wij gaan ervoor... nou de rest nog...

dolle pret....

vanmiddag te horen gekregen dat we uitgespeeld zijn in rotterdam..

fsh = 66 (is in ieder geval wat lager dan de 72 van twee weken terug)

amh = kleiner dan 0.1 dusse géén ivf enne ook géén proefstimulatie of andersoortige probeersels...

oftewel de enig overgebleven optie is eiceldonatie....

eigenlijk wisten we dat al.. en stiekum was dat ook wel zoo prettig want vanmiddag hadden we niet de emoties die ons bij t vorige gesprek redelijk de das omdeden...

half december maar eens een ritje maken naar brabo-land en eens kijken wat ze daar te bieden hebben (op basis van wederkerigheid en zo)

ben best wel beetje nieuwsgierig naar hoe t allemaal al dan niet zal gaan verlopen..

enerzijds vind ik t enorm spannend en heftig en zo

anderzijds heb ik zoiets vanne.. ik zie t allemaal wel...

tuurlijk hebben we een kinderwens, maar als t nie gaat dan gaat t niet

op dit moment ben ik er nog steeds enorrum nuchter onder, en eigenlijk ben ik daar best blij mee, want t maakt t leven wel makkelijker, totdat de eerstvolgende dip zich weer aandient natuurlijk..

we zijn ons naast de mm ook al beetje aan t voorbereiden op kerst, want op 1e kerstdag komt de hele meute hierheen en dat is dan inclusief m'n vier neefjes waarvan de oudste bijna 18 en de jongste 1 1/2 en t zal dan best effe slikken worden voor ons, vrees ik...

maar op dit moment weten we weer even waar we aan toe zijn en dat was ook ons doel voor vandaag..

groetjes

janneman

Hoi Janneman.

Ik wil jouw en je vrouw veel succes en sterkte wensen met alles.

Maar ook de komende Kerstdagen dus. Maar lees tussen de regels door, dat jullie dat allemaal gaan overleven.

Hoe staat je vrouw nu in alles, en wat zijn haar misschien toch wat gemende gevoelens?

Neem aan dat ook jullie samen alles van voor naar achter doorgepraat hebben.

Pfffff ik vindt het nogal wat, maar respect als jullie er samen uit zijn gekomen.

Groeten

Rene

Wij hebben komende woensdag de evaluatie van het helaas niet lukken, en meteen een planning om in 2010 verder te gaan, zal begin februari worden waarschijnlijk.

Laten we hopen dat dan toch 2010 ons jaar wordt, maar ook voor alle andere stellen/koppels hier.

hoi rene,

tja eigenlijk wisten we diep van binnen al waar we aan toe waren, na de laatste keer dat we in rotterdam geweest waren hebben we alle emoties de vrije loop gelaten en dat heeft geresulteerd in een periode van heele diepe dalen, diepgaande gesprekken tot ver in de nacht en emotionele buien die alle kanten op gaan (en t liefst tegelijkertijd).

gelukkig zitten mijn vrouw en ikzelf dusdanig in elkaar dat we open en eerlijk tegenover onszelf en elkaar zijn en dat is zooo enorm belangrijk (hebben we weer eens ontdekt) en tja we zoeken en vinden steun bij elkaar. ik ben wat beter in het opzoeken van info en die info weer te vertalen in gewone mensentaal en mijn vrouw helpt mij weer als ik met twijfels en rare kronkels in mn koppie rondloop..

uiteraard heeft mijn vrouw het er moeilijk mee, haar moeder begint (gelukkig) langzamerhand steeds een beetje positiever te worden over onze plannen en dat scheelt toch ook iets en verder is het zoals het is, en het accepteren van de situatie was eigenlijk (vooralsnog) het moeilijkst.

voor haar gevoel laat een deel van haar lichaam het afweten, en we zijn er inmiddels achter gekomen dat de vo waarschijnlijk al jaaren geleden z'n intrede heeft gedaan, en dat zorgde ervoor dat een boel stukjes van de puzzel ineens op de goeie plek vielen.

we gaan nu dus voor eiceldonatie en indien dat wil lukken zou dat prachtig zijn, mocht t echter om welke reden dan ook niet lukken dan hebben we elkaar om samen mee verder te gaan.

tuurlijk heeft het bij ons enorme impact maar wij willen er allebei voor waken dat het ons leven compleet gaat bepalen

en ja we hebben alle voors en tegens afgewogen en uiteraard heeft mijn vrouw gemengde gevoelens bij het geheel, maar tegelijkertijd is zij zich ervan bewust dat als ecd ons een kindje "oplevert", wij samen daar de ouders van zijn..

toen ik voor t eerst met ecd als mogelijke optie op de proppen kwam, was het vooral schrikken en wennen aan het idee. gaandeweg konden we meer en meer inhoudelijk erover praten en is mijn vrouw momenteel degene die ons vlammetje van hoop brandende houdt..

rene (en je vrouw ook uiteraard),

woensdag heel veel sterkte

groetjes

janneman

Hoi Janneman en vrouw.

Ik hoop dat jullie gauw een geschikte kandidaat hebben die aan jullie wens gaat meewerken!

Als je eenmaal de stap hebt genomen wil je daar ook zo snel mogelijk mee bezig natuurlijk.

Ik wens jullie heel veel succes en hoop echt dat 2010 jullie jaar gaat worden! (natuurlijk ook voor alle andere stelletjes hier)

Hoi Janneman en vrouw,

Heel veel succes met de eiceldonatie. Ik hoop dat je snel een geschikte kandidaat vinden. Een hele grote stap die jullie samen nemen, knap hoor.

Hopelijk wordt 2010 voor heel veel een vruchtbaar jaar !

groetjes Diane

we zijn alweer een paar stapjes verder in de expeditie ouderschap.

via de eigen gyno is mn vrouw weer aan de pil en vorige week zijn we bij geertgen geweest.

volgende maand daar het gesprek met de maatschappelijk werkster en dan zien we wel weer verder.

hallo allemaal,

tis effe heeeeeeel stil geweest van mijn kant uit. ik had mezelf op een verplichte radiostilte gezet, t was lange tijd iets te druk in mn koppie en met alle eelend rond de feestdagen e.d. moest ik even wat afstand nemen.

inmiddels ben ik thuis komen te lopen, zooo fijn als je contract niet verlengd wordt:sofa:. dusse als iemand nog een leuke chauffeursbaan weet hou ik me aanbevolen....

maarre de expeditie richting ouderschap is nog steeds gaande..

we hobbelen braaf naar de procedurele afspraken bij geertgen, al vind ik t eeenorrrum lang duren met die 1x per maand afspraak-termijnen:BangHead:

volgende week eindelijk weer de volgende afspraak en dan de afspraak daaaarna kan ik eindelijk iets doen.. oftewel een kwakkie inleveren... (en das dan nog nie eens voor ons eigen, maar ten behoeve van de wederkerigheid)

komt allemaal goe

vast

ooit

janneman