Wel of geen vlokkentest / vruchtwater punctie

Ondanks dat ik (nog) niet zwanger ben zit ik wel een beetje na te denken of ik dan wel of geen vlokkentest of vruchtwater punctie zou laten doen. En wat te doen als en geen leuk bericht komt. Waar leg je de grens?

Ik heb alle info gelezen, maar het is toch een lastige keuze.

Ik weet dat ik erg op de feiten vooruit loop, maar ik wil me er wel een beetje in verdiepen.

Zo wie zo de risico's van de testen doorgenomen, de voordelen en de nadelen. En als ik er voor kies het te laten doen, en de uitslag is niet goed, wat dan?

Lastig lastig lastig.

Ik ben heel erg benieuwd wat jullie hebben gedaan, of zouden doen, en waar jullie de grens leggen als het vruchtje niet is zoals het zou moeten zijn.

Het is wellicht een zwaar onderwerp, maar misschien zitten meer met deze vraag.

Liefs Guusje

Lastige kwestie waar een ander je uiteindelijk niet echt bij kan helpen..... Het hangt ook mede samen met je leeftijd aangezien op een gegeven moment de kans op een aangeboren afwijking groter is dan de kans op een een miskraam door de test zelf. Ik heb destijds (bij 36 jaar) bewust gekozen voor een vruchtwaterpunctie en niet voor een combinatietest omdat die kansberekening me niets zei. Wij wilden graag een zekere uitkomst zodat we ook een zekere keuze konden maken (nl. afbreken bij bepaalde afwijkingen). En deze keer 6 jaar later stonden we er nog steeds hetzelfde in. Het is wel een zenuwslopende periode kan ik je zeggen.... Gelukkig is beide keren alles goed gegaan en was ook de uitslag 'perfect' maar nogmaals ook hier gelden geen garanties. Succes met je keuze! Nic

Hey Nic,

Dank je voor je reactie. Tuurlijk kan niemand me helpen met mijn keuze, maar ben zo benieuwd hoe andere er mee omgaan. Ik ben zelf nu 38 jaar, vandaar. En tuurlijk is er nooit 100% garantie, maar een vlokkentest of vruchtwater punctie is toch meer betrouwbaar dan een conbinatietest.

En wat je ook zegt, het onderzoek zelf heeft ook een risico. Daardoor is de keuze zo lastig. Wel of niet laten doen. en zo ja, wat als?

Hoi,

Moeilijke vraag. Vorig jaar heb ik, na een slecht resultaat van een nekplooimeting, een vlokkentest laten doen. de uitslag was negatief: ik was zwanger van een kindje met syndroom van Down. We hebben die zwangerschap toen laten afbreken (15 weken was ik toen). Nu ben ik voor de tweede keer zwanger en heb ik de nekplooimeting overgeslagen en meteen weer een vlokkentest gedaan. Gelukkig is nu alles in orde.

Het is heel moeilijk om je een voorstelling te maken over wat je zou doen als....Ik zou zeggen, doe wat je gevoel je ingeeft. Zowel bij het al dan niet afnemen van testen als eventueel daarna. In een situatie waarin het niet aan de orde is kijk je toch anders misschien...

Succes

Groet

Lisette

Hallo,

Dit is mijn 3 e zwangerschap en mijn 2e waarbij ik in aanmerking kom voor alle testen.De voorgaande keer heb ik het niet gedaan en dit keer doe ik het weer niet.

Het is heel persoonlijk.

gr v Amel

Hoi,

Het is inderdaad heel persoonlijk hoe je het zelf voelt.

Ik dacht voor dit traject altijd dat als ik zwanger zou raken dat ik wel de vruchtwaterpunctie zou doen gezien mijn leeftijd.

Maar toen bleek dat wij alleen dmv icsi zwanger konden worden en ik de informatie had doorgelezen ik wel op andere gedachten kwam.

Mijn gevoel zei dat ik wel nekplooimeting en bloed prikken wilde doen (volgens mij is dat die combinatietest) en als de uitslag alarmerend zou zijn dan zou ik de andere testen ook doen. En indien de test goed zou zijn dan zou ik op mijn gevoel afgaan en er in geloven dat dan alles goed is.

Wij hadden het enorme geluk dat we bij poging 1 zwanger zijn geraakt en de nekplooimeting en bloed waren sterk binnen norm dus heb de resterende onderzoeken niet gedaan.

Ik vond de 20 weken echo toch wel spannend want daar hadden ze natuurlijk ook nog afwijkingen op kunnen zien. Ik had met mijn vriend afgesproken dat bij afwijkingen hij zou moeten beslissen omdat ik als mama-inwording en alle hormonen misschien niet nuchter zou kunnen nadenken. (hebben wel vooraf gepraat wat we zouden doen bij welke afwijking)

Het is wel goed dat je er nu al over nadenkt wat te gaan doen.

Ik kan ook niet zo goed beargumenteren waarom ik wat wel of niet wilde doen, het was gewoon een gevoel.

succes met de volgende poging!

Zoals louke schrijft hebben wij het ook gedaan. In principe hebben we alle onderzoeken gedaan die het kind niet kunnen schaden. Als er dan een verhoogd risico uit de nekplooimeting zou komen (dit is een normale echo) zouden we verder gaan kijken.

Hoewel het dan nog de moeilijkste beslissing van je leven blijft denk ik. je bent dan al redelijk ver in je zwangerschap en hebt het kindje al zien bewegen enzo.....om het dan weg te halen lijkt me vreselijk........

Bij mijn 1ste zwangerschap heb ik een combinatietest laten doen. Ik was toen 36 jaar. Er kwam geen verhoogd risico uit. Dus geen verdere onderzoek laten doen. De 20 weken echo was ook goed. Maar bij de geboorte bleek ons zoontje Down Syndroom te hebben. En het was echt heel duidelijk te zien ook hoor.

Bij de 2de zwangerschap, ik was inmiddels 38 heb ik weer een combinatietest laten doen. Weer geen verhoogd risico. Toch een vruchtwaterpunctie laten doen en alles was goed.

Een combinatiest is totaal geen garantie. Ik ken (inmiddels) heel veel mensen met kindjes met Down Syndroom tussen de leeftijd 22-45 jaar. En bijna niemand wist het van te voren. Een totale verrassing.

Ik denk dat je eerst bij zelf na moet gaan, wat doe je met een negatieve uitslag. Doe je niks dan hoef je ook al die testen niet te ondergaan. Wil je de zwangerschap dan afbreken dan zou ik voor de vruchtwaterpunctie gaan. Dan weet je gelijk alles, bij een vlokkentest kijken ze niet alle vormen van handicapen na.

Succes

Ik zou niet snel voor een vruchtwaterpunctie of vlokkentest kiezen. De kans is aanwezig dat je kindje overlijdt ten gevolgen van de punctie/test. Vriendin van mij heeft haar kindje met 20 weken zwangerschap verloren door punctie/test. Uitslag van de test kwam even ervoor binnen en kind was helemaal gezond.

Maar al zou mijn kind Down hebben of een andere afwijking waarbij het wel een heel waardevol leven kan hebben maar het veel lastiger wordt voor de ouders zou het bij ons meer dan welkom zijn geweest.

Ik heb alle3 de kinderen ook niet laten testen. Ze zouden hoe dan ook welkom zijn geweest. En je weet van te voren dat hoe ouder je bent hoe meer risico je loopt. Betekend niet dat een jong iemand altijd een gezond kind krijgt.

Ik zou er persoonlijk niet mee kunnen leven als een kind van mij er niet meer was omdat ik erop wilde laten testen. Al had het Down gehad dan was het mijn/ons mooi lief wondertje. En een kind met Down is in mijn/onze ogen ook een mens met recht om te leven.

Als een kind een leven vol pijn zal hebben en niets kan, zou het een ander verhaal zijn. Maar dan kies je voor je kind.

Het afbreken van een zwangerschap voor alleen Down is een keuze voor de ouders en niet voor het kind.

Dank je estrhalita,

Mijn eerste gedachten was om eerst en combinatietest doen, en als de uitslag niet zo positief zou zijn de keuze voor een vruchtwater punctie, maar nu ik jou verhaal lees dan weet ik het nog niet.

Een combinatietest is een kansberekening. Hoe ouder je bent hoe vaker ze het goed hebben. Dit omdat leeftijd erin mee berekend wordt. Het is echt niet zomaar een test, anders werd het ook niet vergoed.

Stel dat je zwanger wordt en je doet een test en je kind overlijdt naar aanleiding daarvan zou je dat kunnen verdragen?

Kan je een kind laten weghalen dat je hebt zien bewegen en wie weet wel hebt kunnen voelen waar je jaren op gehoopt een gewacht hebt?

Wat je zegt Pulletje, zo denk ik er ook over, het gaat mij er meer om of het kindje een kwaliteit van leven zou hebben. Mocht blijken dat ik een Down kindje krijg, dan is dat niet niks, maar zeker welkom.

En het verhaal van je vriendin, afschuwelijk zeg. Dat is ook een angst van me.

Een combinatietest is een kansberekening. Hoe ouder je bent hoe vaker ze het goed hebben. Dit omdat leeftijd erin mee berekend wordt. Het is echt niet zomaar een test, anders werd het ook niet vergoed.

 

Stel dat je zwanger wordt en je doet een test en je kind overlijdt naar aanleiding daarvan zou je dat kunnen verdragen?

 

Kan je een kind laten weghalen dat je hebt zien bewegen en wie weet wel hebt kunnen voelen waar je jaren op gehoopt een gewacht hebt?

Ik kan geen antwoord geven op je vragen, maar dit zijn inderdaad vragen die door mijn hoofd spoken en die ik mezelf stel.

Doormiddel van ervaringen van ieder hier hoop ik er achter te komen wat MIJN gevoel is om te doen mocht ik ooit zwanger worden.

Ik hoop dat je snel zwanger wordt. En wie weet zegt je gevoel je het dan.

Het is idd verschrikkelijk voor mijn vriendin. Het is nu 7 jaar geleden en ze heeft nog 2 kinderen gekregen maar haar 3e kindje is en blijft haar 3e kindje. Ze hoort ook echt net als de andere 4 meiden bij hun gezin.

Vooral omdat ze nu zegt ik had het nooit moeten doen want ik testte vooral voor down en ook dan was ze welkom geweest. Het werd vanuit de arts voorgesteld als een logische keuze voor iemand van haar leeftijd. Beetje onnadenkend gedaan. Gevolgen zijn zo gigantisch groot.

Ik heb eerst een vlokkentest laten doen ivm mijn leeftijd uiteraard: zwanger met 43..

Vond het doodeng met zo´n naald door mijn buik en was heel erg blij dat ons kind er erg rustig bij lag zodat de arts goed kon zien waar te prikken. De uitslag was echter een verschrikking: in de korte kweek van de 16 cellen 15 met chromosoomafwijking 12. Met andere woorden: ws. het PKS syndroom. De statistieken waren niet hoopgevend: veel kindjes overlijden óf al tijdens de zwangerschap óf worden dood geboren... het was een hel deze wetenschap...

Wat nu? De genetisch arts raadde ons na een heel erg goed en open gesprek een vruchtwaterpunctie aan, temeer omdat in de lange kweek er totaal geen afwijkingen waren gevonden. Dit heet een mozaiek beeld.. oftwel niet eenduidig.. kan dus zijn dat ALLEEN een aantal cellen in de placenta de afwijking laat zien en dit hoeft totaal geen betrekking te hebben op het ongeboren kind...

Wij dus voor de vw punctie... weer wachten.. in totaal na 6 weken konden we eindelijk opgelucht adem halen én de tranen van spanning en geluk laten vloeien. Deze uitslag was helemaal goed! Totaal geen afwijkingen gevonden... de 20 weken echo was ook helemaal goed en het kind ligt helemaal op schema qua groei, hersentjes enz....

Als jullie er tzt toch voor kiezen: ga dan allleen voor de vruchtwaterpunctie... de vlokkentest kan -kan he- een iets onnauwkeuriger beeld geven. De statistieken wijzen dit ook uit...

Nb. als bij ons de afwijking Down naar voren had gekomen in de vlokkentest, hadden we de vw punctie nooit laten doen.. gewoon welkom geweest

Suc6 met jullie eventuele te nemen besluit in deze...

Sannie: Jemig het is wel heftig wat je hebt meegemaakt. Niet alleen een grote kans je kind te moeten verliezen maar ook de kans op moederschap.

En wat een ontlading dat de kleine hummel gewoon gezond is.

Maar wat je meemaakt gebeurt toch maar in 1% van de gevallen?

Vruchtwaterpunctie heeft dubbel zoveel kans dat je kindje overlijd aan de gevolge daarvan tov vlokkentest.

De andere kant is als je het beide moet doen voor zekerheid dan loopt je kindje nog meer risico.

Ik heb daarom nooit getest alleen echo's. Ik zou alleen als het niet levensvatbaar zou zijn of geen menswaardigleven kan leiden, ik weet het subjectief. En die afwijkingen zijn over het algemeen zo klein, gelukkig, dat de testen meer slachtoffers maken.

Ik heb vlak voor onze zwangerschap een baarmoederoperatie gehad, dus wij hadden bij evt testen een ZEER grote kans dat het kindje zou overlijden. De nekplooimeting zag er goed uit en we hebben geen verdere testen kunnen doen. Ook de bloedtest of combitest konden ze niet doen omdat ik bloedingen had gedurende de eerste 12 weken en hierdoor zou de test niet betrouwbaar zijn.

Ik was tijdens zwangerschap 37 jaar, dus wij hebben ook vantevoren nagedacht over wat te doen. Omdat ik de testen niet kon en wilde laten doen, kon ik het loslaten en bedacht ik me dat ALLES welkom was. Natuurlijk was ik mama in wording dus dan ben je zo verliefd op kindje in je buik. Gelukkig is Maxe helemaal gezond en alles zit erop en eraan, ondanks de heftige zwangerschap. Mijn baarmoeder was net beton en het is een wonder dat er een kindje in is gegroeid. Mijn bm is nu ook verwijderd tijdens de bevalling. Ik ben dus blij dat ik de testen nooit heb laten doen. Stel dat er dan wat mis was gegaan dan had ik waarschijnlijk nooit meer moeder geworden omdat mijn bm het niet aankon.

Ik wens je veel succes en ik hoop dat jullie snel zwanger zijn en alles voorspoedig verloopt.

Ik denk niet dat jullie weten waar je het over hebt dat een kindje met Down meer dan welkom is. Tuurlijk ben ik blij met Robbie maar als ik het van te voren had geweten had ik de zwangerschap afgebroken. Kom maar eens een weekje met mij meelopen in huis. Verkijk je er niet op. Het is verschrikkelijk zwaar en enorme knauw op je relatie hoor. Onze relatie kan er tegen, maar heel veel stellen zijn uitelkaar gegaan. Dus zeg niet te snel het is welkom...................

Ik denk niet dat jullie weten waar je het over hebt dat een kindje met Down meer dan welkom is... Kom maar eens een weekje met mij meelopen in huis. Verkijk je er niet op. Het is verschrikkelijk zwaar en enorme knauw op je relatie hoor...Dus zeg niet te snel het is welkom...................

Tsja, maar Es, dit was echt MIJN laatste kans op een kindje... en ik heb nooit beweerd dat het niet zwaar is en een hele belasting, maar dat hadden we er graag voor over gehad...

Had ik dan de keuze moeten maken ALS chromosoomafwijking nr. 21 uit de vlokkentest was gekomen om het af te laten breken? NEE!

Maar ieder moet voor zichzelf die beslissing nemen.. dat was ook de vraag in eerste instantie van de Guusje: onze ervaringen... en dit was mijn/onze ervaring qua vlokkentest/vruchtwaterpunctie..

Je hebt helemaal gelijk dat we niet niet goed kunnen inschatten wat het is en welke impact dit op je leven heeft, maar je kinderwens is zo groot dat je dat helemaal niet beseft. Helaas weten alleen ouders van een kindje met het downsyndroom wat het is...... Ik weet wel dat wij besloten hadden om de zwangerschap NIET af te breken. Dit hadden we vantevorenwel afgesproken. Misschien is het soms maar beter dat je niet weet wat het allemaal inhoud.

Liefs

Ik ken uit nabije omgeving kinderen met Down. En het is zwaar maar zij zeggen juist allemaal als ik het had geweten waren hij en zij meer dan welkom geweest.

Een kennis heeft een erfelijke afwijking met een kans van 1 op 7 op een kindje met Down. Haar eerste heeft Down. Nu is ze hoogzwanger van de 2e en ook dat kindje is welkom met of zonder Down.

Zo is het bij iedereen verschillend. En het ligt er ook aan hoe je kindje is.

Over het algemeen zijn het mensen die een gelukkig leven kunnen leiden.

Ik zou het nooit weg kunnen laten halen. Vooral omdat het dan al echt een kind is met alles erop en eraan.

Om zo min mogelijk risico voor het kind te lopen ben ik wel jong voor kinderen gegaan, 22. Gelukkig was ik in de situatie dat dat ook kon. Waarom als de de omstandigheden goed zijn wachten met alle risico's vandien.

Al respecteer ik zeker jouw mening als ervaringsdeskundige.

Misscien heel hard en onrechtvaardig van mij maar ik word eiceldonor. Voor info erover ben ik op jullie site beland.

Maar als de wensouders de risicovolle testen willen laten doen en weg laten halen bij Down, is hun goed recht maa,r dan is er geen match tussen ons.

Pulletje: Ik ben blij dat er zulke lieve mensen als jou bestaan!!!

Ik kreeg een brok in mn keel toen ik gisteren dit topic las. Heb expres niet gereageert omdat een ieder zelf moet weten wat hij/zij doet.

Als ik zwanger zou zijn, dan zou ik ontzettend blij zijn, en elk kindje is dan welkom!!!! Het liefst natuurlijk gezond, maar ik zou er niet over piekeren om een kindje met Down weg te laten halen, en zal er zielsgelukkig mee zijn. Vroeger in huis vingen mijn ouders zulke kindjes op, tevens heb ik er mee gewerkt. En het is soms lastig, ze hebben meer aandacht nodig. Maar je kan tegenwoordig ontzettend veel met kinderen met Down bereiken, en hebben zekers het recht om te mogen leven!!!Ook in de klas vroeger op school hadden we een jongentje met Down, hij was één van ons ook uit school deed/speelde hij mee met ons.

Een in eerste instantie gezond kindje kan later ook vanallerlei ziektes/handicaps ontwikkelen.

Groetjes Lottepot

@estrhalita, Ik neem gelijk van je aan dat het enorm zwaar is een kindje met Down te hebben, en dat weet ik donders goed. Maar stel, ik laat een test doen, en het kindje blijkt Down te hebben is het niet een kwestie van even weg laten halen. Het zal een enorm lastige beslissing zijn. En wat Sannie zegt, ik ben alleen benieuwd wat jullie ervaringen zijn, en hoe jullie tot een bepaalde keuze komen. Maar tuurlijk mag je aangeven hoe jou ervaring is het Robbie. Dus alle respect voor jou estrhalita.

@Renee, Heftig allemaal zeg. Ik ben ernorm blij voor jullie van Maxe gezond te wereld is gekomen. geniet van de kleine.

Het blijft een lastige keuze, een keuze die ik zelf met mijn man moet maken. Ik vind het wel fijn dat jullie allemaal reageren.

Liefs Guusje

Heftig Guusje dat je hier al over na aan het denken bent.

Toch vraag ik me af hoe je tegenover dingen staat als het eenmaal zover is en je bent zw.

Wat ik bedoel is leg jezelf niet teveel vast op beslissingen die je nu neemt. Gevoel kan veranderen. Zeg nooit nooit.

Jullie hebben nog 6 kleine wondertjes, ik hoop dat het gaat lukken.

Succes!