Ga naar inhoud

Pleidooi voor IVF- verlofregeling (NU.nl en VK)


Henne

Aanbevolen Berichten

Pleidooi voor ivf-verlofregeling

 

 

 

AMSTERDAM - Vrouwen die een vruchtbaarheidsbehandeling zoals ivf ondergaan, zouden een wettelijke regeling voor verlof moeten krijgen.

 

Daarvoor pleit patiëntenvereniging Freya dinsdag in de Volkskrant.

 

''Wij krijgen wekelijks meldingen van mensen die conflicten hebben op hun werk als gevolg van deze behandelingen'', zegt een woordvoerster van de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen.

 

 

 

Onderzoek

 

Uit onderzoek van de Universiteit Utrecht op verzoek van Freya bleek dat vrouwen die een behandeling willen ondergaan in principe nergens aanspraak op kunnen maken.

 

''We zien vaak dat vrouwen zich er uiteindelijk bij neerleggen , ook omdat de behandeling zelf al stress genoeg oplevert. Ze verzwijgen het, melden zich ziek of nemen vakantiedagen op. Maar in zo'n tijd hebben ze die vakantie misschien juist hard nodig.''

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het linkje naar de Volkskrant toch ook nog maar even helemaal:

 

 

 

Ivf is normaal, behalve voor de baas

 

 

 

ACHTERGROND, Van onze verslaggeefster Maud Effting

 

gepubliceerd op 17 maart 2009 07:59, bijgewerkt op 08:01

 

 

 

 

 

Amsterdam - Toen Karen Mulder (32) vijf jaar geleden te horen kreeg dat ze niet spontaan zwanger kon worden en ivf-behandelingen moest ondergaan, stapte ze naar haar baas. Ze wist dat ze vaak en onverwachts in het ziekenhuis moest zijn, en wilde het goed regelen.

 

 

 

 

 

‘Bij de eerste ivf-behandeling was er nog wel begrip’, vertelt ze. ‘Maar bij de tweede merkte ik dat het begrip begon te dalen. Toen ik na een complicatie ziek thuis zat, belden ze me bijvoorbeeld op: of ik toch naar het werk kon komen.’

 

 

 

 

 

 

 

Toch werd Mulder redelijk snel zwanger en kreeg haar eerste kind. Maar toen ze het waagde om een tweede kind te willen – opnieuw via ivf – werd het problematischer. ‘Tijdens een functioneringsgesprek werd ik aangesproken op mijn ziekteverzuim. Ik legde uit dat de gynaecoloog zo vaak met echo’s controleert hoe het met de rijping van de eicellen gaat. Ook was ik elke keer een week ziek van de punctie, waarbij ze met een naald eicellen opzuigen.

 

 

 

 

 

 

 

‘Maar mijn baas zei: ivf is een keuze. Dat was kwetsend. Alsof ik er zelf voor had gekozen om niet zwanger te kunnen worden. Hij vroeg me ook hoe ik het ziekteverzuim in de toekomst dacht te gaan voorkomen. Ik zei hem dat dat niet zou gaan. Uiteindelijk heb ik dat jaar geen salarisverhoging gehad en werd mijn winstdeling gehalveerd. Ze vonden dat ik niet goed inzetbaar was geweest.’

 

 

 

 

 

 

 

Toen ze uitzocht wat haar rechten waren, merkte Mulder dat in de wet niets is geregeld voor vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan en verlof willen. ‘Het enige wat ik ontdekte, was dat het soms in de cao staat. Maar mijn bedrijf heeft geen cao.’

 

 

 

 

 

Vrouwen die vruchtbaarheidsbehandelingen krijgen, hebben regelmatig problemen met hun werkgever over verzuim, zegt patiëntenvereniging Freya. Het verlof moet wettelijk worden geregeld, vindt de vereniging, en daarom wordt donderdag een rapport uitgereikt aan Tweede Kamerlid Khadija Arib. Daarin staat hoe de wet aangepast zou kunnen worden.

 

Voor Mulder, die zelf bij de Arbodienst werkt, leidde de houding van haar werkgever ertoe dat ze alle verdere ivf-pogingen verzweeg. ‘Ik verzon allerlei smoesjes. Dan nam ik bijvoorbeeld twee weken vrij om te klussen, maar in werkelijkheid werd er dan een embryo teruggeplaatst.’ Uiteindelijk kreeg ze een tweede kind.

 

 

 

 

 

Voor werkgevers kunnen de vele behandelingen ook belastend zijn. ‘Het moeilijke voor een baas is dat het niet zo intensief is als een griep’, zegt Nancy van der Veen (35), die onlangs na lang dokteren bevallen is. ‘Het zijn gewoon veel afspraken. Soms moest ik twee weken lang elke dag of om de dag langskomen.’

 

 

 

 

 

 

 

Met haar baas ging het eerst redelijk goed. Totdat ze begon aan ivf. ‘De minder intensieve inseminatiebehandelingen daarvoor hadden me al zoveel stress opgeleverd, dat ik toen besloten heb alles in mijn eigen tijd te doen. Maar zelfs bij het opnemen van vakantie begon mijn baas moeilijk te kijken. Ik had me natuurlijk elke keer ziek kunnen melden, maar ik ben heel plichtsgetrouw. Ik vind het vreemd dat er geen regeling voor is. Ivf zit gewoon in de basisverzekering; iedereen accepteert het als normale behandeling.’

 

 

 

 

 

Saskia Jansen (30) hoorde pas een paar maanden geleden dat ze met ivf moet beginnen. ‘Ik vertelde het meteen op mijn werk. Personeelszaken zei al na vijf minuten: het is een vrijwillige keuze, jij wilt toch kinderen? En mijn manager vond het vergelijkbaar met een haartransplantatie. Toen heb ik besloten er niet langer over te praten. Ik regel het zelf wel. Op dagen van afspraken begin ik een uur eerder en houd ik geen pauzes meer. Maar als dit mislukt, en ik moet nog meer pogingen doen, dan meld ik me gewoon ziek.’

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het erg schokkend om deze verhalen te lezen. Natuurlijk weet ik dat het gebeurt maar het is zo kwetsend. Werkgevers kunnen zo onbeschoft en lomp zijn. Zelf heb ik er gelukkig geen last van gehad en zijn ze altijd erg begripvol geweest wanneer ik naar het ziekenhuis moest. Ik kon altijd vrij krijgen en het koste me geen eigen tijd. Ik weet inmiddels dat dit eerder een uitzondering is dan de regel.

 

Mijn eigen vriend heeft zelfs meer problemen er mee gehad. Wij hebben 5 IUI behandelingen gehad waarvoor hij slechts 5 x weg moest. Daarbij vielen van die 5 IUI behandelingen er 3 in het weekend. Dus kun je nagaan hoe weinig hij moest verzuimen. Wel is hij een aantal keer mee geweest naar afspraken met de gynaecoloog, dit was echter ook zeker niet vaker dan 3x.

 

Toen wij vorig jaar direct na onze 1e IUI zwanger raakten waren we zo blij. Helaas eindigde dit in een missed abortion en uiteindelijk een curretage. De dag dat ik naar het ziekenhuis moest voor de curretage, (ik wist het een week van te voren) kon hij puntje bij paaltje ineens geen vrij krijgen. Ik vond het allemaal al triest genoeg en wilde alleen mijn vriend erbij en niemand anders. Maar we moesten maar iemand anders regelen want meneer de baas had een klus die nou eenmaal niet verzet kon worden. Ik ben daar toen zo boos om geworden. Uiteindelijk heeft mijn vriend zich ziek gemeld die dag maar het was zo frustrerend.

 

 

 

Kortom ik denk dat het hoog tijd wordt voor een wet die dit soort zaken eens wat beter regelt. Ik hoop dat deze wet dan dus ook de heren betrekt bij het verhaal maar vooral de dames want die moeten al genoeg doorstaan.

 

 

 

Liefs van Corina

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het zou goed zijn als er iets als verlof voor komt, m.n. voor die bazen/leidinggevenden die moeilijk doen. Kinderen willen is een keuze, niet de manier waarop.

 

 

 

Je zou het de baas/leidinggevende moeten vragen of hij/zij kinderen heeft en een leven zonder hen zou voor kunnen stellen. Tja, je doet het niet maar de vraag op zich is niet vreemd.

 

 

 

Mijn leidinggevende en collegae zijn heel meegaand. De uren ziekenhuis vallen 'gewoon' onder de werkuren. Mijn man heeft wel meer problemen als hij naar het zh mee wil/moet. Dit wordt als vrijetijd gezien. Heeft al heel wat strijd geleverd. Als zijn baas en vrouw bewonderend naar mijn bolle buik kijken zeg ik nu dat ik heel blij ben dat ik van die begripvolle collegae en leidinggevende heb. Hoop dat het kwartje valt.

 

 

 

liefs, Stéphanie

Link naar reactie
Delen op andere sites

hey henne, wat goed dat je dit gevonden hebt.

 

Toen ik gisteren thuis kwam bedacht ik me dat ik ook wat meer wil doen om te helpen. Freya zoekt heel wat vrijwilligers voor verschillende projecten. website is Freya.nl en dan even kijken onder 'over Freya' en dan 'Vrijwilligers'.

 

x mamalou

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het te gek voor woorden dat dit nodig is in nederland. Is het niet vanzelfsprekend dat je baas hierin meegaat? Uit ervaring weet ik, helaas, van niet. Er wordt gedaan alsof ze alle begrip hebben, maar ondertussen. Mijn bazin, zelf moeder van 4 kinderen, had alle begrip, zei ze. Maar ik moest wel alles zelf regelen met collega's, om vrij te kunnen nemen. Mijn collega'swaren gelukkig erg begripvol. En uiteindelijk heb ik het iedere keer weer kunnen regelen dat ik kon gaan. Met de punctie ben ik 2 weken thuis gebleven (ziek) maar ook toen weinig begrip.

 

 

 

Wat me dan nog erger stoort, is die werknemers, zogenaamde, collega's, die zich voor elk wissewasje ziek melden, vooral op feestdagen, schoolvakanties, en weekenden (ik werk in de zorg) en wie komt er dan terug werken? Juist ik.

 

 

 

Goed dat het eens in de aandacht komt!! Hopelijk wordt er iets mee gedaan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is inderdaad vreemd dat er geen verlofregeling voor bestaat, uiteindelijk ben je gewoon voor een behandeling in het ziekenhuis en zou dat onder zorgverlof of iets dergelijks moeten vallen. Ik heb er bij de eerste (en gelukkig laatste) behandeling voor gekozen om het nog niet te vertellen op mijn werk, mijn vriend daar en tegen kan gewoon niet zo makkelijk vrij krijgen en heeft het bij hem dus wel verteld, hij kreeg wel vrij op de momenten dat het voor de behandeling nodig was, alleen bij de spuitles en de follikelmetingen is hij niet mee geweest meer omdat hij niet het gevoel wilde hebben misbruik van die vrijheid te maken en ik vond dat prima.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Butterfly

Ja ik hoorde van dit stuk op het journaal vanmorgen en heb het meteen uitgeprint voor mijn manager.

 

Ik heb er dit keer voor gekozen om open te zijn over de hele behandeling en toen ik twee weken geleden mijn planningsgesprek had, hem verteld erover. Dat ik het moeilijk vond om vooruit te denken mbt mijn werk omdat alles zo onzeker is nu en dat ik eigenlijk al genoeg heb aan gewoon mijn werk doen zonder na te hoeven denken over allerlei verbeterpunten.

 

Hij reageerde enorm zakelijk en koel. "Nou uiteraard alle medewerking mbt het verschuiven van je werktijden eventueel en veel succes", was het koele antwoord.

 

 

 

Ik moest zo huilen daarna, ik dacht echt; mens, je hebt geen benul !! Verschuiven ? Wat nou verschuiven, wie weet hoe ziek ik mss word van alle hormonen en weet je wel hoevaak je naar het zkh moet voor metingen ed. Dus ik ga dit stuk zeker voor zijn neus schuiven.

 

Mijn directe collega's daarentegen zijn heel erg meegaand, maar ik ben benieuwd hoe dat gaat als we straks echt zijn begonnen en ze mss merken hoe de vork in de steel gaat. :sly:

 

 

 

Bij mijn man zijn ze wat dat betreft veel meegaander. Hij krijgt voor alle zkhbezoeken bijzonder verlof van zijn leidinggevende en moet je nagaan, dan hoeft hij geeneens de medicatie te nemen en alles lijfelijk te ondergaan ! En bij hem wel zo veel medewerking, ... dus we zullen het gaan meemaken hoe het bij mij in de praktijk straks gaat.

 

 

 

Ik vind dat er zeker een regeling moet komen hiervoor, in de wet !! Er is van alles; zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof, bijdrage kinderopvang, en weet ik wat allemaal meer. Wij hebben al de pech dat we niet op een gewone manier kinderen kunnen krijgen en daar boven op moeten we dan ook nog boeten omdat we niet makkelijk vrij kunnen krijgen (of we moeten ons echt ziekmelden of onze vakantiedagen gebruiken).

 

Ben benieuwd of er iets veranderd aan de wetgeving.

Link naar reactie
Delen op andere sites

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1165274.ece/Pleidooi_voor_verlof_rond_ivf-behandeling

 

 

 

Via deze site kun je een stem uitbrengen of je het eens of oneens bent met een regeling voor mensen binnen het ivf circuit omtrent verlof dagen, ik persoonlijk ben wel een beetje onder de indruk van een aantal reacties bij de mensen die voor oneens hebben gestemd.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb ook gestemd. Heb alleen de eerste paar reactie gelezen van mensen die oneens hebben gestemd.

 

Ik werd heel erg boos hierover, mensen hebben echt gewoon geen idee waar ze het over hebben. Sommigen zeggen zelf moet je maar eerder met kinderen beginnen....hoe vroeg moet het zijn dan?!?!?! Ik ben 26.

 

Ik heb niet alles gelezen, begon gewoon te koken van binnen.

 

 

 

Kom op meiden allemaal stemmen!!!! We moeten gewoon verlof krijgen hiervoor.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vond een aantal reacties ook verschrikkelijk, was net ook echt even onder de indruk over hoe bekrompen en kort door de bocht mensen kunnen zijn, weinig meelevend.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Trek je vooral niets aan van dat soort reacties! Op sites als van de Volkskrant en Telegraaf kan iedereen fijn anoniem zijn ongenuanceerde mening spuien zonder ook maar ergens verstand van te hebben. Een van de nadelen van internet. Dit lezen maakt je boos, machteloos en verdrietig maar reageren heeft geen enkele zin, dat komt niet eens aan bij zulke mensen. je zou het een aantal haast gunnen dat ze verminderd vruchtbaar blijken te zijn!

 

 

 

Wat betreft de regeling. Ik heb erg geboft met mijn werkgever, ik mocht me gewoon ziek melden. Hoewel ze het uiteindelijk best lastig vonden toen ik dat ook daadwerkelijk drie weken deed (ik was goed ziek van de hormonen).

 

In april begin ik aan een nieuwe baan, we moeten nog maar zien hoe we het daar geregeld krijgen. Zie er best tegenop om erover te beginnen...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb gelukkig ook geluk met mn werkgever, alleen krijg ik het idee dat dat niet lang meer gaat duren. Nu de eerste iui poging vond hij het niet erg, maar denk dat als het verder gaat lopen in ivf dat hij dan wel moeilijk gaat doen.

 

Ik ziet dat nog wel even, mss valt het wel mee.

 

 

 

Het lijkt me idd erg moeilijk voor je om tegen een nieuwe werkgever erover te beginnen. Hoop voor je dat het goed gaat komen en dat ze mss helemaal niet moeilijk erover gaan doen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb gestemd; vooral allemaal doen, lijkt me... Was begonnen de reacties te lezen, maar werd er ook heel boos en verdrietig om.

 

 

 

-Je moet maar een paar dagen vrij over hebben voor het krijgen van een kind; ja, was het maar een paar dagen en kreeg ik dan ook maar een kind!

 

-Een kind krijgen is een privézaak... Zo lust ik er nog wel een paar: dan kan het zwangerschapsverlof er ook wel af én de kinderbijslag... dat valt dan ook onder privézaken die we allemaal zelf maar moeten bekostigen en regelen.

 

-Je moet maar jong aan kinderen beginnen... Eigen schuld eigenlijk als je het uitstelt tot na je 30e... Ja hallo; voor m'n 30e kwamen er ook geen kinderen via de natuurlijke weg... Nu al jaren in de MM, dan word je vanzelf wel 30+.

 

 

 

Sorry, kan het niet laten om er over te spuien... Weet dat het niet verstandig is, maar: BAH!!!

 

Ik heb ook helemaal geen klagen over mijn werkgever, maar begin nu ook wel te merken dat 'de rek er wat uit lijkt te gaan'... Is ook lastig, ik ben vanaf oktober vorig jaar vrij veel thuis geweest a.g.v. complicaties.

 

Heb zelf het gevoel (terecht of onterecht) dat ik in de komende maanden weer wat krediet terug te verdienen heb...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast Butterfly

Henne .. succes met je nieuwe baan. Lijkt me best moeilijk om erover te beginnen als je nog maar net ergens werkt.

 

Ben benieuwd naar de reactie. Je had tijdens je sollicitatie er niets over gezegd toch ??

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo,

 

 

 

Gisteren las ik op http://www.nu.nl het volgende: Belangenvereniging wil ivf-verlof

 

 

 

Klik hier:

 

http://www.nu.nl/gezondheid/1933977/...vf-verlof.html

 

 

 

Ik ben wel een voorstander. Niet omdat ik nou thuis zo graag wil kniezen, want God, wat ben ik blij dat ik een baan heb tijdens dit traject. Werken en afleiding is echt heel erg okee!!!!! Liever dat, dan alleen maar stilletjes thuis hangen, in mijn eigen verdriet. Maar zeker na een mislukte actie (en zeker de 1 keer) is het niet verkeerd om daar even van bij te mogen komen en af en toe als het teveel is verlof te nemen/vragen. Het zijn toch wel levenskwesties waar we het hier over hebben.

 

 

 

Ik bedoel nadat er de 1e keer geen tp had plaatsgevonden mocht men mij gerust afvoeren. Ik heb mij 1 week ziek gemeld en ben daarna weer gaan werken. Dat terwijl de frustratie soms zo groot is dat ik echt het idee heb dat ik tegen het plafond aanvlieg.

 

 

 

Niet prettig voor jezelf , maar vooral voor je collega's niet.

 

 

 

Ik ben benieuwd wat jullie vinden. Maar ook hoe men zich nou echt voelt na een mislukte actie qua, werk, lusteloosheid, boosheid etc.

 

 

 

Liefs,

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tijdens de behandelingen lukte het mij tot een paar dagen voor de punctie nog te werken, daarna ging het echt niet meer door erg pijnlijke eierstokken, overstimulatie enz enz. Heb alle controles etc, puncties etc in eigen tijd moeten doen en kreeg ook weinig ruimte hiervoor op het werk. Er was totaal geen begrip van mijn leidinggevende... Wat ik er op dat moment echt niet bij kon hebben. Ik moest volgens mijn leidinggevende de punctie maar een dag uitstellen, want dat kon echt niet op die dag ivm personeelstekort, haha... Heb toen maar ff uitgelegd dat dat echt niet gaat en dat ICSI of IVF in dit stadium echt niet te plannen valt.

 

Al met al was ik na de punctie echt niet in staat om te werken, kwam ook door de overstimulaties die ik drie keer heb gehad.

 

Heb in een jaar tijd al mijn vakantiedagen van dat jaar moeten gebruiken voor het hele ICSI gebeuren. Geen echte vakantie dus voor ons zelf kunnen hebben, jammer, maar dat hadden we er wel voor over hoor. Het was niet anders...

 

 

 

Bianca

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik weet ook zeker dat ik mijn vakantiedagen er voor over zal hebben als het moet. Desnoods neem ik onbetaald verlof, de arbo had het geloof ik over kortdurend zorgverlof ofzo. Maar het fijnste is het natuurlijk toch als je werkgever zoveel begrip heeft dat je je ziek mag melden als het nodig is. Je bént dan toch ook ziek. Je hoeft de behandeling alleen niet verplicht te ondergaan nee, maar ik ben er rotter van dan van een flinke griep hoor!

 

 

 

Bedacht trouwens nog als reactie op al die dodo's die vinden dat dit prive is: dan dus ook geen ziekmeldingen meer voor afwezigheid na ski-ongelukken e.d. Been gebroken buiten werk? Prive, neem maar vakantiedagen. Ik wil ook wel zes weken lekker op de bank gaan zitten en me laten bedienen. Toch? :hypocrite:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik had ook nog zitten bedenken....weet je dat je voor een laserbehandeling aan je ogen en een borstoperatie ook ziek mag melden?!?!?!

 

Dat is toch ook heel krom, dat zijn cosmetische ingrepen, dus waarom moeten wij deze behandelingen zelf bekostigen???

 

Beetje kromme regeling vind ik. Dan moet dat ook maar in eigen tijd gebeuren, net als wat Henne zegt alle ski ongelukken die alweer gebeurt zijn, dat kost de maatschappij ook duizenden euries.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Das idd een goeie!!!

 

Dan zou je je alleen nog ziek mogen melden als je het op het werk "opgelopen" hebt? Zou helemaal mooi worden!

 

 

 

De dag van de punctie mocht ik me niet ziek melden.. ik was toch niet ziek? En miss had ik er geen last van? Heb me de volgende dag wel ziek gemeld!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

He dames,

 

goed dat er over nagedacht wordt! Er zijn volgens mij erg veel mensen die veel stress erbij krijgen door al het gedoe op het werk.

 

Ik vond het zelf ook erg lastig. Ik plan mn eigen dingen en moest dan soms collega's vragen projecten te doen als ik er niet was. Ik heb daarom geen 'verlof' ervoor gevraagd. (werd meteen gezegd dat dat niet onder ziekteverlof viel, maar ik heb er verder ook geen werk van gemaakt). Beetje stom, maar daar tegenover stond dan dat ik me niet schuldig hoefde te voelen en alle medewerking van leidinggevenden kon vragen. Gelukkig was er wel veel begrip en kon ik vrij krijgen als het nodig was zonder gezucht en gesteun. En ook bij ziekte na de punctie geen gezeur gelukkig. Ik heb mijn leidinggevende daar voor bedankt, zij kon er ook niet zo veel aan doen dat het niet onder ziekteverlof viel...wat ik wil zeggen: de instelling van je baas is ook heel belangrijk.

 

 

 

Wat ik vanmorgen in mijn mailbox zag kon ik niet zo erg op prijs stellen. Ik heb al een kindje en ben geabboneerd per mail op ouders online.

 

Zie ik dus dat er een stukje over gaat en heb t gelezen. Ik zal het hier niet helemaal op zetten maar voor de nieuwsgierigen wel de link: http://www.ouders.nl/mhfd2009-13.htm

 

Ze zet er wel een paar stomme opmerkingen in vind ik...

 

 

 

Groetjes,

 

lis

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou Lis ik kopieer toch maar de laatse zin van de articel want ik vind het persoonlijk heel kwetsend (zeker van een moeder!!!)

 

 

 

Werkgevers kunnen nu eenmaal niet verantwoordelijk worden gemaakt voor alles wat in je eigen leven niet loopt zoals je het graag zou willen.

 

 

 

Alsof wij een stelletje verwend kinderen zijn die maar lopen zeuren over een speelgoed wat ze niet meteen krijgen!!!!

 

 

 

Ps. Mijn werkgever vergelijkt IVF met borstvergroting!!! Jij kan voorstellen ik kom nu al vakantiedagen te kort! Belachelijk!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tja, kinderen neem je toch ook, die krijg je niet. En dat moet je dan gewoon beter plannen. Toch?

 

 

 

Opvallend vind ik wel trouwens dat ze in die column aangeeft dat begrip wederzijds moet zijn. Als dat nou eens zo was, dan zouden we misschien niet eens om verlof vragen! Als je het vanuit wederzijds begrip op kon lossen met het compenseren van overuren, flexibele invulling, thuiswerken, ruilen met collega's, kortdurend (doorbetaald) zorgverlof en een paar vakantiedagen... Of bijvoorbeeld wel een aantal dagen ziekteverlof rond de punctie en verder voor eigen rekening... Het is nu net of we een maand verlof willen ofzo, in de praktijk komt het denk ik voor de meeste vrouwen neer op een aantal uur voor de echo's en een aantal dagen rond de punctie en terugplaatsing. Beetje jammer dat het allemaal zo ongenuanceerd is.

 

En de vergelijking dat je dan ook vrij moet krijgen om een potje te neuken vind ik echt ongehoord. Juist het feit dát wij niet zwanger kunnen worden van normaal vrijen doet zoveel pijn. Alsof wij een keus hebben en het liever via ivf doen. Iedereen mag z'n mening hebben, maar zo'n opmerking vind ik persoonlijk het meest kwetsend.

 

 

 

 

 

Bij mijn nieuwe werkgever staat ergens expliciet vermeld dat je voor cosmetische ingrepen geen ziekteverlof krijgt. En ik weet dat er mensen zijn die idd vinden dat je alleen nog ziekteverlof moet krijgen voor aan werk gerelateerde ziektes en bijvoorbeeld gewoon griep ofzo. Maar dus niet na een skiongeluk, sportblessure etc.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Kon het niet laten, heb onderstaande mail gestuurd:

 

 

 

Vandaag heb ik uw column gelezen: Hoofd en hart. Over de ivf verlofregeling waar Freya voor pleit.

 

Hoewel ik zelf afhankelijk ben van icsi behandeling om te proberen zwanger te worden, kan ik deels meegaan in het dilemma hoofd en hart. Hoe ver wil je gaan? Waarvoor kun je nog wel en geen verlof geven? Maar geldt hetzelfde niet voor cosmetische ingrepen, het laseren van je ogen bijvoorbeeld. Of een borstverkleining. En hoe te denken over zes weken gips na een ski ongelukje? Of uit de running zijn door een sportblessure? Ook dat zijn prive zaken. En dan nog prive zaken waar je zelf voor kiest.

 

 

 

Want verminderde vruchtbaarheid kies je niet voor. En het is niet je eigen schuld. Slecht zaad los je niet op door jonger kinderen te krijgen. Afgesloten eileiders ook niet, net zo min als endometriose of stug slijmvlies. Als je een kinderwens hebt en je hoort, vaak na jaren zelf 'proberen', dat je deze alleen mogelijk kunt vervullen door middel van ivf of icsi dan is dat geen keuze. Want je enige alternatief is op dat moment accepteren dat je zeer waarschijnlijk tot zeker weten kinderloos blijft. Zou u op zo'n moment zeggen: goh wat jammer, nou dan maar niet?!

 

 

 

U maakt de vergelijking tussen op reis gaan voor adoptie. In mijn ogen zit daar toch echt verschil in. Op reis voor adoptie ga je als je een kindje toegewezen hebt gekregen. Je doet dit eenmalig, sommige koppels misschien vaker, met de zekerheid dat je straks een kind in je armen houdt waar je voor mag zorgen. Ivf biedt geen garanties. Je ondergaat meerdere behandelingen in een jaar. En je hebt geen enkele zekerheid. Van een vliegreis naar een adoptieland wordt je over het algemeen ook niet ziek, het doet geen pijn. De ivf belandeling wel. Je pompt je lijf vol met hormonen waarvan je misselijk wordt, hoofdpijn krijgt, moe wordt. Om het over pijn na de punctie nog maar niet eens te hebben. Ja, dit doen we vrijwillig. Omdat we geen andere optie hebben.

 

U heeft het over wederzijds begrip. Als dát er zou zijn, zou er misschien niet eens om verlof gevraagd worden. De meeste vrouwen zijn bereid om flexibel te zijn, thuis wat te werken, te ruilen met collega's, overuren in te wisselen, een aantal vakantiedagen op te nemen etc. Het gaat juist om de werkgevers die moeilijk doen over de uurtjes die je weg moet voor de echo's. Die vragen of de punctie niet een dag later kan. Die van je verwachten dat je op de dag van een negatieve test wel even een presentatie kunt geven. Dát is geen begrip.

 

 

 

De discussie over dit verlof is in mijn ogen helaas totaal ongenuanceerd. En uw column helpt niet echt om hier nuance in aan te brengen. Zeker niet met opmerkingen als deze: "Ten eerste komt het voorstel erop neer dat het maken van kinderen gefaciliteerd moet worden door de werkgever. Als je het daarmee eens bent, zouden werkgevers ook verplicht moeten worden om hun werknemers vrijaf te geven om lekker een potje te neuken. Dat lijkt me nogal ver gaan." Als wij zwanger konden worden door een lekker potje te neuken, dan was het hele probleem opgelost. Dit is werkelijk één van de meest kwetsende opmerkingen die je kunt maken richting stellen die spontaan niet zwanger kunnen worden. Erg ongeloofwaardig dat u stelt dat uw hart ligt bij vrouwen (waar zijn de mannen?) die geen kinderen kunnen krijgen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt als gast nu eerst posten en gelijk daarna registreren. Als u al een account hebt, meld u dan nu aan om te posten met uw account.

Gast
Reageer hier op dit topic...

×   Geplakt als RTF formaat tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in.



  • Berichten

    • Hallo, Wij hebben onlangs een eerste poging ICSI gedaan. We hadden in totaal 13 eitjes die geïnjecteerd zijn. Hier zijn helaas geen bevruchtingen uitgekomen.  Uit het onderzoek is ook niets raars gekomen, geen afwijkende eicellen of zaadcellen.  Nu willen we niet hetzelfde riedeltje nog eens doen zonder verder onderzoek.  We hebben onze zinnen gezet op Gent. Daar schijnen ze meer onderzoek te doen.  Zijn er meer mensen die geen bevruchtingen hebben gehad na een - in principe - succesvol ICSI traject tot dan toe? En wat zijn jullie vervolgstappen?   
    • Hai @Ele   Wij zijn eind 2020 gestart met ivf. Eerste poging hadden ivf gehad en daar kwam helaas helemaal embryovorming. 2de ronde icsi gedaan hier 6 embryo's 1 terug geplaatst, geen succes. 1 was sterk genoeg om ingevroren te worden dus deze in mijn natuurlijk cyclus mogen terug plaats. Hier van zwanger geworden maar helaas een vroege miskraam. Bij de 3de rond niets in de vriezer maar 2 laten terugplaatsen en hieruit is onze zoon Noah geboren. Hij is nu net 1 geworden. Door ziekte van mijn man besloten snel weer de volgende ronde ivf in te gaan nu hij nog zo gezond mogelijk is. Eerste punctie zit er weer aan te komen en moet zeggen dat ik hem best wel weer knijp. Vond de vorige rondes zwaar maar met z'n lief klein mannetje erbij is het er niet makkelijker op. Hoe ervaar jij dat met een dochter van bijna 3?
    • Hoi! Ik ben 40 en voor het eerst bezig met ICSI in UZ Brussel. 3 jaar geleden 6 IUI pogingen gehad in een Nederlands ziekenhuis zonder resultaat. Ik heb afgelopen dinsdag mijn eicelpunctie gehad met 4 eitjes als resultaat. We zijn nu uiteraard in spanning aan het wachten op nieuws. Over 5 dagen worden we pas gebeld door de arts met het nieuws hoeveel embryo's de vriezer ingaan. Als er intussen iets mis zou gaan dan worden we eerder gebeld. De reden dat ik deze cyclus geen terugplaatsing kan hebben is omdat ze hebben ontdekt tijdens de punctie dat ik een poliep heb in mijn baarmoeder. Die moet eerst verwijderd worden voor ze een terugplaatsing kunnen doen. Logisch maar toch was het wel even balen!  Ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen met lotgenoten. Hoe gingen jullie bvb om met de wachtperiodes,wat waren jullie ervaringen met de hormonen,de punctie etc... Lieve groetjes, Nathalie 
    • Hi @Aisiya, Ik begin binnenkort met mijn tweede ronde IVF/ICSI! En ik ben 42... 🙂 Ben jij al begonnen of begin je ook binnenkort?  Ik heb mijn eerste ICSI behandeling gedaan 4 jaar geleden, met als resultaat een hele mooi dochter van nu bijna 3 jaar.  Toen heb ik veel steun gehad aan deze forum, en om verhalen te delen en lezen van andere die hetzelfde meemaken.  Het lijkt mij fijn om elkaar te ondersteunen! 
    • Ik begin binnenkort voor de tweede keer met IVF ./ ICSI en ik ben benieuwd of er andere zijn die ook beginnen of net zijn begonnen?  Ik heb 4 jaar geleden mijn eerst ICSI ronde gehad, met de resultaat een hele mooie dochter van bijna 3. 
  • Topics

×
×
  • Nieuwe Aanmaken...

Belangrijke Informatie

Gebruikers Voorwaarden