Ga naar inhoud

IUI na baarmoederhalskanker? Cervixslijm problemen


Jillz1976

Aanbevolen Berichten

Hallo, ik ben 34 jaar en mijn man is 38 jaar.

Ik wilde even een nieuw bericht openen, en hoop dat jullie ervaringen kunnen delen met mij omtrent de start van de vruchtbaarheidsbehandelingen.

Er is veel geschreven, maar er zijn zoveel berichten en daarom wil ik hierbij iedereen uitnodigen om iets te posten. Misschien ben jij ook nu nét in de beginfase met vooronderzoeken naar een IUI?

 

Ik kreeg op mijn 30e een indicatie van baarmoederhalskanker, en uit onderzoeken bleek dat ik reeds in het 4e stadium zat en kanker had.

Met spoed geopereerd, en gelukkig...optijd (bleek achteraf)

Heb even 2 jaar nodig gehad om weer op krachten te komen, maar ik ben er weer:icon_smile:!

 

In 2009 kwam ik erachter na zelf een jaar geprobeerd te hebben, dat het volgens de onderzoeken niet aan mijn man zijn zwemmers lag, maar vermoedelijk toch aan mij, de cervix of cervixslijm wat niet goed functioneerd, althans, dat denken ze. Niets is zeker.

Ik ben 2x geopereerd in dat gebied, en dat zou een reden kunnen zijn.

Alhoewel dit een baarmoederbesparende operatie is geweest juist omdat ik nog geen kinderen

heb, heeft een proffesor uiteindelijk een tumor verwijderd en al mijn lymfeklieren.

Nadeel van de lymfe=vocht vasthouden als ik mijzelf overbelast.

Maar blij dat ik het overleeft heb!!:icon_flower:

 

Nu tijd voor positieve dingen in het leven: en dat is voor mij een extra doel, dat het fantastisch zou zijn als ik na mijn vervelende tijd toch een mooi klein wondertje mag krijgen!

 

Maar...

De baarmoeder foto stond op het menu,..en ik kreeg last van mijn traumatische ervaring en kon het niet aan om de hgc foto (baarmoederfoto) te laten maken.

Het idee dat ze het over een 'tang' hadden waarmee ze de baarmoedermond wilden dicht houden omdat het in mijn situatie niet anders kon...heb ik maar weer even gewacht..;-(

(Ik weet nog dat ik in 2006 wat 'cellen' moest laten schrapen voor een vooronderzoek om het stadia van mijn ziekte te bepalen, dat ik helemaal tegen het plafond aan zat en de tranen over mijn gezicht rolde van de pijn.)

Dus dan maar weer even zelf proberen en hopen op een wondertje...

Maar tervergeefs gebeurde dat niet.

 

December 2010 maar weer naar het vu geweest, 2e keer dat ik de moed verzamelt had en nog steeds niet op de 'normale' manier zwanger was geworden.

Mijn man had wederom prima zwemmers:-)

Dus het lag nog steeds aan mij.

Ik wil mijzelf hier over heen zetten en nu met vol goede moed anno 2011 toch deze baarmoeder foto laten maken en hopelijk voor de voorgestelde IUI te gaan, als er uit de foto geen gekke dingen naar voren komen.

 

Dit weekend 25-2-2011 zou ik op de 28e dag ongesteld moeten worden, of niet!!

Ik zag trouwens wat donkerkleurig afscheiding net en het is pas dag 23??

Bij geen zwangerschap, ga ik bellen voor een afspraak om de foto te laten maken!

 

Nou meiden, ik hoop veel hierover te horen van jullie, misschien kan je mij geruststellen, of gewoon eerlijk vertellen hoe je het heb ondervonden.

 

Ik ben erg benieuwd hoe jullie de foto hebben ervaren, en misschien herkent iemand dit?

 

Ik heb ook maanden getemperatuurd, en kluste op de dagen dat mijn temperatuur om laag ging, en zo wie zo elke 3 dagen, tips?

 

Succes, en tot hoors!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goedenmorgen Dees, welkom op het forum, wat een verhaal en best heftig geweest zo allemaal.

Ik kan me een heel klein beetje vinden in jou verhaal ( mijn verhaal is niet zo heftig, maar snap je wel ), ik ben ook al vanaf mn 28e elk half jaar onder controlle voor baarmoederhalskanker ( ben bijna 32 ), heb al die tijd al onrustige cellen ( ik schommel steeds 2 en 3 )en ik weet sinds november dat ik ook drager van het virus ben met variatie risico hoog.

Als ik de volgende keer weer 3 of hoger heb mag ik voorlopig niet verder met zwanger worden maar eerst geopereerd worden. ( ik heb 70% kans op stijging en heb ongeveer 50% op baarmoederhalskanker )

Bij mij zijn er ook cellen weggeschraapt en het gevoel dat je daar een trauma heb herken ik absoluut.

Zoveeel pijnlijke onderzoeken dat ik op voorhand al in huilen kan uitbarsten als ik weer een onderzoek moet hebben.

 

Ik weet niet of je van die trauma af kan komen, het lukt mij ook niet maar kan je wel vertellen dat de hsg veeeeel minder erg is dat wat je heb meegemaakt en als jullie daadwerkelijk de iui gaan doen ook veeeel minder erg is, elke keer als ik weer de IUI heb ben ik erg gespannen voor het inbrengen, het MOETEN ontspannen daar is een erg grote opgave je voelt wel iets maar elke keer valt het me reuze mee

 

Hoop dat je wat aan mijn verhaal heb, heel veel succes hiermee en hoop dat je snel zwanger mag worden

 

Liefs Medusa

 

Ik heb toen dr tijd ook een hsg gehad ( die baarmoederfoto ) en is mij 100% meegevallen en deed geen zeer.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo Medusa,

 

Wat ontzettend lief van je om zo uitgebreid te reageren..

Wat vervelend dat je na de cellen schrapen nog steeds zoveel na controle heb,..

Ik hoop dat het inderdaad daarbij blijft.

Ja, inderdaad als je drager bent, het schijnt dat 80% van de wereldbevolking besmet is met dat virus,

is je kans groter dat je baarmoederhalskanker krijgt.;-( Daarom is het juist goed dat je vaak onder controle blijft.

Het valt en staat allemaal met weerstand in je lichaam. Is je weerstand slecht door bijvoorbeeld roken, dan herstellen ze zich

weer na enkele maanden als je stopt. Dus ook niet 1 sigaretje per dag, want je lichaam krijgt elke 24 uur weer een domper door die

ene sigaret, en het proces begint weer van voor af aan, dus geen herstel in je afweersysteem etc..

 

Wat belangrijk is is dat je niet veel stress hebt, niet rookt, en je lichaam onderhoud met sport en vitaminen.

Ik ben gestopt met roken toen, ik slik elke dag vitamine C, B, en nu foliumzuur. Ik eet 4x in de week salades met proteinen, zoals kip en tonijn.

Slecht eten probeer ik dan ook te vermijden, maar eens in de 2 weken heus wel een keer frituurhappen:-)

En in t weekend, heus wel een toastje, chippie;-0

Ik heb ook altijd een sportief beroep gehad, dus sporten doe ik minstens 2x in de week ruim een uur.

Ik voel mij super goed, maar moe blijf ik toch wel, vooral door de weeks, na gewerkt te hebben, heb ik niet echt de energie meer als vroeger, na t werk.

Het is toch een aanslag in mijn lijf geweest en mijn lymfe werken niet

optimaal en daardoor voelen mijn spieren in mijn benen snel loom.

 

Maar goed, we zijn hier voor het zwanger worden:-)

Ik las in jouw 'geschiedenis' dat je na je 1e IUI zwanger bent geworden?

Dat geeft mij in ieder geval ook goede hoop!

En zeker dat de HSG mee is gevallen.

Ik vind het erg fijn om er over te praten, en ook wat jullie doormaken.

Ik zag dat je op 6 maart gaat testen?

Laat je even wat weten dan?

Ben erg benieuwd!

 

Liefs Dees

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Dees, graag gedaan het reageren, hoop dat je er wat aan heb :-)

 

Ik rook niet en drink erg matig alcohol, dus dat scheelt ben ook erg met voeding bezig ( bij dietiste gelopen ) en ik slik vitaminen vrouw totaal en folium en hoop dus dat het niet verder gaat oplopen, ik moet elk half jaar blijven komen totdat het goed is of slecht genoeg voor de "grote " operatie, ik baal verschrikkelijk zo ertussen te hangen, maar goed moet het ermee doen.

 

Ja ik was bij de 1e iui zwanger van mn dochtertje en voor een brusje ook bij de 1e poging wat helaas een mk is geworden maar dat staat los van het feit dat ik wel weer zwanger was bij de 1e poging, dus er is zeker hoop voor iui.

 

Wees welkom als je er of ergens over wilt hebben en je hart wil luchten of vragen heb.

 

Ja ik mag 6 maart testen dit de 1 na laatste iui hierna nog1 voor we overstappen op ivf en ik hoop zoooo dat ons dat bespaard blijft, we moeten afwachten.

 

Ik heb trouwens volgens mij in de babbelhoek of even wat vertellen topic vorig jaar topic geopend over baarmoederhalskanker virus en daar hebben een paar vrouwen gereageerd die ook zo'n operatie gehad hebben en weer bezig zijn met zwanger worden, misschien interssant om daar eens te lezen.

 

Ik kon je helaas niet opbeuren over je trauma, hoop dat je snel de moed vind om de hsg te doen om daarna zwanger te worden

 

Liefs Medusa

Link naar reactie
Delen op andere sites

Volgende week vrijdag heb ik de HSG, dus ben ook erg benieuwd!

Ik krijg een antibiotica vooraf en tijdens, en naproxen. Ik hoop dat dit

voldoende helpt.

Eind maart heb ik de uitslag bespreking, ik ben erg benieuwd!

 

Ik ben ook erg benieuwd naar je uitslag van 6 maart!

Wat is een brusje trouwens??

 

Ik heb je topic gelezen.

Ja ik begrijp dat het niet leuk is om in onzekerheid te blijven.

Ik heb 2 vriendinnen die in het zelfde schuitje als jou zitten.

Eén daarvan heeft net ook die poliklinische ingreep gehad, en als het goed is is het gewoon weg!:toppie:

 

Ik kan mij herinneren dat ze bij mij meteen na de uitslag van het weefsel wat ze bij de 2e ingreep (poliklinische) zagen (na 2-3 weken), dat het bij mij niet goed zat, en hoger zat in de baarmoederhals.

Vandaar dat ik met spoed geopereerd moest worden, en toen zagen ze de tumor nét naast mijn lymfeklieren zitten.

Die hebben ze preventief verwijderd toen.

Het was overigens wel bekend dat ik toen PAP 4 cin4 of 5 had, en dan heb je gewoon kanker en ze gaan dan net zover door totdat ze geen kankercellen vinden.

Tijdens de operatie hebben ze met een zogenaamde 'sneltest' de poortwachterklier (lymfe) eruit gehaald en getest op uitzaaiingen.

En die was gelukkig schoon!

Toen zijn ze verder gaan opereren, eerst alle lymfe preventief verwijderd, en toen een

ingreep bij mijn baarmoeder. (moest o.a. opnieuw vastgezet worden, nadat het merendeel van de hals verwijderd was)

De proffesor heeft de operatie met de Da Vinci robot in het VU gedaan, (7 uur)lang.

Ik hoop gewoon dat dit voor mij geen consequentie is dat ik niet zwanger kan worden..

Ze zeggen dat het zou moeten kunnen, dus we blijven postief gestemd!:icon_flower:

 

Ik weet wél weer als ik zwanger word, kan ik een vroeggeboorte krijgen en andere complicaties en zo wie zo een keizersnede.

Dit omdat mijn baarmoeder de druk waarschijnlijk niet tot het einde van de 40 weken kan hebben, en omdat ze een 'ring' hebben geplaatst om de baarmoedermond dicht te houden.

Deze zou na de keizersnede hersteld moeten worden.

 

Maar goed, ik wil je alleen zeggen dat de precentages die je noemt, dat je je daar niet teveel aan vast moet houden.

Ik kreeg net voor mijn grote operatie ook op eens te horen dat ik 50% kans had op overleven....

dan wordt de wereld onder je voeten weggevaagd, maar de operatie is geslaagd, ik leef, en voel mij gelukkig en pijnvrij en wil graag kindjes!!!:happy:

Ik ben nu al vanaf 2006 schoon, en heb Pap 1!!!!!

 

Je hebt het nu niet, je houdt het gewoon in de gaten, en gelukkig is er wat aan te doen want je bent gelukkig op tijd erbij:-))

Ik ben blij dat je het goed laat controleren, dan is er ook niets aan de hand, echt niet.

Ik hoor echt hele positieve berichten als men geholpen is met een lisextie, of een conisatie (driehoekje eruit).

 

We gaan nu duimen dat je de 6e zwanger bent!

Ik hoop het erg voor jou.

 

Sterkte, en je geeft mij ook weer kracht en ik hoop jou ook!

 

Ik zou het leuk vinden als je mij op de hoogte wil houden hoe het met jou gaat:-)

 

groetjes Dees

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje meid, wat goed van je dat je gelijk die HSG gepland heb!!!! erg dapper van je.

 

Een broertje of zusje in 1 woord = brusje

 

Jeetje wat erg heftig bij jou, en wat verschrikkelijk dat op de valreep je ff verteld wordt dat je maar 50% heb te overleven, wat een hel.

En ook verschrikkleijk de voorwaarde die je nu heb om zwanger te kunnen/mogen worden.

 

Ja die cin uitslagen bij jou zeggen genoeg natuurlijk, ik heb gelezen ook al heb je pap3 je ook cin 3 ( ik dacht dat cin 3 het hoogste was ) of anders kan je bij pap3 ook cin 4 of 5 hebben.

Ik ben ook niet echt bang voor baarmoederhalskanker omdat ik nu al onder controlle loop dus eigenlijk kan het nu al niet meer uitlopen tot dat en zeker niet zover als bij jou was.

Maar ik moet in Mei weer en als het 3 of hoger is gaan ze die conisatie of lisextie doen, en voordat ik dan einelijk weer in de running ben om zwanger te mogen worden denk ik dat wij niet meer verder gaan.

E als ik met pap3 toch eerst zwanger zou zijn is de kans heel groot dat ik eind van de zwangerschap uitzaaiingen heb ( dit legde mn gyn zo uit ) omdat het door de hormonen heel snel kan gaan groeien.

Ja ik weet die percentages zeggen niets, maar als de gyn dat tegen je zegt hangt het toch in je hoofd en is het moeilijk omdat zo los te laten.

En ik vind het verschrikkelijk elk half jaar terug te komend wachtend tot het erg genoeg is om behandeld te worden of dat het vanzelf over gaat, maar dat geloof ik niet echt.

Ik was wel laksig in het laten checken omdat ze steeds zeiden ach het groeit zoooo langzaam en zoveel vrouwen hebben pap 2 of 3, dus ja maakt me er niet druk meer om, tot de laatste keer de arts dus vertelde dat ik het virus daadwerkelijk heb en ik dit al serieus moest nemen.

 

ja je geeft me met jou verhaal zeker kracht, dank je daarvoor.

En ik vind het echt heel dapper dat de hsg gepland staat!!!

 

Ik denk niet dat ik zwanger ben, nog 1 poging iui en dan over op ivf.

 

liefs Medusa

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 maanden later...

Hoi Medusa!

 

Sorryyyy voor late reactie, zoveel gebeurd, en laptop ook nog gecrashed, alle wachtwoorden kwijt, nou je kent het wel.

 

Ik heb in mijn andere topic "iui en meerling krijgen" ook al iets geschreven voor de overige dames.

 

Ik heb nu in mijn 3e week (cyclus) pas de pregnyl geprikt en vanmorgen (maandag 25-7) de IUI gehad:-)))

Ik voelde er helemaal niets van, wat is dat prettig, eindelijk een onderzoek wat geen pijn deed.

Ik doe ook mee met het onderzoek met AMC en VU over blijven liggen of meteen opstaan na de IUI. Hieruit

zou moeten komen of het zin heeft of niet.

Ben benieuwd, ik zat in de loting, en ik zit in de categorie 'liggen' 15 min.

 

Nu 15 dagen wachten, ben zo ontzettend benieuwd!!!!

 

En jij hartelijk gefeliciteerd he? :clap2: Wat fijn voor jou! Nu na de 2e IVF toch?

Ik moet zeggen dat ik die ene pregnylprik al redelijk vervelend vond, dus ik ben trots op jou!

 

Hoor graag van je, groetjes D

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 maand later...

Helaas, het is niets geworden, en in augustus zou ik voor de 2e IUI gaan, blijk ik op een wachtlijst weer te moeten, wat een teleurstelling.

Nu vandaag (7-9-11) mij opnieuw aangemeld, en als het goed is mag ik deze ronde wel weer meedoen.

Dat betekend over ca. 2 weken de IUI :-)

 

PS ik heb nu wel puppies is huis, mijn teefjes zijn bevallen, toch nog babies te verzorgen:-)) druk druk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey, sorry voor mijn late reaktie :-) ik zie het vandaag pas.

 

wat balen dat je 1e poging mislukt is, je hoopt er zo op.

hm een wachtlijst ook jammer, ik he bij iui ook een aantal keer een maand of 1,5 moeten wachten omdat manlief niet thuis was op het moment en het viel mee ook al baalde ik verschrikkelijk als ik weer eens moest wachten.

 

jaaa dank je wel :-) nee 2e ivf was niet nodig in de verplichte rust maand spontaan zwanger geworden :-)

 

ooo wat leuk puppy;s hoeveel en wel ras??? ga je ze houden of verkopen??

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 10 maanden later...

Sorry dat ik zo'n tijd offline geweest ben, maar ik had het even gehad..

 

6x IUI mislukt bij het VU en nu gaan ze samenwerken met het lucas.

Daar kan ik nl een terugplaatsing onder narcose krijgen, dat is niet gebruikelijk maar in mijn geval wel, ivm ook dat mijn eileiders achter mijn darmen liggen'/niet goed bereikbaar zijn etc etc..

 

Ik heb de medicatie in huis, en ik moet wachten tot mijn eerste ongesteldheid weer, en dat zal rond 29 juli zijn.

Dan 21 dagen later beginnen met Deca prikken.

 

Maar ik heb een vraag...

Ik heb afgelopen weekend (eisprong weekend) terwijl ik nog nergens mee ben begonnen, een ontzettende pijn gehad in mijn baarmoeder, plat op de bank, lopen deed zelfs teveel zeer, zo iets nog nooit eerder meegemaakt...

3 dagen later werd het pas iets minder.

 

Nu ging ik naar het toilet, en zag dat ik wat roze had...???

Ik moet pas over 2 weken ongesteld worden, wat kan dit zijn????

Innestelingsbloeding?

Zal ik misschien zwanger zijn?????en geen IVF nodig hebben;-)))):laugh:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Dees, wat vervelend dat geeneen iui gelukt is en je over moet op ivf.

Kan me voorstellen dat je er door heen zat.

 

jeetje meid dat zou toch mooi zijn als je spontaan zwanger wordt nog voor de ivf, je ziet maar bij mij, ben ook spontaan zwanger geworden.

Wat je zegt kan passen bij een zwangerschap.

 

Ik krijg in het najaar een lisexcisie, heb voorstaduim van bmhk, ga er vanuit dat het daarna goed is, bij 90% van de vrouwen is dat zo.

 

Ik ga voorje duimen dat je geen ivf nodig heb :-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Helaas...niet zw.

Maar ivf en begin met prikken in aug.

Ik heb een nieuw topic geopend zodat ik stap voor stap het proces kan doorlopen met jullie:-)

Ik duim voor jou!

En laten we hopen dat je gewoon in het voorstadia blijft, ik had 3 vriendinnen in het voorstadium, en dat gaat nog steeds goed.

 

X

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden