Ga naar inhoud

Combinatietest


Otjes

Aanbevolen Berichten

Hoi meiden,

 

 

 

Ik heb een dilemma, misschien kunnen jullie mij op weg helpen.

 

 

 

De combinatietest.

 

Ik ben 39 en denk niet dat ik met 20-23 wkn zwangerschap in staat ben om eventueel mijn kindje te laten weghalen.

 

Is het dan zinvol om de combinatietest te laten uitvoeren?

 

 

 

Liefs,

 

Natas

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast estrhalita

Natas, de combinatietest is slechts een kansberekening en je moet je inderdaad heel goed afvragen wat je met de uitslag doet. Bij een slechte uitslag laat je je dan verder onderzoeken om zeker te weten wat je kindje heeft en dan moet je je zelf weer afvragen wil ik dit of heeft mijn kindje wel een goede kans op overleving. Ik denk dat niemand hier een antwoord voor je heeft, maar misschien vind je het wel fijn om te weten dat je kindje gezond is of dat hij/zij wel iets heeft zodat je je erop kunt voorbereiden.

 

 

 

Succes in ieder geval.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Natas,

 

 

 

Zoals Estrhalita al zegt, is de combinatietest slechts een kansberekening. Ik heb het bij mijn vorige zwangerschappen gedaan en vorige week heb ik de nekplooimeting laten doen.

 

 

 

Deze was goed (1,1 mm) en ik kreeg vd week de brief binnen met de uitslag. Hierin stond dat ik een kans van 1 : 12.000 heb om een kindje met Down te krijgen.

 

 

 

Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan, wanneer de uitslag anders was geweest. In ieder geval nader onderzoeken, maar ja, wat daarna?

 

 

 

Het blijft een moeilijk iets. Je hebt nog even de tijd om er over na te denken, want ze doen zo'n combinatietest tussen de 11 en 14 weken.

 

 

 

Ik zou goed nadenken en zowiezo informatie opvragen bij het ziekenhuis en je goed laten voorlichten. In het VU heb ik zelfs een speciale afspraak gehad, waarbij e.e.a. heel duidelijk werd uitgelegd.

 

 

 

Succes.

 

 

 

Sandy

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind dit ook erg moeilijk. Manlief wil per se weten of het kindje geen Down heeft, maar ik ben meer van als het maar gezond is. Dit heeft al voor heftige discussies gezorgd tussen ons, want ik wil vantevoren wel weten wat we doen met een eventuele foutieve uitslag voordat ik uberhaupt zo'n test als nekplooimeting wil laten uitvoeren. En als het fout is, dan wil ik, als het mogelijk is, het kindje wel laten komen, maar manlief absoluut niet. Voor beide opties is wat te zeggen en het is ook een zeer persoonlijke keus. Maar ja, vind hier de compromis maar 's. Als alles goed is dan is er geen probleem, maar als het niet goed is, dan moet er wel een oplossing gevonden worden die voor alle partijen aanvaardbaar is en kan dat wel?

 

 

 

Wij zijn er dus nog niet uit en ik denk dat als het ziekenhuis ons aanraadt deze test te laten doen, we het wel doen en anders niet. Misschien is het wel kop in het zand steken, maar ik weet het eigenlijk ook niet. Garanties zijn er nooit. Ik vind het echt heel moeilijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wij hebben besloten de combinatietest wel te laten doen.

 

Mocht het zo zijn dat ons kindje het syndroom van Down heeft dan zullen wij de zwangerschap beëindigen. Wij hebben deze keuze gemaakt voordat ik zwanger was en daar houden we ons nu ook aan, hoe moeilijk het ook zou zijn op het moment dat er iets mis zou zijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag Otjes,

 

 

 

Je dilemma begrijp ik heel goed. Ik kan je natuurlijk niet vertellen wat je moet doen, maar wel wat ik zelf heb gedaan. We hebben de test laten doen (uitslag 1:4200) maar het bespreken van de gevolgen van de uitslag uitgesteld tot na de test. Volledige zekerheid heb je niet, ik heb ook tijdens de zwangerschap en bevalling best de zenuwen gehad hoor, of Tessa gezond zou zijn...

