Ga naar inhoud

Wie positieve TESE met verhoogd FSH??


sas79

Aanbevolen Berichten

Hallo dames,

 

 

 

Mijn naam is Saskia en ik heb een vraag.

 

Zijn er stellen die dit forum lezen, die een positief resultaat hebben mogen ervaren bij een TESE-operatie?

 

En dan met name de situatie waarin de man een verhoogd FSH heeft en niet-obstructieve azoöspermie?

 

 

 

Mijn partner en ik zitten in deze verschrikkelijke situatie.

 

We hebben 8 juni een intake-gesprek voor TESE in Düsseldorf.

 

De moed zakt ons behoorlijk in de schoenen en ik ben ontzettend bang voor de uitslag, zouden we TESE mogen laten uitvoeren. :unsure:

 

Ik ben heel benieuwd naar de ervaringen.

 

 

 

Groetjes Sas

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo Saskia,

 

 

Wij zitten in hetzelfde schuitje als jullie. Mijn man heeft een FSH waarde van 35 en ook een niet obstructieve azoöspermie. Wij zijn in behandeling in het UMC Radboud in Nijmegen. Een TESE met ICSI is onze enige kans om kinderen te krijgen.

 

 

Ik kan me voorstellen dat je de moed in de schoenen in gezakt. Wij kennen het gevoel. Wij vroegen ons ook af of we dit traject wel in moesten gaan. Mijn man is een aantal jaren geleden ernstig ziek geweest. Dit staat verder los van zijn azoöspermie maar heeft wel tot gevolg gehad dat alle ingrepen bij hem risicovol zijn. Dan wil je zeker zijn van je zaak voor je verder gaat. Vanwege onze twijfels hebben ze bij mij ook en AMH gemeten. Dit zegt iets over de reserves van de eicellen. Deze was gezien mijn leeftijd beter dan ze hadden verwacht. Als het bij mij al heel ver “op” was dan hadden we er wellicht voor gekozen niet verder te gaan.

 

 

Mijn man ondergaat volgende week dinsdag, 18 mei, de TESE. Ik kan je dus nog niets vertellen of deze positief of negatief was. Volgens onze uroloog is de kans 50% dat ze zaad vinden.

 

 

Een TESE klinkt best heftig. Zeker voor je partner. Het is natuurlijk niet niets dat ze in de edele delen gaan snijden. Kan me voorstellen dat mannen daar moeite mee hebben. Mijn man had dat ook. Bedenkt dat het voor jou ook een zwaar traject is. Het spuiten, de hormonen, inwendige echo’s, punctie, terugplaatsing, hopelijk 9 maanden een kind dragen en dan ook nog baren. Dat is ook allemaal heel heftig.

 

 

Ik heb altijd gezegd dat ik voor mijn 30-ste moeder wilde zijn. Daar is helemaal niets van terecht gekomen. Ik had zoiets van; als het niet vanzelf gaat dan heb je pech. Dat heet toch gewoon natuurlijke selectie? Dokteren? Mij dus niet gezien. Ik snapte er niets van dat mensen dat deden. Ik projecteerde dat altijd op andere. Totdat je zelf voor het feit staat dat het niet vanzelf gaat. Tot voor een jaar geleden wilde ik er niet aan denken, de medische molen, nu zitten we er midden in. Dat gaat haast vanzelf. Het verleggen van grenzen gaat bij mij/ons moeiteloos merk ik.

 

 

Laat alles even op je inwerken en laat het bezinken. Het is een heel proces, maar zie het als vele kleine stapjes. Eerst de intake, de onderzoeken, etc. Ieder stapje dat je zet, en positief afrond, brengt je steeds dichterbij. Als je naar het geheel kijkt is dat een enorme drempel die voor je gevoel onoverwinnelijk is. Daar word je helemaal moedeloos van. Ik wel in ieder geval.

 

 

Praat er samen over hoe ver je wil gaan. Als je beide een kinderwens hebt moet je er ook beide aan werken. Laat je heel goed informeren. En forum lezen kan nuttig zijn, maar laat je daardoor ook niet gek maken. Niet alles wat op een forum staat klopt. Stel voldoende vragen bij je behandelaars.

 

 

Ik hoop je dat je iets aan mijn verhaal hebt. Laat je niet gek maken, ook niet door jezelf. Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

 

 

Groetjes, Maureen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Maureen,

 

 

 

Bedankt voor je verhaal. Spannend....volgende week.

 

Ik denk dat ik straks blij ben dat het zover is dat mijn partner de TESE mag ondergaan, maar ook bang.

 

Nu is er nog steeds een beetje hoop....

 

Dat gevoel van het verleggen van je grenzen ervaar ik precies hetzelfde.

 

Voor ik het wist hadden we een aantal onderzoeken gehad en kregen we al het advies om naar Düsseldorf te gaan...je gaat er gewoon in mee.

 

Ik probeer me inderdaad niet gek te laten maken door alle verhalen. Maar je blijft toch lezen en hopen op een verhaal van iemand, die in dezelfde situatie zit en een positief resultaat uit de TESE heeft mogen ervaren.

 

Ik zal in ieder geval voor jullie duimen!

 

 

 

Groetjes Sas

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi meiden, mijn man heeft dan wel geen verhoogt FSH maar wel een TESE ondergaan. Het was idd geen pretje, mede omdat ze daar hebben moeten wroeten om te kijken waar bij hem de verstopping zat. Het geneest vrij snel gelukkig.

 

Sterkte voor jullie mannen, nu kunnen ze echt iets terug doen...............

 

Het voordeel van zaadstalen in de vriezer is wel dat ze nooit meer naar zo'n gezellig trekkamertje hoeven, dus de stress of er genoeg zaad is op dat moment heb je al niet meer, afgezien van de stress te moeten produceren NU op dat moment.

 

Bij ons is het ontdooien altijd prima gegaan.

 

 

 

Succes voor jullie mannen en verwen ze na de ingreep maar lekker.

 

 

 

Liefs en succes

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Saskia,

 

 

 

Wij hebben in dezelfde situatie gezeten, FSH van mijn man was maar minimaal verhoogd maar toch een beetje te hoog het was 11. Bij ons helaas geen goed resultaat. Maar ik geloof niet dat dat heel veel zegt hoor want er zijn wel andere verhalen.

 

Kijk maar eens bij fsh en tese daar staat wel een positief verhaal.

 

En je kan ook altijd meelezen/ schrijven bij Wie in afwachting van tese. Daar staat ook veel informatie.

 

Heel veel succes en sterkt in het komende traject, want het is echt een achtbaan van emoties.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo Saskia,

 

 

 

Gister heeft mijn man een TESE gehad. Helaas was bij ons de uitslag negatief. De kans was 50 % dat ze iets zouden vinden. Wij waren ons er dus zeker van bewust dat de uitslag negatief zou kunnen zijn. Toch komt het best hard aan.

 

 

 

Groetjes,

 

Maureen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Maureen,

 

 

 

Kan ik me heel goed voorstellen. Wat een enorme tegenvaller....ook al weet je dat de kans aanwezig is dat ze niets vinden....ik leef met je mee.

 

Als je er aan toe bent ben ik benieuwd te horen wat jullie volgende stap is...

 

 

 

Groetjes Sas

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden