Ga naar inhoud

Nekplooimeting


Lisette

Aanbevolen Berichten

Hoi,

 

 

 

Binnenkort staan wij voor de keuze om al dan niet een nekplooimeting te laten uitvoeren. Vooralsnog lijkt het erop dat we daar wel voor gaan, ook gezien mijn leeftijd (36)

 

 

 

Heeft iemand er positieve of negatieve ervaring mee? En zijn er mensen die ook vervolgonderzoeken hebben gedaan?

 

 

 

Groet

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lisette, ook wij hebben hier over na moeten denken.

 

Ik wilde het in de 1e instantie niet, ik zou het toch niet weg laten halen mocht het niet goed zijn, gewenst was het dan toch ook.

 

Mijn man wilde het wel laten doen, met als reden, mocht er iets aan de hand zijn, dan kun je je er alvast op voorbereiden.

 

Wanneer gaat het plaatsvinden?

 

Groetjes van Daan

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het wel laten doen, ook vanwege de leeftijd (was toen ook 36). De uitslag was 1 op 300 kans op een afwijking... Niet heel goed dus.

 

Ik heb toen getwijfeld of ik het verder wilde laten onderzoeken.

 

Wel of geen vruchtwaterpunctie? De kans op een miskraam veroorzaakt door de punctie zou ook 1:300 zijn... Uiteindelijk heb ik wel een vruchtwaterpunctie laten doen. Ik wilde het gewoon zeker weten. Echt stilstaan bij de mogelijkheid dat de punctie een afwijking zou bevestiging hebben we niet gedaan. Eerst maar eens zeker weten. Ik vond de punctie heel erg meevallen. Maar wachten op de uitslag... zenuwslopend! Want wat als het toch niet goed zou zijn...?

 

Gelukkig was de uitslag goed, ons meisje was gezond. De opluchting die we op dat moment voelde was enorm. En vanaf dat moment kon ik 100% genieten van de zwangerschap. Anders had ik toch al die tijd rondgelopen met onzekerheid.

 

 

 

Succes met het nemen van de beslissing!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik moet rond de 12e week dan een echo laten maken....

 

 

 

 

 

Sluit een vruchtwaterpunctie het dan helemaal uit? Of geeft het meer inzicht in de kansen?

 

 

 

Heel gek misschien; maar voor mijn 'gevoel' is 1 op 300 nog niet heel veel.

 

 

 

ik vind het ook lastig; aan de ene kant wil je iets meten en weten, aan de andere kans geeft het soms nog zo weining informatie...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, een vruchtwaterpunctie geeft 100% zekerheid op chromosonale afwijkingen. Niet alleen het Syndroom van Down wordt gecheckt, nog een aantal afwijkingen ook.

 

 

 

En je hebt gelijk, 1 op 300 is nog steeds heel erg weinig. Alleen zo voelde het voor mij op dat moment niet. De grens ligt op 1 op 200. En ik hoorde om me heen alleen maar meiden die 1 op 10.000 of 1 op 8.500 of zelfs 1 op 35.000 hadden... dan wordt 1 op 300 ineens heel anders... stom eigenlijk he, want wat is nou 0,01% kans?? Maar ik kon het gevoel niet uitschakelen, het bleef knagen. Vandaar dat ik die zekerheid nodig had.

 

Maar dat was ik. Iedereen ervaart dat weer anders.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb gelukkig helemaal nooit voor de keuze gestaan. Ze doen het hier in België bij mijn gyn standaard. Ik heb geen punctie laten doen, omdat ik min. 10% kans had op miskraam en die heb ik al genoeg gehad. Op de echo zag alles er goed uit en hebben we geen reden gehad om meer testen te laten uitvoeren. Doordat ik bloedingen heb gehad tot 12 weken zwangerschap, konden ze ook geen bloedtest bij mij doen. Last lastig lastig, maar ik ben wel blij dat we niet zoveel keus hadden, want wat ALS.......

 

 

 

Ik zou gewoon de nekplooimeting laten doen middels de echo en dan kun je nog zien wat je doet. Veel succes bij het maken van jullie keuze en veel succes met de zwangerschap.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hi Lisette,

 

 

 

Moeilijk he? Vooral als je (nog) niet weet wat je met de uitslag zult doen. Ik werd 39 toen ik zwanger raakte en heb de combinatietest gedaan, een test die onschadelijk is voor de ongeboren vrucht. De nekplooimeting maakt hiervan deel uit. De kans op Down was hierna 1:4200 en we hebben het daarbij gelaten. Hoewel het spannend bleef of Tessa gezond zou zijn, gaf dit mij voldoende rust tot en met de bevalling.

 

Ik raad je aan je goed te verdiepen in de mogelijkheden die je hebt om te testen en wat de uitslagen betekenen, en vooral wat je met welke uitslag kunt doen. En daarna verder met genieten van je zwangerschap hoor! Good luck! Leeuwtje.

Link naar reactie
Delen op andere sites

wij hebben het wel laten doen was toen al 39 maar het was allemaal prima in orde hoor , we hadden er samen nog niet over nagedachtw at te doen a ls het niet oke was we dachten we gaan niet op de zaken vooruit lopen maar postief zijn en dan zien we wel

 

 

 

gr summer

Link naar reactie
Delen op andere sites

hallo lisette

 

 

 

wij hebben geen nekplooimeeting laten maken.

 

ik ben zelf nog heel jong en we hebben zoiets van als het zo is is het zo en dan is het net zo welkom. ik zou het er nooit voor weg laten halen.

 

mijn zoontje heeft een lichte vorm van autisme, maar dat maakt hem juist extra speciaal voor ons omdat elk stukje vooruitgang wat hij boekt wij extra blij zijn. bij onze dochter ging en gaat alles op schema en het gaat vanzelf bij onze zoon moeten we altijd veel moeite insteken het feit dat je dan later ziet dat elke moeite het lang en breed waard is is dat heel bijzonder.

 

 

 

groetjes svenja

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast estrhalita

Toen ik van mijn 1ste zwanger was, was ik 35 jaar. De berekening was een kans van 1:500. Na de nekplooimeting was het een kans van 1:999. Dus geen groter risico. Nu is een nekplooimeting altijd een KANSBEREKENING. Geen 100% duidelijkheid. Wij hebben ons niet verder laten onderzoeken. De 20 weken echo was in orde. Maar was bleek 3 min. na de bevalling. Mijn zoontje had het Syndroom van Down. Gelukkig is hij verder 100% gezond, maar nu ik in het 'Down Wereldje" zit ken ik ook andere kindjes met Down die een hartafwijking hebbn, vaak ziek zijn etc etc.

 

Mijn 2de zwangerschap heb ik zowel een nekplooimeting laten doen (Berekening kwam uit op 1:450000) als een vruchtwaterpunctie. De punctie vond ik 1000% meevallen. Het wachten op de uitslag vond ik klote. Gelukkig was de uitslag goed. Alleen ging het dit keer bij de bevalling fout (dat kan natuurlijk ook nog, details bespaar ik je even). HIj heeft 24 uur kritiek gelegen, maar is nu kern gezond.

 

 

 

Ik kan uit ervaring zeggen dat een kindje met het Syndroom van Down een zware last is voor het gezin. Er komt zoveel op je af wat heel veel mensen niet weten. Hij is nu 3, maar verstandelijk 1,5. Loopt pas sinds februari dit jaar en natuurlijk ook de reacties om je heen en hij telt echt voor 2. Je krijgt een heel ander leven. Ik werk dus bijvoorbeeld niet meer en ben 100% moeder.

 

 

 

Vrijdag ga ik voor een intake naar het ziekenhuis voor een 3de kindje. Maar ook dit x laten we alles weer onderzoeken en mocht het een kindje zijn met een afwijking/handicap dan zullen wij de zwangerschap afbreken. Hoe moeilijk dat ook zal zijn, maar ik vind het echt zwaar. Maar dit is mijn mening natuurljk.

 

 

 

Succes in ieder geval.

 

Esther

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jee Estrhalita,

 

 

 

Dank voor je verhaal. Ik kan me heel goed voorstellen wat je schrijft. Ik denk dat ik hetzelfde zou reageren. Het gekke is inderdaad die statistiek: 1 op 500 of 1 op 999 klinkt zo ontzettend laag, totdat je die 1 bent natuurlijk.

 

 

 

Ik denk ook dat we gaan voor de nekplooimeting, en afhankelijk van die uitkomst kijken we verder. Bij verhoogd risico waarschijnlijk een stapje verder en een vruchtwaterpunctie....

 

 

 

Heel veel succes met de 3e!

 

 

 

Groet

 

Lisette

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden