe anderen ermee om zijn gegaan. Ikzelf ben naar een aantal familieleden, vrienden en collega's vrij open geweest, mijn vriend had er minder behoefte aan het met anderen te bespreken. Voor ons bleek het erg belangrijk om vooral ook leuke dingen met elkaar te blijven ondernemen. En te accepteren dat we er beiden anders mee omgingen. Het heeft wel een flinke druk gegeven op onze relatie, maar ook een bijzondere 'verdieping' gegeven. Gelukkig hebben we uiteindelijk begin dit jaar een gezonde zoon gekregen.
Ik wens jullie heel veel geluk toe! Als je vrage hebt, stel ze gerust.