 

 

 

Heel veel succes met je keuze(s)!

 

 

 

Groeten,

 

Leeuwtje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi,

 

 

 

Lastig om daar voor een ander antwoord op te geven. Wij hebben de test niet gedaan, want wij waren het er allebei over eens dat we het in ieder geval NOOIT zouden laten weghalen, ook al zou er een hoge kans zijn. We zouden dus ook niets aan deze informatie hebben. Het is een kansberekening en geeft geen zekerheid. Ik heb liever een onbezorgde zwangerschap. En of je kind 100% gezond is weet je pas nadat het geboren is. Garantie heb je sowieso niet.

 

 

 

Neel

Link naar reactie
Delen op andere sites

Thanks meiden voor jullie reacties.

 

Voordat ik deze vraag stelde stond bij ons de wijzer op "geen combinatietest".

 

Maar denk dat de wijzer wel zo blijft staan. Er zijn door jullie geen "nieuwe" argumenten aangedragen dan welke we zelf al bedachten hadden en waardoor we er misschien anders over zou gaan denken dan we nu al doen.

 

 

 

Liefs

 

Natas

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi,

 

 

 

Het is echt een heel persoonlijke keuze.

 

 

 

Voor mij zou gelden: als ik het kindje hoe dan ook zou houden zou ik geloof ik geen combinatietest doen.

 

 

 

Voor ons gold dat niet. We hebben bewust getest. Het resultaat was desastreus. Hoewel ik het nooit verwacht had kwam er toch Syndroom van Down uit. Toch ben ik blij dat ik de nekplooimeting en later de vlokkentest wel heb gedaan. Want ondanks dat de keuze heel hard is om te maken, ben ik blij dat ik keuze had.

 

 

 

Anderhalf week geleden ben ik bevallen van ons kleintje (15 weken). Ondanks dat ik er heel veel verdriet van heb heb ik nog steeds het gevoel dat het voor ons alle 3 de juiste keuze was; en daar krijg ik steeds meer vrede mee.

 

 

 

Wil je meer lezen? kijk dan op " uitgerekend in april 2010"

 

 

 

Groet en heel veel succes

 

 

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zouden jullie voor mij willen laten weten hoe oud jullie zijn?

 

Ik zelf ben 39 en de kans om ooit weer zwanger te worden is miniminiminimaal. Lukte nu ook pas bij derde ivf en de enige cryo.

 

 

 

Lisette ik begrijp van jou dat jullie het hebben laten aborteren?

 

 

 

Liefs

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast estrhalita

Lisette ik begrijp het ook maar al te goed. Bij mijn 1ste zwangerschap had ik de combitest laten doen en was er geen verhoogd risico. Echter na de geboorte bleek mijn zoon het Syndroom van Down te hebben. Ik zou hem voor geen goud meer willen missen, maar had ik voor de keuze gestaan had ik misschien wel de zelfde keuze gemaakt als jij nu hebt gedaan.

 

 

 

1ste zwangerschap was ik 35 jaar

 

2de zwangerschap was ik 37 jaar.

 

Nu bezig voor een 3de zwangerschap en ik ben nu bijna 39.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Natasja,

 

 

 

Ik ben 36, mijn man is 44. Ook niet meer de jongste allebei.

 

Ik kan me jouw leeftijdsdillema heel goed voorstellen. Het was voor mij ook een van de meewegende redenen voor het afbreken nu: er zijn voor ons nog toekomstkansen, maar ook anders geredeneerd: als we een kind met Down laten komen en die is voor de rest van zijn leven afhankelijk van ons, wat gebeurt er dan met hem als wij overlijden....

 

 

 

Ik heb bewust gekozen om niet te curreteren. Dat was voor mij te grof.

 

Ik heb het geboren laten worden. Ik wilde mijn kind 'begroeten' en er op een waardige manier afscheid van kunnen nemen. Ik ben heel blij dat ik dat heb gedaan. Want een zwangerschapsafbrekening is niet alleen technisch. Er wordt wel een kind geboren (en ook ouders!), en van dat kind neem je ook weer afscheid.

 

 

 

Groet

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi estralitha,

 

 

 

Wat dapper dat je dat zo durft te verwoorden, dat als je keuze had gehad het er misschien anders uit had gezien. Heel fijn om zoiets te lezen, want ondanks dat ik achter onze keuze sta, heb ik heel erg veel verdriet, en soms ook schuldgevoel enz enz. Ik kan me heel goed voorstellen dat jij je zoontje nooit meer zou willen missen. Ik zou dat exact hetzelfde hebben. Sterker nog; ik mis hem elke dag, terwijl ik hem feitelijk nooit heb gekend.

 

 

 

Dank

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dag Natasja,

 

 

 

Ik ben 34 jaar en mijn vriend is 41 jaar. We hebben wel gekozen voor een combinatietest, omdat ik al eerder een zwangerschap heb verloren.

 

Ik had een verhoogd risico...nekplooimeting was 2,9 mm en door mijn bloed was de kans op down 1:12. Best groot voor mijn leeftijd.

 

 

 

Ik heb toen een vlokkentest laten doen, omdat dat snel kon. Een vruchtwaterpunctie kan pas met 18 weken ofzo. Ik moet zeggen dat de wachtweken verschrikkelijk waren. Dat had ik me niet van tevoren gerealiseerd. En je moet echt zeker weten waarom je het wilt weten. Wij hadden van tevoren besloten, dat als het niet goed was, dat we de zwangerschap zouden beeindigen (zelfde reden als Lisette). Hoe moeilijk het ook zou zijn.

 

 

 

Na twee weken kregen we bericht dat er geen afwijking is gevonden.

 

 

 

Succes met je beslissing.

 

 

 

Gr,

 

Gorgi

Link naar reactie
Delen op andere sites

heej natas,

 

 

 

Ik ben misschien nog jong... maar wij hebben het wel laten doen. alleen we wilden dit doen omdat we er rekening mee konden houden. je kan je er op voorbereiden..

 

dat was het enige niet omdat we dan de mogelijk zouden hebben om het weg te laten halen! Dat zouden we absuluut niet doen! we hebben gelukkig een goede uitslag gehad maar er bestaat altijd een kans dat je kindje niet goed is. soms kunnen ze er tijdens de zwangerschap al iets aan doen!

 

 

 

Iedereen zijn eigen keus maar dit was onze keus.

 

 

 

liefs

 

en geniet van je zwangerschap.

 

 

 

Desiree

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi Natas

 

Mijn partner en ik wisten al van te voren dat we het niet wilde.

 

Ik ben nog jong beide 24 jaar en ik vind het niet nodig.

 

Ik zou het niet weg laten halen dus het heeft voor mij geen meerwaarde.

 

En ook al is de test goed je hebt altijd kans op een gehandicapt kindje.

 

Hiermee wordt er gekeken of het kindje down heeft. Ik werk in de gehandicaptenzorg en er zijn een heleboel handicaps maar die kunnen niet van te voren gezien worden. Ieder moet voor zichzelf kijken wat die wilt maar ik doe het niet. Was de gyn trouwens wel even verbaasd over dat we dat al hadden besloten. Want wij kunnen ook een vlokkentest of vruchtwaterpunctie laten doen om te kijken of de geslachtschromosomen wel kloppen omdat we via icsi zwanger moesten worden. Die testen zijn niet zonder risico en ze vertelde ook dat de kinderen gewoon gezond zullen zijn. Nou succes meid!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Natas,

 

 

 

Mijn partner is 43 en ik word over 3 weken 40. Onze leeftijd heeft zeker meegespeeld bij de keuze voor een test en is ook de reden waarom wij niet voor een zusje of broertje gaan voor Tessa, hoe leuk we het ook vooral voor haar zouden vinden. We zijn zo blij en dankbaar dat het is gelukt en dat ze gezond is (voor zover je nu natuurlijk kunt zeggen) dat het compleet voelt met z'n 3-tjes.

 

 

 

Groetjes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden