"klussen" voor je eisprong!

nou dames, ik dacht laat ik eens een topic openen vanwege de eisprong!

na jaren van proberen zijn we de mm ingerold vanwege het slechte zaad van mijn mannetje.

nu hoorde ik vaker dat veel stellen die zwanger willen worden meer doen "klussen" in de paar dagen voordat je je eisprong hebt omdat je dan meer kans hebt om zwanger te raken.

nu moet ik eerlijk bekennen dat door die hele ivf/icsi toestanden , dat ik vaak geen zin had in sex want op het laatste dacht je er alleen nog maar aan om zwanger te worden.

genieten deed ik niet meer en was gewoon bang en boos als er 1 zaadje verkwist werd doordat het er niet "in" zat! ( sorry als het zo perssonlijk is).

maar afgelopen maand ( 23 april) gingen we naar dusseldorf en bleek het zaad ontzettend verbetert te zijn!

dat gaf me stiekem een beetje hoop en ben dus mijn vruchtbare dagen gaan uittellen.

effe gegoogeld en daar kwam uit dat je dus als beste om de dag kunt vrijen voor je eisprong.

dus we hebben geklust voor en op de dag van mijn eisprong ( want die voel ik vandaag overduidelijk) en ik weet dat ik geen hoop daarop moet stellen maar wilde het natuurlijk proberen nu we wat meer goed nieuws hadden.

ik weet ook wel weer dat het een beetje van wanhoopspoging is om zwanger te worden maarja.. we doen het weer!

haha net zoals de standjes die je moet doen zodat het zaad er beter in blijft zitten haha!

nouja, mijn vraag is dus eigenlijk: doen jullie dit, ondanks de hele mm ook en voelen jullie het hele gebeuren ook zo?

Wij hebben dit ook geprobeerd, maar bij ons heeft het eigenlijk totaal geen zin omdat door de endometriose de zaadcel gewoonweg niet bij het eitje kan komen. En aangezien wij nu ook weer ICSI hebben gehad is de beweeglijkheid van het zaad misschien ook te slecht hiervoor.

Maar niet geschoten is altijd mis, per slot van rekening hoeft er maar eentje te zijn die de weg door het doolhof vinden kan.

hey vanessa,

inderdaad, niet geschoten is altijd mis!

normaal had ik ook zoiets van: laat maar!

maar nu het zaad ontzettend is verbetert wilden we het toch eens proberen.

nu wil het nog niets zeggen want normaal gesproken zou je ook 6 cycles proberen!

maar ja, hoop doet leven he!

veel succes in elk geval, nog maar een paar daagjes voor jullie he!!

Tja, het zijn spannende tijden.

Gisteren zei ik nog tegen mijn moeder dat ik wel heel graag een kijkje in mijn buik zou willen nemen hoe het ervoor staat.

Je wilt heel graag weten of je zwanger bent of niet, maar het gelukkige van dit moment is dat je in ieder geval hoop hebt dat dit zo is.

Bij een negatieve uitslag is alle hoop voor dit moment weer gevlogen.

Liefs,

Vanessa

We hebben dit lang gedaan, ook toen we wisten dat de kans op een spontane zwangerschap heeeeel klein zou zijn.

Gedaan met de gedachte van de arts; de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Maar op een gegeven moment werd vrijen zo gemaakt, niet meer spontaan. Ik kon het gewoon niet meer. Dus hebben we het losgelaten.

Gelukkig ging dat goed en doen we dat nu nooit meer.

Zelfs toen we in maart op onderzoek waren en de gyn zag dat mijn eisprong er aan zat te komen (vandaag of morgen zei hij), hebben we het niet gedaan.

Het zou toch wel heel raar moeten lopen zou ik na 14 jaar en 168 gemiste kansen, ineens zwanger zijn.

Haha, dan is het in ieder geval niet van mijn eigen man maar van de heilige geest denk ik. Zeker ook gezien de laatste zaaduitslagen van 0,0 .... :(

Dus vrijen is bij ons gelukkig weer iets fijns geworden, wat we doen als we zin hebben en niet meer omdat het moet.

In ons geval zou klussen ook geen zin hebben gehad omdat mijn eileiders geen doorgang bieden aan eitjes, wel hebben we er bewust steeds even tijd en zin voor gemaakt, het ontspant toch en dat is iets dat je binnen dit traject goed kunt gebruiken, bovendien ben ik van mening dat je elkaar gauw vergeet tijdens dit hele gebeuren en dat zou jammer zijn.

Wij hebben dat lang nog wel gedaan, maar het ging ons heel erg tegenstaan. De kans dat we spontaan zwanger worden is zo klein, maar je geeft jezelf wel telkens weer hoop op die manier. En dus ook een teleurstelling. Ik heb wel momenten gehad dat ik juist niet wilde rond mijn eisprong. Dan wist ik tenminste 100% zeker dat ik niet zwanger kon zijn en gewoon ongesteld zou worden. .

Nu letten we er niet meer echt op. Maar als het toevallig zo uitkomt dat we rond mijn eisprong gevreeen hebben, dan kan ik die stiekeme hoop op een wondertje nog steeds niet loslaten....

Klussen voor mijn eisprong doen we eigenlijk al een paar jaar niet meer. Het werkt toch niet voor mijn gevoel en het levert me zo veel spanning op. Tijdens de 1e icsi behandeling was het zaad van mijn man wel heel erg verbeterd. Je gaat je dan toch afvragen....zou het misschien???? Ik ben echter direct weer aan de pil gegaan zodat we z.s.m. met de 2e poging konden beginnen dus klussen heeft geen zin. sowieso hebben we weinig seks momenteel. Ik heb heel lang gevloeid na de 1e icsi, eigenlijk bijna vier weken een soort rare afscheiding en sinds vorige week ook weer nadat ik weer gestopt ben met de pil. Schiet dus allemaal niet zo op!

hoi meiden, ik zie zoveel van jullie in mezelf terug!!

ik had dat ook: de afkeer voor sex!!

je verliest elkaar en inderdaad, de sex word een moetje en niet om te genieten!

ik moet eerlijk bekennen: we hebben het nu voor een keer eens geprobeerd zo rond mijn eisprong maar moet nu eerlijk zeggen dat ik er nu geen behoefte aan heb!!

raar he!

ook weten wij niet of een natuurlijke zwangerschap voor ons is weggelegd.

de doktors hebben daar nooit over gesproken maar ik nam zelf aan toen het zaad zo slecht was en maar 1 % beweeglijkheid, dat we dus niet zo makkelijk zwanger zouden raken!

het is inderdaad wat henne zegt: je probeert en krijgt weer hoop maar die hoop word zo vaak omgezet in teleurstellingen dat je daar weer depri van word!

Hoi hoi,

alles is zo herkenbaar zeg!

ook wij hebben vreselijk vaak "moeten"vrijen en dan is er geen lol meer aan.

Als je dan tegen elkaar gaat zeggenn ,moeten we weer.... dan weet je dat dit verkeerd is.

Maar iedereen die in de mmm zit heeft ook dit traject doorgemaakt.

Nu zijn wij net klaar met poging vier icsi en deze is op niks uitgelopen.

Ook wij willen het toch nog op de gewone manier proberen al geef ik ons weinig kans.

Mijn man heeft zo rond de 2 a 3 miljoen bewegelijke zaadcellen dus helemaal slecht is het volgens mij niet.

Mocht het idd weer het moeten worden dan gaat mijn man er een knoopje in leggen en weten we zeker dat er geen kindje meer gaat komen.

Gelukkig hebben we een dochter en dat maakt vreselijk veel goed.

Marloes

Wij beginnen hopelijk eind juli met ICSI, maar wij blijven ook iedere maand weer proberen, want inderdaad niet geschoten is altijd mis...haha!

Maar ik moet zeggen dat het er niet leuker op wordt, maar je moet er wat voor over hebben ;-)

Ze hebben tegen ons gezegd dat de kans bij ons om op natuurlijke manier zwanger te worden praktisch nul is, omdat mijn hub maar 120.000 levende en actieve cellen per ml heeft.

Er hoeft er immers maar eentje raak te zijn.

Dus hier wordt gewoon volop geklust ook al weet je bijna zeker dat het geen zin heeft...je hoopt stiekem toch wel op een wondertje!

Ik heb afgesproken met mijn man om na deze poging een paar maand pauze te houden voordat we verder gaan met poging 3. In die paar maand ga ik ovulatietesten kopen en gaan we het nog eens goed proberen. Als dat niet lukt en poging 3 (en misschien 4 daarna) ook mislukken dan kan ik het voor mijn gevoel beter afsluiten zonder hoop op toch een spontane zwangerschap. Het is misschien mezelf voor de gek houden maar ik moet op de een of andere manier het af kunnen sluiten. Ik wil niet mijn hele leven blijven hopen, ik wil het een plekje geven.