Waarop baseer je beslissing wel/geen ECD?

Hoi allemaal,

Net een bericht ontvangen dat mijn "penvriendin", ooit via dit forum leren kennen, zwanger is van de 1e TP na eicedonatie.

Beide zijn we 35 en net als wij zijn zij ooit spontaan kort zwanger geweest, wij dan wel meerdere keren, maar verder ook vele iui's (onsuccesvol) en geen topbevruchtingen bij ivf en later icsi. Zij hadden de laatste keer zelfs 0 bevruchtingen. Hoe hard ook, dat heeft de beslissing richting ECD wel een snelvaart gegeven.

Overigens hadden wij bij de 3 ivf's, van de 6 tot 9 eitjes, altijd maar 1 of 2 emmies boven de 6 cellen en altijd met een beetje fragmentatie (type B). Met ICSI nu waren er wel 5 van de 6 bevrucht en voor het eerst 3 best prima emmies (1x 6 en 2x 7 cellen).

Ook al hebben we nu een keer cryo's, als ik haar goede nieuws lees, gaat het wel kriebelen. Zij hadden deze keer alles bevrucht met toppers, en dus ook nog flink wat reserve cryo's. Dat bevestigt dus "de eicelfactor", wat men ook voor deze ICSI bij ons vermoedde, en dat maakt mij ergens ook wel wakker ofzo. Misschien is het wel tijd om een pad te kiezen met echt meer kansen?

Ik ben benieuwd, hoe hebben anderen besloten de stap te nemen... waren er helemaal geen bevruchtingen of wel (en welke kwaliteit)? Wat zeiden de artsen en wat heeft de knoop doorgehakt? Behalve de inmens grote kinderwens dan natuurlijk. Erg benieuwd naar wat onze arts gaat zeggen, de evaluatie is 12 januari.

Hoe is jullie partner erin (meegegaan?) en heb je het de omgeving verteld?

Misschien veel vragen, maar het is ook een "hele kluif". Tnx voor jullie verhalen alvast.

Hoi,

Wij hebben door middel van ECD een zoon gekregen. Voor deze behandeling hebben wij ook het hele 'normale' traject doorlopen. Dus de onderzoeken, IUI's en 3x IVF/ICS. Bij de 1e IVF geen bevruchting, bij de andere 2 behandelingen werd ICSI toegepast, toen enkele eitjes waar goede embryo's uit ontstonden. De 1e ICSI dacht ik 3 eitjes en de 2e maar 2 eitjes. Mijn FSH is erg hoog waardoor ik waarschijnlijk minder follikels aan maak.

Dit was toch wel een reden om over te stappen op ECD. Ik vermoed dat de arts je nogmaals ICSI voorstelt met kort protocol.

Veel succes!!

Mij

Miki, ik hoop dat je hier antwoorden op krijgt die je verder helpt hierin een keuze te maken.

Dikke kus, Martha.

Ik zou een afweging maken tussen het advies van gyn en jullie gevoel.

Heb je al een donor? Dat versnelt het traject aanzienlijk.

Ook zou ik informeren bij verschillende ziekenhuizen/klinieken naar de wachttijd en naar de behandeltijd.

1e Hebben wij wel gedaan. 2e niet helaas.

Wij zijn onder behandeling inhet VU. Februari 2010 aangemeld.

Augustus ouders gesprek en check-up. September ik check-up. Alles goed bevonden gelukkig. DR. schat een hele grote kans in op een goede zwangerschap.

Allemaal helemaal blij. Gesprekken psych inplannen. 3 stuks. Veel miscommuniatie van hun kant wat het ook vertraagd.

1e pas december. In maart gaat op zijn vroegst de behandeling pas beginnen. Ruim een jaar later.

Ik zie hier op topic dat velen, gelukkig, mij inhalen.

En mijn persoonlijke mening. Het zal een omschakeling zijn om door te gaan met ECD. Maar het zal niet minder jullie kind zijn. Het groeit in je en papa is ook bio papa. Het kind zal geboren worden dankzij jullie met nog een 3e partij.

Ook is gebleken dat als het gekende donatie is het kind zijn/haar antwoorden op vragen kan krijgen en dit vaak meer dan zat is. Juist ongekend maakt het lastiger. Door geen antwoord op vragen te kunnen krijgen wordt het onnodig lastiger en meer een issue.

Ik ben donor. Niet om nog een keer moeder te worden. Zal het kind ook echt niet als mijn kind gaan zien, denk ik.

Het zal 100% hun kind worden die mogelijk ooit met vragen zal komen die ik zal beantwoorden. En zo niet ook goed.

Ik hoop dat je snel zwanger zal worden van jullie wondertje in welke vorm dan ook!

Dank je Martha, ik denk aan je.

@ Mij: mijn FSH schijnt binnen de gewenste waarden te zitten. Heb ook iets meer embryo's, maar nooit toppers en ook niet veel cellig. Van harte dat het wel uiteindelijk gelukt is! Ik verwacht ook nog een keer ICSI korte protocol, vooral ook omdat we net gehoord hebben dat 1 van de 2 cryo's al echt verder is (compactie). De ander 8 cellig type b. Op dag 4 beide. Als dit goed ontdooit, dan durf ik nog wel een beetje hoop op mijn eitjes te hebben en het gezamenlijke doordeelvermogen van mij en mijn man (klinkt dat gek ;-)).

Dank voor je overwegningen Pulletje, wat mooi dat jij je eitjes doneert! Wij kennen niemand die daarvoor geschikt is of zou willen, ben ik bang. Dus mocht het ervan komen, dan is anoniem toch wel het meest voor de hand liggend voor ons. Maar je wilt je kind ook niet iets ontnemen. Moeilijk dilemma hoor.

Ik ga er voor nu maar even niet teveel meer aan denken. Stapje voor stapje. Mocht er meer aanleiding komen, dan duik ik er weer in. Met liefde.

Veel succes en geluk iedereen!

Hoi Miki,

Interessant dat je dit topic hebt gestart want ook wij denken aan ECD voor de toekomst. En het is geen gemakkelijke afweging ervaren wij. Bij ons speelt met name mijn leeftijd (39 jaar) een rol. We hebben wel goede embryo's maar een zwangerschap komt niet gemakkelijk tot stand. Cryo's hebben we alleen gehad na de 1e IVF maar toen hebben we ook maar één vers embryo terug laten plaatsen. Daarna komen we niet verder dan twee (redelijk) goede embryo's en die laten we dan ook beiden terugplaatsen (en daarvan ben ik eenmaal zwanger geraakt).

We denken erover na om (één van) mijn zusjes te vragen ons te helpen. Niet gemakkelijk en misschien ook wel teveel gevraagd. Maar hun eicellen zijn vele jaren jonger dan die van mij (wij schelen ca 15 en 20 jaar) en dus is de kans op een zwangerschap ook een stuk groter! En na alles wat we hebben meegemaakt, willen we komend jaar een maximale kans proberen te krijgen. Punt is alleen dat zij beiden nog geen kinderen hebben en dat maakt alles weer wat ingewikkelder en moeilijker... Kortom, we denken veel maar zijn er nog niet uit.

Een onbekende donor spreekt ons vooralsnog niet aan, puur gevoelsmatig. Wellicht ook omdat we zelf nog kansen hebben!

Veel succes met jullie weg in deze. Wie weet welke kant het ooit op gaat!

Groetjes,

Hoi Ceeke,

Wat leuk dat je meeschrijft. Een heftige maar ook een spannende gedachte he? Ook een mooie, want het betekent wellicht meer kansen en dus nieuwe hoop!

Bijzonder als jullie een zusje kunnen betrekken. Volgens mij zijn wel de eisen dat de donor een volledig gezin dient te hebben? Dat heeft die van mij, maar is al boven de 40 en verre van stabiel. Dus echt geen optie. Anders was het wel zeker een mooi geweest, toch zo dichtbij mogelijk!

Zie mijn posting hieboven. We hebben inmiddels een heel klein sprankje hoop gekregen door de kwaliteit van de cryo's, dus ik durf mijn eitjes nog een klein kansje te geven wel. Maar als het nog een poging mislukt ga ik me echt serieus verdiepen.

Had jij het boek van Dineke van der Burg al gekocht over ECD? Dan krijg je meer een idee over de opties wellicht. Ik had alvast wat voor mezelf op een rij gezet, ik werd er zo emo van... dan helpt een praktische benadering mij vaak. Toch een beetje grip ofzo. Wellicht vind jij het ook nuttig!

Lastig vraagstuk.

Voor mij persoonlijk was het geen moeilijke keus. Ik heb een ICSI, IUI verleden, maar zonder resultaat.

Mijn jongere zusje wil doneren. Genetisch gezien, het zijn ook mijn genen. Wat zeggen genen nu over uiterlijk, karakter? Veel, maar lang niet alles. Er zijn kinderen die helemaal niet op hun ouders lijken.

Het is ons biologisch eigen kindje. Voor ruim 75% ook echt van ons samen. Die overige 25% zijn de betere eigenschappen van mijn zus! Dit kindje is ons gegeven, mocht het lukken! Dat is op zich al zo´n groot wonder.

Dat maakt de keuze niet moeilijk. Zolang je maar genoeg liefde te bieden hebt!

Ik realiseer me goed dat wij hierin vaak wat verder zijn en er anders over denken dan veel mensen. Probeer de eventuele negatieve gedachten (als je die hebt) te relativeren. Hoe erg zijn deze nu werkelijk? Wat staat er tegenover?

Heel veel succes.

Dank voor je reactie en wat mooi dat je zusje donor kan en wil zijn!

Ik wens jullie veel succes en geluk. En wat je zegt, sluit ik me bij aan.

Zelf denk ik er echt heen te kunnen groeien. Ik ben er nu pas sinds een paar dagen echt over aan het nadenken.

Hou ons op de hoogte van hoe het gaat? Graag.