Hebben jullie deze angst ook?

Hoi allemaal,

Ik vraag me af of ik de enige ben die zich ontzettend druk maakt over eventueel ziek worden. Ik ben pas begonnen met het spuiten van decapeptyl, en sindsdien ben ik heel erg bang dat me man uitgerekend nu of in de komende weken ziek gaat worden en koorts krijgt.

Het houd me zo erg bezig dat ik er zenuwachtig van word. Continu heb ik een zenuwachtig gevoel. En als me man na z'n werk gaat druk ik hem op het hart dat hij regelmatig z'n handen moet wassen, al het fruit wat ik 'm mee geef op moet eten, en dat als iemand niet lekker in orde is hij daarbij uit de buurt moet blijven (klinkt toch eigenlijk belachelijk?).

Ik ben gewoon zo bang dat het mis gaat, en dat alles dan voor niks is geweest en we nog langer moeten wachten.

Ben ik nou de enige die hier zo bang voor is, of herkennen een aantal van jullie zich in wat ik schrijf? Misschien kan iemand me een beetje gerust stellen? Zodat ik hier niet continu mee bezig ben, want het begint echt vervelend te worden nu.

Hoi Dilara,

wij zijn daar helemaal niet mee bezig. Zelf zou ik denken dat het meer kwaad kan dat je er zo mee bezig bent, dan het risico dat je man ziek wordt waardoor jij misschien ziek kan worden. En dan nog hoeft het geen invloed te hebben.

Het is anderzijds wel heel begrijpelijk dat je de risico's zo veel mogelijk probeerd uit te sluiten.

De 3 maanden dat wij optimaal aan het leven waren voor de ballen was ik ook bang dat hij ziek zou worden.

Ik heb hem elke dag fruit laten eten, netjes elke dag zn vitamientjes laten nemen.

Op tijd naar bed.

Jas aan als het niet al te geweldig weer was.

Verder niets speciaals gedaan.

Maar is hij vaak ziek geweest?

Met hoge koorts dan he, want een simpel verkoudheidje heeft geen effect.

Probeer zn weerstand te verhogen/op peil te houden en regelmatig goed de handen desinfecteren.

Meer kan je niet doen helaas.

@Patrick: ze is niet bang om zelf ziek te worden.

Ze is bang dat haar man ziek wordt en dat er daardoor weer geen zaadjes gevonden worden en de poging dus afgebroken moet worden.

Er veel mee bezig zijn heeft niets te maken met wel of niet zwanger worden!

Als je met IVF bezig bent kan je niet anders dan er veel mee bezig zijn.

Meis, ik ga heel hard duimen dat hij niet ziek zal worden de komende weken!

Liefs Dreamer

Ik ben vandaag begonnen met de Decapeptyl injecties en vooral ik heb de afgelopen weken een flinke griep gehad, nu ligt m'n zoon in bed te snotteren en manlief voelt zich ook niet lekker maar kan niet gaan liggen omdat het topdruk op z'n werk is.

Tjah, ik kan me er dus wel druk om maken maar de griep is hier al binnen. T'is nu zaak zo snel en goed mogelijk te herstellen.

Voor wat betreft het niet denken of er niet mee bezig zijn; mijn zoon is 11, ik ben al "bezig" sinds hij een jaar is. Met tussenpozen weliswaar, om zelf niet helemaal gek te worden. Maar er niet mee bezig zijn als je een waslijst medicijnen in je koelkast hebt staan, een kaartje vol met afspraken in je portomonnee en mensen om je heen die goedbedoeld vragen hoe het nou is?

Oh, ik heb dat ook ja... wij beginnen als het goed is eind november/eind december en ik ben ook zó bang dat mijn vriend in de tussentijd koorts krijgt en het daarom nóg langer wordt uitgesteld! Zeker nu met de griepepidemie. Maar ja, je kunt jezelf wel helemaal gek maken, maar dat is ook zonde van je energie. Dus toch maar gewoon proberen er niet teveel mee bezig te zijn...

Toen ik nog net niet begonnen was en heel in t begin van het spuiten, heb ik er wel over nagedacht...zo van, o hij mag nu geen koorts krijgen en niet meer naar de sauna, maar dat heeft niet lang geduurd, maar dat komt denk ik ook omdat mijn mannetje eigenlijk nooit ziek is/koorts heeft.

Ik ben nu veel meer gefixeerd op dat de behandeling "moet" lukken, en dat is af en toe ook behoorlijk vervelend kan ik je zeggen!

Groetjes Heather

Bedankt voor jullie reacties, ik ben dus niet de enige. En het is inderdaad wat Dreamer zegt, ik ben niet bang om zelf ziek te worden, maar bang dat me man ziek word. Zijn zaad is van extreem slechte kwaliteit, dus er mag gewoon niks mis gaan, om het zo maar te zeggen.

Het afgelopen jaar is me man wel een paar keer niet lekker in orde geweest. Volgens mij heeft hij maar 1 keer koorts gehad, maar hij heeft wel 2 keer krentenbaard gehad (wat volgens de huisarts het gevolg van stress -want dat was net na het slechte nieuws- kon zijn). Dus daardoor ging ik denken dat z'n weerstand misschien niet goed is. Hoewel hij de afgelopen tijd nergens last van heeft gehad.

Me man eet gelukkig wel gezond, hij is gek op verschillende soorten salade en groente (dus dat eet hij elke dag bij het avondeten), en ook dagelijks een paar stuks fruit. En multi A t/m Z compleet. Maar pfff die angst laat me niet los.

Het houd me continu bezig, en ik vind het zo vervelend!

Je angst is heel herkenbaar! Ook ik maakte me daar best wel zorgen over. Mijn man had ook nog een paar keer in een heet bad gezeten voor we doorhadden dat dat heel slecht is. De verpleegkundige wist ons wel weer gerust te stellen. Ook voor wat betreft koorts en griep. Ze zei dat het vooral belangrijk is om als je je niet goed voelt meteen paracetamol te slikken om e.e.a. te remmen of de kop in te drukken.

En ja, als je echt pech hebt en je man ziek/koortsig wordt, dan houdt het gewoon even op. Je kan niet alles plannen of onder controle hebben al wil je dat nog zo graag en al is dat heel erg zuur als je zoals wij allemaal in een traject zit. Maar laat je angst niet alles bepalen en probeer toch een beetje los te laten wat je niet kunt controleren. Zelfs als je het uit moet stellen: wie weet is het dan iets later alsnog raak!

Succes en sterkte, Aafke

Hee meid,

Ik kan me je angst goed voorstellen, maar probeer je niet te druk te maken dat kost je zoveel energie. Als je man bijna nooit koorts heeft zal het nu ook wel goed gaan. En ik vraag me altijd af of het zaad bij onze mannen nog slechter kan worden door koorts.

Sas

De 3 maanden dat wij optimaal aan het leven waren voor de ballen was ik ook bang dat hij ziek zou worden.

 

Ik heb hem elke dag fruit laten eten, netjes elke dag zn vitamientjes laten nemen.

 

Op tijd naar bed.

 

Jas aan als het niet al te geweldig weer was.

 

Verder niets speciaals gedaan.

 

 

 

Maar is hij vaak ziek geweest?

 

Met hoge koorts dan he, want een simpel verkoudheidje heeft geen effect.

 

Probeer zn weerstand te verhogen/op peil te houden en regelmatig goed de handen desinfecteren.

 

Meer kan je niet doen helaas.

 

 

 

@Patrick: ze is niet bang om zelf ziek te worden.

 

Ze is bang dat haar man ziek wordt en dat er daardoor weer geen zaadjes gevonden worden en de poging dus afgebroken moet worden.

 

Er veel mee bezig zijn heeft niets te maken met wel of niet zwanger worden!

 

Als je met IVF bezig bent kan je niet anders dan er veel mee bezig zijn.

 

 

 

Meis, ik ga heel hard duimen dat hij niet ziek zal worden de komende weken!

 

 

 

Liefs Dreamer

Sorry verkeerd begrepen, jullie lezen een medicijn en weten meteen waar het voor is en welk traject er gevolgd wordt. Dat heb ik helaas niet.

Ik begrijp ook wel dat iedereen er mee bezig is, dat zijn wij ook (wachtbankje). Alleen té veel er mee bezig zijn (stress) lijkt mij niet bevoordelijk.

Nee, wij zijn daar helemaal niet mee bezig. Dat valt voor ons onder het kopje 'allerlei mogelijkheden om jezelf extra stress te geven' :icon_bounce:

he meiden,

Wat een herkenbaar topic! Mijn man is vorig jaar oktober flink ziek geworden. Hoge koorts. We zouden de week erop in november starten met de 1e icsi maar die is toen uitgesteld. We zijn toen in februari gestart! Flinke uitstel dus. In eerste instantie baalden we als een stekker, ook omdat alles al een half jaar uitgesteld was vanwege mijn te trage schildklier, daar kwamen ze met de bloedonderzoeken achter. Maar uiteindelijk ging de tijd heel snel hoor. Het lijkt de grootste crime als je ervoor staat, zeker als het zaad jullie vruchtbaarheidsprobleem is. Ik ben ook daarna wel bang geweest dat het weer zou gebeuren. Maar uiteindelijk komt het zoals het komt. Je kunt niet meer doen dan zuinig op jezelf zijn en verantwoordelijk met jezelf omspringen!

liefs esther

Daar heb je ook gelijk in. Als het zo moet zijn dat je ziek word, word je het toch wel. Maar op de één of andere manier kan ik niet zo goed met die spanning omgaan. Ik vind het zelf ook erg vervelend dat het me zo bezig houd.

Wat ik me ook afvraag, stel nou dat een man ineens koorts krijgt (en alles afgeblazen moet worden), terwijl je al gespoten hebt, of al bijna tegen de punctie aan zit. Dan heb je dus voor niks al die medicatie gebruikt, is de eerste poging dan 'voorbij', om het zo maar te zeggen?

Hoi dilara...

dat hangt van de verzekering af. De ene verzekering telt het starten met de medicatie al als poging. De andere verzekering telt een punctie als poging. En dat hangt dan ook nog van de manier van declareren van het ziekenhuis af geloof ik. Als je daar echt zekerheid over wil zou ik even je verzekering bellen.

Maar over die spanning...het is toch uiteindelijk idioot spannend voor jullie! Je mag toch ook spanning voelen? Als het je maar niet beheerst en de hele dag bij je is. maar dat het met vlagen op komt zetten...joh, dat is zo logisch! STERKTE

Even ter info:

Wat ze bij mijn verzekering aangaven is dat de 3 pogingen die via de basisverzekering vergoed worden echt het hele traject bevatten. D.w.z. van beginnen met spuiten tot en met terugplaatsing. Dit zou bij alle verzekeringen hetzelfde moeten zijn aangezien het een vergoeding uit de basisverzekering betreft.

lieverd,

we hebben gisteren een heel gesprek erover gehad.

ik hoop dat je je toch wat minder druk gaat maken want het is ook niet gezond voor jou die stress!

een hele dikke knuffel

xxx

Mijn vriend had vorig jaar met Oudjaar opeens hoge koorts, zes weken voor de 2e icsi. In plaats van hem liefdvol te verzorgen was mijn eerste reactie "K*T het záád!!" Als je daar zo afhankelijk van bent, is dat eigenlijk heel logisch. Ik kon ook boos worden als hij dingen deed die volgens mij slecht waren voor de kwaliteit. Ja, ik moet er heel wat voor over hebben, doen en laten, dus hij ook vond ik.

Hoewel het aan de ene kant logisch is, moet het geen obsessie worden. Stress is ook niet goed voor de kwaliteit. Na die koortspiek hebben wij advies gevraagd aan het ziekenhuis. Het zaad is toen getest en was inderdaad erg slecht. Maar.... we hebben sowieso altijd het risico dat er geen zaad is. Conclusie was dat het toch al niet veel rotter kon. Uiteindelijk hebben we besloten door te gaan. Van de gyn kregen we nog de volgende adviezen voor de man:

- zink en foliumzuur slikken

- heel veel fruit eten

- de boel vooral 'laten stromen' :sign19: en niet opsparen (dus zin of geen zin, om de dag lozen om het maar even grof te zeggen)

En ik moet zeggen....de kwaliteit van het zaad is nog nooit zo goed geweest als die 2e icsi. Dus die tips hebben zeker wel waarde.

Probeer je er niet té druk om te maken, de stress en onzekerheid van een behandeling zijn al groot genoeg. Ziek worden kan iedereen op elk moment en voorkom je niet. En mócht je vriend echt hoge koorts hebben, dan kan het ziekenhuis een zaadcheck doen en advies geven. Maar zover gaat het vast niet komen!

Sterkte!

Henne

Ja, ik moet er heel wat voor over hebben, doen en laten, dus hij ook vond ik.

 

 

 

- zink en foliumzuur slikken

Dat vind ik dus ook :icon_queen:

Waar heb jij zink gekocht? Bij de apotheek verkochten ze namelijk niet alleen zink. Alleen icm calcium en magnesium.

Zink is verkrijgbaar in de natuurvoedingswinkel. Mijn man slikte ook nog Omega 3 erbij en inderdaad, zijn zaad is stukken verbeterd!

Bij ons is ook een poging uitgesteld geweest omdat mijn man hoge koorts had. Tja als het zaad al op het randje is kun je dat risico er gewoon niet bij hebben. Dus ik snap je zorgen wel. Maar gezond leven, letten op hygiene en op tijd relaxen is alles wat je kunt doen hoor.

Ik slik zelf een aantal voedingsaanvullingen op recept via een orthomoleculair arts, dus mij vriend kon van mij pikken :-) Maar idd De Tuinen ofzo zal het ook zeker hebben.

Deze arts had als aanvullend advies nog selenium. En mijn acupuncturist had het over een multivitamine speciaal voor mannen, daar zou ik de naam even van op moeten zoeken.

Interessant is het hoofdstuk over zaadkwaliteit in "The truth about food". Als ik het weekend tijd heb zal ik de voedingsadviezen daaruit hier plaatsen. In ieder geval was dat ook veel fruit, dat weet ik uit mijn hoofd.

hallo Dilara

je ziet het je bent niet de enige en ik snap goed je angst hoor! Ik ben wel "blij" met deze topic, ik zal het advies van paracetamol in gedachten houden.

Hier gelukkig geen tekenen van aankomende zieken...maar het komt zo dichtbij nu de pu.

helaas heb je alleen niet altijd alles in de hand, onze 2de icsi poging moest ook ineens wat doorschuiven omdat ik ineens een lyme infectie had, ik dacht dat ik gek werd toen ik dat ontdekte!! gelukkig bestreden en al een eindje op weg in onze 2de poging.

Dilara, probeer je niet te druk te maken, je kan niet meer doen als goed op jullie voeding letten en voldoende slapen ed. Komt vast goed!!!

succes!

groetjes

Meiske74

Nou wij zijn nu beide ziek. Mijn man heeft (sorry dames) super zaad dus om hem maak ik me geen zorgen. Het kan altijd nog worden omgezet in ICSI, maar kan het voor de vrouw kwaad als ze koorts heeft??

Bedankt voor alle reacties weer, ik ben achteraf gezien blij dat ik dit topic toch geopend heb. Het is een fijn idee om te weten dat ik niet de enige ben die hier bang voor is. En anderzijds stellen bepaalde reacties me ook weer gerust.

Tijdens het eerste zaadonderzoek (een jaar geleden) waren er een paar trillende zaadcellen gevonden, en daarna is me man optimaal gaan leven. Ik had heel internet uitgespit wat betreft voeding voor een betere zaadkwaliteit en dergelijke.

Dus 3 maanden lang heeft hij heel veel groente/fruit en extra zink, foliumzuur, en weet ik veel wat nog meer gegeten/ingenomen. We hadden een heleboel dingen aangepast (ook dingen als wijd zittend ondergoed, voldoende nachtrust, geen laptop meer op schoot, etc), en gingen er vanuit dat het vast wel íets beter zou zijn, maar toen was het nóg slechter! Toen zat er namelijk helemaal niks levends bij. Dus dat zegt ook niet altijd alles helaas.

Ik moet het maar een beetje van me af proberen te zetten. Want zo gespannen als ik soms ben is ook niet goed. Ik zorg ervoor dat me man voldoende groente/fruit binnen krijgt, plus multi A t/m Z compleet, en inderdaad regelmatig de handen wassen, meer kunnen we niet doen.

Hopelijk gaat de tijd een beetje snel.

Hoi,

Wij hebben de pech gehad dat we in april 08 mochten starten terwijl mijn man in februarie koorts had gehad. Was volgens het z'huis niet erg maar toch voor de zekerheid maar een SOT-test doen. Geen bericht was goed bericht dus ik begon "vrolijk" met spuiten. Ook niet meer aangedacht totdat ik (alleen) op de 2e follikelmeting kwam en de gyn zei dat ze de test over het hoofd hadden gezien en dat deze absoluut niet goed was... Snel mijn man gebeld (lang leve de hormonen op dat moment) en die moest de volgende ochtend opnieuw voor een SOT-test. Ik weet nog goed dat die uitslag kwam en dat ik nogmaals voor een meting moest komen want ik zat natuurlijk met die follikels. Ik heb gebruld, zo boos en teleurgesteld en verdrietig. Daar gaat weer 2 maanden voorbereiding.

De gyn. heeft verder alles voor ons geregeld: met de verzekering, mijn medicatie op mijn menstruatie op gang te brengen en we mochten gelijk weer beginnen met een nieuwe poging. Oh ja en heel veel excuses.

Toen is ons inderdaad ook verteld dat hij bij beginnende koorts gelijk paracetamol moet innemen en het ziekenhuis bellen voor een test.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nu niet panisch onder ben ofzo maar het schiet me nog weleens door het hoofd.

Ik las laatst een artikel over griep en verkoudheid en dat kun je dus niet voorkomen door fruit en een warme jas. Je lichaam kan echt wel wat hebben hoor. Het is het virus van een ander wat je te pakken krijgt, dus idd regelmatig je handen wassen enz.

Pff, ik durf het eigenlijk niet te zeggen of het van invloed is op de vrouw maar ik zou zeker even bellen als ik jou was. En dan zou ik het ook van de gyn. willen horen!

Jeetje dat is erg! Dat ze zoiets over hoofd hebben gezien. Pff ik zou ook heel boos en verdrietig zijn.

Ik ga me best doen om er maar niet teveel mee bezig te zijn (makkelijker gezegt dan gedaan). Maar ik vind het wel erg stressvol hoor.